Na een redelijke nacht werd ik om 7 uur wakker. Het matje was wat harder dan die ik zelf heb en af en toe kreeg ik een klap of duw van Rik als hij zich omdraaide. De temperatuur was rond de 11 graden en de slaapzakken best goed, dus het was te doen zonder thermokleding en dikke sokken. Wel middenin de nacht nog even een vest aangedaan.

Na het ontbijt met Canadese pannenkoeken, hebben we àlles ingepakt en in de kano’s geladen.

Om 11 uur waren we helemaal klaar om terug te peddelen. In alle rust hebben we de route in 1x in 1,5 uur afgelegd al vond ik het af en toe best zwaar. Mijn hele lichaam was aan het protesteren. Maar de rust op het heldere meer (zonder ook maar iets van afval te zien!) en het zicht op de bergen die mysterieus werden omhuld door enkele rookwolken van een 3-tal kleine bosbranden, maakten zoveel goed. Er wordt overigens niets aan die natuurlijke bosbranden gedaan zolang het geen bedreiging vormt.

Op de srartplek alles weer uitgeladen en na een picknick zijn we langzaam teruggereden.

Onderweg gestopt bij Baileys Chute. Op deze plek van de Clearwater River konden we de zalmen stroomopwaarts zien springen. Zo super om te zien. Je hebt de neiging te juichen als het er eentje lukt om deze lastige waterval te overwinnen. Survival of the fittest. Camila vertelde ons dat de zalmen vanaf de Pacific bij Vancouver in 30 tot 45 dagen naar dit punt zwemmen. Ze proberen zo hoog mogelijk stroomopwaarts te komen waar ze hun eitjes leggen. Geen idee waarom ze zo moeilijk doen. Dat weten ze zelf waarschijnlijk ook niet.

Onze laatste tussenstop was bij
Helmcken Falls, een indrukwekkende waterval van 140 meter.

Om half 4 waren we terug bij het verzamelpunt. Afscheid genomen van Camila en teruggereden naar ons hotel de Quality Inn in Clearwater. We kregen nu de kamer naast onze vorige kamer. Wel weer lekker met een balkon in de schaduw. Heel fijn met 31 graden.

Gezien de drukte van 2 dagen ervoor gingen we nu bijtijds, om kwart over 6, naar het restaurant bij het hotel: de Gateway Grill. Alleen deze keer was het heel rustig en kregen we ons eten behoorlijk snel. Ik koos voor verse zalm (sorry). Hij of zij was echt zoveel lekkerder dan in Nederland. De kleur was ook veel intenser.

Spullen weer uitgepakt, dagverslagen bijgewerkt en de foto’s uitgezocht. Wat een indrukwekkende tocht, ondanks dat we geen beer hebben gezien.

Geschreven door ReizenmetLaura