Een betere nacht gehad gelukkig, alleen werd Rik niet helemaal fit wakker. Even rustig ontbeten en toen ging het een stuk beter.

Op onze trouwdag stond een bezoek gepland aan Cinque Terre. Dagkaart, tevens treinkaart was geregeld en we hadden van het hotel een overzicht met de treintijden gekregen. Auto bij het station geparkeerd en terwijl we op het perron aan het wachten waren, las ik dat er door nationale treinstakingen treinen vertraagd konden zijn of uitvallen. Het lijkt Nederland wel. We hebben er wel iets van gemerkt, maar de communicatie was goed dus het viel wel mee.

Cinque Terre bestaat uit 5 dorpjes die door UNESCO als werelderfgoed zijn aangemerkt. Ze behoren bij een nationaal park waar je een dagpas voor moet kopen omdat ze het aantal toeristen willen beperken. Alleen is onze pas niet gecontroleerd dus ik vraag me af of het systeem wel waterdicht is. Tussen de 5 dorpen loopt een goede treinverbinding en toeristen mogen dan ook niet met de auto naar de dorpen (als je dat al zou willen). De dorpen hebben ieder hun eigen charme en tussen de dorpen lopen allemaal wandelpaden. Die hebben wij niet gelopen; het was behoorlijk warm en je loopt in de dorpen al best veel. We waren wel van plan om met de ferry van Monterosso (dorp 1) naar Vernazza (dorp 2) te varen, maar de zee was te ruig dus er voeren geen boten.

Doordat de trein door tunnels rijdt en je in de dorpjes loopt, mis je de charme wel een beetje. Voor het 3e dorpje, Corniglia, moest je 382 trappen in de zon oplopen of in de zon wachten op een busje. Wij hebben voor het busje gekozen. Het dorpje even doorgelopen en net daarbuiten bij een heel rustig restaurantje met mooi uitzicht geluncht. De trappen wel op de terugweg genomen.

Het 4e dorpje, Manarola, is het mooist. Als je iets doorloopt, heb je een mooi uitzicht op het dorpje en dan zie je zo’n dorp die je op de foto’s ziet. Het 5e dorp, Riomaggiore, is het grootst. Even rondgelopen (nog steeds warm) een terras opgezocht met uitzicht op zee en daar op ons gemak wat gedronken. Met heel veel geluk een tafeltje kunnen bemachtigen bij het ‘openlucht pop-up restaurant’ van dezelfde tent. Dit waren een paar tafeltjes die op dezelfde rots op een iets hoger plateau stonden. De zonsondergang gezien (tussen de mensen door) en daarna genoten van een heerlijk rustig en romantisch diner.

Trein weer terug naar Levanto en rond 10 uur weer terug in ons hotel. Een volle vermoeiende dag met een geweldige afsluiting. Morgen het eerste deel van onze terugreis naar huis.

Geschreven door ReizenmetLaura