Het waaide ‘s nachts nog flink dus ik had weer wat onrustig geslapen.
Om 7 uur zijn we wakker geworden en konden we genieten van de zonsopkomst bij zo’n 19 graden. Er liep een Oryx heel rustig tussen de tenten te grazen.
Ik was van plan om wentelteefjes te maken voor het ontbijt, maar door de wind was het nogal lastig. Ook het koken van water voor koffie duurde een eeuwigheid terwijl we bijtijds moesten vertrekken.
Uit ervaring wist ik dat de rit van vandaag pittig zou zijn: 347km zeer slechte weg en vooral aan het eind geen mooie omgeving. Dit was ook het stuk met de meeste kans op een lekke band. Spannend dus.
Toen ook het inklappen van de tent door de wind een drama was, zat ik er even doorheen. En dan moest de reis nog beginnen.

Uiteindelijk zijn we om half 10 vertrokken. Na iets minder dan een uur stopten we in Solitaire voor koffie en een beroemd stuk appeltaart. Eén stuk hebben we opgegeten en de andere meegenomen. Bij het tankstation de banden op 1.8 bar laten zetten en de reis vervolgd.

De reis viel reuze mee. Blijkbaar hadden ze in 6 maanden tijd vrijwel overal een nieuw laagje gravel aangebracht. Het is nog steeds geen asfalt, maar in ieder geval hobbelde het niet zo en waren er ook geen onverwachte gaten en grote stenen. De pas die we moesten rijden, was prachtig. De hoogst gemeten temperatuur was 39 graden.

Rond half 4 waren we in Swakopmund aan de kust. Eerst een paar boodschappen gedaan. Niet alleen met parkeren maar zelfs in de supermarkt werden we geholpen tot, vrij irritant, het kiezen van het vlees aan toe.

Riksja had voor ons een guesthouse geregeld voor vannacht, omdat het in Swakopmund meestal te koud is om te kamperen. Alleen vandaag was het oostenwind en 29 graden.

Toch was het heel fijn om te overnachten in Meike’s Guesthouse (http://www.meikes-guesthouse.net/ ). We kregen een mooie kamer.
Ik heb Daan nog even een klein deel van de stad laten zien en toen was het tijd om te relaxen en het zand af te spoelen.

Voor het diner had ik een tafel gereserveerd bij The Tug. We konden nog net voor zonsondergang erheen lopen (in Namibië wil je niet in het donker over straat in de steden). We kregen een tafel op een leuke plek in de kajuit en hebben lekkere vis gegeten. Daarna met de shuttle terug en bijtijds slapen.

Geschreven door ReizenmetLaura