Na weer eens een goed ontbijt, en nog een praatje met de eigenaresse van het pension, gingen we weer op weg. Wel nog met de herinneringen van gisteren. Hoe gaat het vandaag verlopen. Na wat tips van de eigenaresse stonden we al snel weer op het punt waar we gisteren verkeerd waren gereden. Nu snel nog even de berg af en de route weer oppikken. En dat ging goed. We hebben de ochtend lekker goed door kunnen fietsen, en flink wat km gemaakt. Dit deed ons goed. De paden waren goed berijdbaar, en de bergen lieten we achter ons liggen. Regelmatig even stoppen om wat te drinken.
Bij een stop kwam er een fietser langs die ons vrolijk goedendag zei en zingend doorfietste. Hij was ook bepakt met tassen. We gingen weer verder op weg naar Stassfurt. Het plan was om daar te gaan lunchen. We waren nog aan het rommelen met onze fietsen toen we weer de fietser met tassen voorbij zagen rijden. Vriendelijk groeten we elkaar, tot Yvonne vroeg" ben je een Nederlander" waarop hij ja riep en naar ons toekwam. Het was een jongeman die ook naar Berlijn onderweg was. Hij was ook op 10 september vertrokken vanuit Leiden met een vriend, maar die was al weer terug naar huis. Hij verwachtte woensdag in Berlijn aan te komen. Nou dat gaat ons niet lukken. Och hij had er al 50 km opzitten, en deed er nog wel 75 km bij. Hij had al twee schnitzels op. Geen Snelle Jelle reep, maar een reep chocolade. Dat werkt dus ook goed. Misschien moeten wij dat ook eens proberen en dan fietsen we zo door naar Berlijn.😏 Helaas, bij de lunch geen chocolade reep met schnitzels.
Nadat onze accu's weer waren bijgetankt en wij onze energie met voedsel hebben aangevuld, gingen we
weer verder. Na een tijdje fietsen door de grauwe stad Bernburg, werd tijd om een eindpunt af te spreken en een slaapplaats te zoeken. Het eindpunt werd Biendorf.
Terwijl we stil stonden en keken waar we konden slapen, stopte er weer een fietser die ons wilde helpen. Het is echt geweldig. Je hoeft maar stil te staan en zoekende te zijn en wordt je steeds geholpen. Hij vertelde dat er een Schloss is in Biendorf waar Nederlanders wonen en waar we ook eventueel konden slapen. Leek ons leuk, maar zal wel prijzig zijn. In Biendorf aangekomen probeerde we het eerst bij een pension. Dat was voor drie weken volgeboekt. We kregen een telefoonnummer van een pension in het volgende plaatsje. Wij besloten toch maar eens dat slot te zoeken. We konden er meteen terecht. En wat was dat weer bijzonder!! We kregen een ruimte met twee slaapkamers. De Orangerie. Het was ook een overnachting voor reizigers van de R1. We kregen de ene verrassing na de andere. Het echtpaar kwam ook uit Breda en woonde al 11 jaar in dit prachtige slot met vele gebouwen. Maar het allermooiste wat ze hadden is hun museum. Ze verzamelen al 30 jaar van alles, van vingerhoedjes tot speldjes, suikerzakjes, wandelstokken, lepeltjes en zelfs de KLM huisjes stonden er. Geweldig om dit te zien. We kregen een rondleiding. Na nog even over het terrein te hebben gelopen zijn we naar onze kamers gegaan. Dit was een geslaagde dag.

Annemiek
Slapen in Schloss Biendorf bij Fam. Van de Merwe.

Geschreven door YvonneFietst