Tot 8:15 uur geslapen, dus bijna 11 uur 😳
En…Mayra voelt zich beter!
Na het ontbijt tussen de wespen hebben we onze spullen gepakt en uitgecheckt.
We hoefden ons pas om 14:00 uur te melden voor onze excursie dus gingen we Zagora in om te shoppen. Alle winkels in Zagora bevinden zich langs de grote weg.
In het 2e winkeltje hebben we onze onderhandelingskills getest en allebei een armbandje gekocht.

Daarna op een terrasje wat gedronken.
In Marokko betaal je alles contant, dus op zoek gegaan naar een bank. De geldautomaat van de 1ste bank deed het niet. Gelukkig van de andere bank wel.
Al lopend langs de weg, waren er veel mannen die ons groetten en vroegen hoe het gaat. Er was er een van een jaar of 25 / 30 die ons wel naar een winkel met zonnebrillen wou brengen. Hij nam nogal een omweg en liep zo dicht naast me dat hij me continu kon aanraken. Na een gesprek over zijn naam, vertelde hij al dat hij singel was haha. Ik heb hem snel verteld dat ik getrouwd was, maar dat weerhield hem niet om mij ook zijn telefoonnummer te willen geven. Het is me nog steeds niet duidelijk of het de mannen om mij te doen is, of dat het om Mayra gaat. Ik ga er maar vanuit dat het toch om haar gaat 😂
Het klinkt misschien wat eng maar Mayra en ik houden goed in de gaten waar we zijn, wat er gebeurt en we kunnen heel hard schreeuwen, slaan en schoppen als dat nodig zou zijn. Ondanks dat de mannen naar Nederlandse maatstaven heel opdringerig zijn, is het hier door de meesten vooral ook vriendelijk bedoeld. En als we er echt last van krijgen, doen we wel een doek over ons hoofd.
Mayra kocht een zonnebril (die van haar was stuk gegaan) en we hebben water ingeslagen.

Daarna de warmte van de winkelstraat ontvlucht en naar onze meeting point gereden waar we wat hebben gedronken en ik een salade kon eten.

Rond 2 uur hebben we ons gemeld en kregen we te horen waar we de kamelentocht zouden beginnen, zo’n 90 kilometer naar het zuiden.
Het was even zoeken, want de kamelen waren er nog niet, maar na een paar minuten kwamen ze al aansjokken. Het waren overigens dromedarissen, maar ach..
Er was nog een Nederlands gezin (man, vrouw en een zoon van 20 jaar) dus met een groep van 5 kamelen en 2 begeleiders gingen we op pad de Erg-Lihedi woestijn in. Totaal niet comfortabel zeg. Mijn liezen protesteerden enorm (ik kan straks net als Bond girl Famke iemand met mijn dijen vermoorden), maar de ervaring was geweldig. Vrij snel gingen de anderen de andere kant op en konden wij genieten van de stilte en de mooie natuur.

Na ongeveer 1,5 uur hobbelen, kwamen we om half 6 bij ons kamp. Er stonden 16 tenten en wij waren de eersten. Daarna kwam er een groep van 4 Fransen en uiteindelijk toch ook het Nederlandse gezin. Er was een fout gemaakt bij hun boeking dus zij waren in eerste instantie bij het verkeerde kamp.
Na de thee zijn we naar de zonsondergang gaan kijken en hebben we gezellig met de Nederlanders gekletst. Zij hadden inmiddels al 2 boetes gekregen. Bij 1 daarvan hebben ze ervaren hoe corrupt de politie hier kan zijn.

Om half 9 was het diner klaar: soep, Tajine met kip (de kip komt me de neus uit zo langzamerhand) en fruit na. In Marokko dineren ze in hoog tempo, dus we waren snel klaar en vervolgens was er buiten de restaurant tent, een kampvuur gemaakt en gingen ze voor ons trommelen en zingen.
Om half 10 was het afgelopen en konden we naar bed.

Geschreven door ReizenmetLaura