Mayra is ziek!
Midden in de nacht moest ze overgeven en vroeg in de ochtend nog een paar keer. Na het spugen, voelde ze zich iedere keer weer goed. We hebben hetzelfde gegeten dus de kans is groot dat ze toch gevoelig heeft gereageerd op het water (de salade of kopje onder in het zwembad).

Voor vandaag stonden er twee excursies op het programma:
In de ochtend met een local op pad en uitleg krijgen over het leven, de kleding, onderhandelen en thee zetten.
En in de middag op een kameel de woestijn in en overnachten in een bedoeïenen tent.
Mayra wilde heel graag mee dus met de Riad afgesproken dat we voor 12 uur terug zouden komen om de kamer leeg te maken. Dat gaf ons de mogelijkheid om toch eerder terug te gaan als dat nodig was. Daardoor moesten we de excursie wel een stuk inkorten en dat had ik tevoren overlegd met de organisator.

Onze gids nam ons mee door de oase met palmbomen waar de grond werd gebruikt om gewassen te verbouwen. Nooit geweten dat je niet alleen palmbomen hebt met kokosnoten, maar ook met dadels. Hier hebben ze alleen de dadels. Het klimaat was daar heerlijk. Mayra had het zwaar. Moest af en toe toch een beetje spugen maar de buitenlucht en beweging deed haar toch ook wel goed.
Buiten bij het hutje van de boer kon zij even liggen. De gids deed wat oefeningen en massage om haar darmen los te maken. En dat werkte. Ondertussen gingen de gids en ik het land op om te bespreken wat ze allemaal verbouwen.
Toen we terugkwamen kreeg ik wat geschiedenisles (sorry, ik kan het echt niet navertellen) terwijl ik kon snoepen van dadels uit de palmbomen, noten en rozijnen.
Iedere keer de tijd in de gaten houden en de gids zeggen dat we zo echt moeten vertrekken, was wat minder fijn. Hij was zo enthousiast en wou ons echt alles leren. Het theezetten werd de snelle versie en de kleding kregen we even snel aan voor de foto.
De terugweg naar de auto werd een verkorte route langs de rivierbedding zonder schaduw en wind dus daar kreeg Mayra het echt zwaar. Op een gegeven moment kon ze niet meer. Gelukkig kon ik daar wel met de auto komen dus ik ben in tempo naar de auto gelopen en heb Mayra bij de gids achtergelaten.

Snel teruggereden naar de riad. Daar is Mayra in het tuinhuisje gaan liggen en heb ik onze spullen in de tassen gedaan en, met hulp van de gastheren, de lokale agent van Riksja gebeld. Zij gingen proberen onze reis aan te passen, want om Mayra 2 uur lang op een kameel in de volle zon te laten rijden, leek niet zo’n goed idee.

De bevestiging liet even op zich wachten, maar uiteindelijk konden we een extra nacht in deze riad blijven en is het kameel hobbelen en in de woestijn overnachten een dag verschoven.

In de middag heeft Mayra in het tuinhuisje geslapen en langzaam weer wat gegeten. Ik heb nog even gezwommen. Het was 28 graden dus lekker afkoelen in het koude zwembad. Verder het thuisfront op de hoogte gehouden en rustig aan gedaan.

Het diner op het terras zat er voor Mayra niet in. Ze was te moe. Ik was er wel aan toe, aangezien er van lunchen niets was gekomen. Het werd dus een ‘diner for one’, maar ze waren allemaal, de hele familie (alleen de mannen natuurlijk) en de bediening, heel vriendelijk en ik kreeg zelfs een kaarsje op mijn tafel.

Een heerlijk glas rosé of wijn na zo’n dag leek ook wel wat, maar alcohol wordt hier nergens geschonken, dus ik hield het maar bij water.

Om half 10 zelf ook gaan slapen.

Geschreven door ReizenmetLaura