De nacht was lang. Tegen de ochtend begon het behoorlijk te waaien en klapperde en kraakte er van alles. Ook kwam Daan er midden in de nacht achter dat we een klep van de auto vergeten waren dicht te doen waardoor dieren bij onze spullen konden. Gelukkig was er niets aan de hand, maar van slapen kwam niet veel meer.
De wekker stond om 5:45 uur voor een ochtend game drive. In het pikkedonker liepen we onze route van ca 700 meter naar de lodge. Om 6:15 uur vertrokken we met een jeep de Kalahari woestijn in, nog steeds donker, winderig en behoorlijk fris.

Dit deel was heel anders dan waar Rik en ik 6 maanden geleden waren. Het gebied is 10.000 ha groot en het begin is vlak met kleine planten en struiken. Er loopt een grote rivier doorheen die normaal in de regentijd (hun zomer, onze winter) volloopt, maar helaas heeft het afgelopen zomer niet voldoende geregend en stond het droog. Dat was al jaren niet gebeurd.

Na een tijd rijden kwamen we bij de typisch rode zandduinen en bovenop een duin stopten we om te genieten van een ontbijtje én de zonsopkomst. Prachtig!
Daarna in het gebied rondgereden om wild te spotten. Naast de springbokken en oryxen, zagen we ook giraffen, zebra’s, elanden en gieren.

Toen we om half 10 terug waren bij onze plek moesten we eerst op zoek naar de autosleutels. Die lagen in de vroege ochtend namelijk niet waar ik ze gelaten had. Na enige tijd zoeken bleken ze uit het zijvakje van de tent gevallen te zijn en tussen de slaapzakken te liggen. Eten voor onderweg klaargemaakt, afgewassen en alles ingepakt. We konden de tent in 15 minuten opruimen! Om half 12 konden we onderweg naar onze volgende bestemming: de Namib woestijn, een route van 316 km waarvan de laatste 168km onverharde weg is. In Maltahöhe getankt, bandenspanning iets lager laten zetten en de heerlijke koekjes gekocht die Rik en ik ontdekt hadden. Onderweg een groep Bat-eared vossen gezien!
Zo’n 45km voor de eindbestemming ging de gravel over in zand en werd het lastig rijden door alle spoorvorming en dat gedurende ruim 25km…
Maar we hebben het gered en waren tegen 5 uur bij Sesriem.

Ik was niet helemaal gerust op de bandenspanning. In Maltahhöhe had ik gevraagd deze te verlagen naar 1.8 bar, maar de man bracht het naar 2.0 omdat dat op de auto stond, alleen moest ik er ook de volgende dag mee naar Sossusvlei rijden en dat is een en al zand. In Sesriem daarom nagevraagd en de man adviseerde ons om het terug te brengen naar 1.5 bar en nog beter: om de shuttle te nemen voor de laatste 5km. Toch maar besloten dat te doen.

Ingecheckt bij Sesriem Campsite (https://www.sossusvlei.org/accommodation/sesriem-camp-site/ ). Deze camping ligt tussen de buitenpoort en de binnenpoort van het nationaal park. Onze ruime campsite met privé boom ingericht bij 35 graden. In het donker gekookt en onder de sterrenhemel gegeten. Nog even gezellig gekletst met onze Nederlandse buren, een jong stel dat op pré-huwelijksreis is (ze trouwen in augustus).
We waren allebei wel echt heel moe, dus opgeruimd en alles zoveel mogelijk ingepakt omdat we morgen in het donker naar Sossusvlei gaan, wat betekent dat we de tent in het donker moeten opbergen 😬. Om half 10 gaan slapen…

Geschreven door ReizenmetLaura