Wekker vroeg gezet want we moesten in de spits naar Kansai Airport. Eerst met de metro naar Namba Station, een heel groot station waar we dan vervolgens naar een ander deel moesten lopen voor de Nankai trein lijn.
Onze Pasmo pas was op 1 yen na leeg (best knap uitgekiend) dus we moesten allemaal losse tickets kopen.

Op Namba station was het wel heel erg druk, maar doordat iedereen zijn best doet contact te vermijden, wordt er goed ‘geritst’ en kan iedereen toch door lopen. Alles op tijd gehaald, een zitplek in de trein en op het vliegveld ook nog koffie kunnen drinken.

Het vliegtuig was niet helemaal vol en de man die bij ons in de rij zat, ging ergens anders zitten waardoor wij ook meer ruimte hadden. Schuin voor ons waren een Japanse moeder en een oma druk met een tweeling van 1,5 / 2 jaar. Zo herkenbaar! De laatste yens opgemaakt aan chocola en na een vlucht van 10 uur en 50 minuten geland op Schiphol.

Japan was geweldig. De Japanners wonen met heel veel mensen op 4 van de ruim 6.800 eilanden, maar hebben hun cultuur zo aangepast dat dat geen probleem is. Niet alleen de regeltjes (zelf je afval meenemen en netjes in de rij staan) maken het makkelijk, het zijn ook de mensen zelf. Het zijn hele tolerante (zolang jij je ook aan de regels houdt) en vriendelijke mensen. Iedereen wil je graag helpen en dat gaat op een lieve, lachende en service gerichte manier. Al dat schattige in reclames, logo’s en producten is na 2 weken wel weer genoeg en ook het feit dat ze overal selfies maken of poseren voor een gebouw of een plant of zo, werkt op je lachspieren. De gebouwen zijn minder modern dan ik had gedacht. De wc’s en douches daarentegen zijn geweldig! Het Japanse eten is een waar kunstwerk en meestal ook lekker. Ik heb echt heel veel nieuwe smaken ontdekt. Vis in de ochtend, is wel wat lastig, maar dus ook wel te omzeilen. Fruit is heel duur en toch worden Japanners heel oud.
Het openbaar vervoer werkt prima; schone metro’s en treinen en altijd op tijd; al hadden we ook wel met een auto door Japan kunnen reizen. Dat had ons vooral in het buitengebied veel tijd gescheeld en waren we flexibeler geweest. Daarnaast loop je op deze manier heel erg veel, aangezien de stations heel groot zijn. In 2 weken tijd ruim 160 km gelopen.

Je kan gerust je tandenborstel, scheerspullen, shampoo, doucheschuim e.d. thuis laten. Dat ligt op iedere overnachtingsplek klaar (hygiëne boven alles). De kimono’s die je kan gebruiken, zijn ideaal bij plaatsen waar je gedeelde toiletten en badruimtes hebt. Wel eerst links over rechts slaan, anders heeft het weer met de dood te maken. Soms is het een tweedelige kimono en die zijn niet gemaakt voor mensen met lange benen. Dan loop je echt voor schut 😂

Met alleen de woorden ‘Arigatõ gozaimasu’, ‘Konnichiwa’ en ‘Hai’ en heel veel buigen en lachen, kom je heel ver in dit land. Vaak is er wel iemand die wat Engels spreekt.

Wat een fantastische reis en avontuur was dit.

Geschreven door ReizenmetLaura