We zijn der nog niet, maar van deze dag heb ik genoten. De klimmetjes waren tussen de 2 en 4 %. Vlak dus.
We begonnen op een prachtige vlakte met schitterende vergezichten en doodse stilte. Alleen de vogels of het suizen van de wind door mijn helm. De zon was net op en verspreidde prachtig licht.

We hebben veel stops en veel foto’s gemaakt. Het weer was wisselend warm, bewolkt en fris. De zonnebrandcrème doet zijn werk goed. Mijn benen zijn nog bijna net zo wit als al tijd en mijn gezicht heeft een rand van mijn helm.

Gisteren ben ik mijn pot je sudocrème ergens vergeten. Das niet grappig. Gelukkig heb ik nog een voorraadje andere smeersels, maar dat potje mis ik wel. In de eerste de beste farmacia heb ik ze duidelijk gemaakt dat ik zinc wilde. Dat lukte. Morgen kan ik weer rustig op mijn zadel zitten.

Na de lunch scheen de zon lekker fel. En na 10 km kwam er een witte weerkaatsende grindweg van 8km. Fietst ech nie lekker. De late wandelaars waren niet blij met ons vanwege het opstuivende stof van onze fietsen. Het was pas 15:30, maar de wandelende pelgrims stoppen veel vroeger. Aan het einde van de stoffige, warme 8 km weg lag een refuge met zwembad voor slechts € 5, alleen slapen. In Calzadilla de la Cueza. Gelukkig was er plaats in de herberg. Welverdiende rust na 91km. Het was een rustig dagje fietsen.
De bergen komen nog. Cruz de Ferro is op 1500m.
We zijn er bijna. Maar we zíjn der nog niet!!!

Geschreven door YvonneFietst