Wat een geluk: het is droog en de zon schijnt. Een mooie dag om een deel van de oude postroute tussen Tsumago en Magome te lopen. Maar eerst het ontbijt.

Wij hadden aangegeven dat we geen vis hoefden, dus die was weggelaten. Wat overbleef waren kleine stukjes fruit, groente, kwark, een kom groentesoep, rijst en groene thee. Prima.

Terug in de kamer waren de ‘bedden’, waar we overigens goed in hadden geslapen, opgeruimd. Spullen gepakt en de wandeltocht begonnen. Wij begonnen niet helemaal vanaf het officiële begin, omdat onze Ryokan in Otsumago lag en niet in Tsumago. Maar toch nog 5,9 km te gaan met een hoogteverschil van 334 meter. Een prachtige en soms pittige wandeling.
Om de zoveel tijd hangt er een bel waarmee je de beren kunt afschrikken. Of er hier nu echt veel beren zijn of dat het een toeristische attractie is, weet ik niet. Wij hebben in ieder geval geen beer gezien ook al hebben we geen bel aangeraakt.

Magome is een heel mooi authentiek dorpje dat idyllisch ligt met de hoge besneeuwde bergen op de achtergrond. Souvenirwinkeltjes wisselen zich af met restaurantjes.
Bij het toeristen informatie centrum hebben we informatie gevraagd over de bus naar Takayama, waar ons onderkomen van de komende 2 nachten ligt. Als je met de trein gaat, ben je minimaal 3,5 uur onderweg en de tijden waren zo ongunstig dat we het diner zouden missen. Maar er loopt ook een rechtstreekse bus die er 3 uur over doet. We konden dan zelfs nog even naar Tsumago, dat dorpje hadden we nog niet gezien. Helaas mochten we niet met de bus mee die we voor ogen hadden, maar moesten we nog 45 minuten wachten. Uiteindelijk toch een reguliere bus kunnen krijgen.

Tsumago is een soort Volendam van Japan. Enorm toeristisch. We hadden nog niet gegeten en het was inmiddels half 3, dus Rik haalde een stokje met 3 stukjes rundvlees er op en ik had een stokje met rijstballen met zoete soja saus en een softijsje. Prima te doen.

Om 3 uur de bus naar Takayama kunnen pakken. We waren de enige passagiers voor deze rit! Dat kan niet uit voor € 25 per persoon.
Zelfs nog even na een uur een verplichte stop gehad van 10 minuten.

Ik had bij Takayama het idee dat het een schattig bergstadje zou zijn, nou niets is minder waar. Het is gewoon een hele grote stad. Om 6 uur waren we in ons hotel. Na even zoeken, bleek de rugzak die we op hadden laten sturen al op de kamer te staan. Gelukkig maar.

Onze kamer is op de 7e van de 13e verdieping. Gezellige kamer met een heel groot (wel laag) bed. Het hele hotel is voorzien van tatami matten, dus schoenen in een kluisje bij de receptie. Ook hier lagen de kimono’s in de kamer klaar, nu inclusief broek en tenensokken.

Het eten in de eetzaal was even wennen. Gisteren nog in een heel rustig kleinschalig kamertje en nu meer in een (Vr)eetschuur. De mensen (geen Japanners) maken een enorme herrie. Er waren een paar grote groepen. Wij werden naar een hoekje gebracht waar we naast elkaar zaten. Achteraf maar goed ook, want dat was iets rustiger. Weer een deel van ons eten zelf mogen grillen en verder konden we eten halen van het buffet.

Na het eten even gegluurd bij de spa’s op de 13e verdieping. Morgen maar nog eens uitgebreid bekijken en misschien wel uitproberen.
Het was een lange dag zo.

Geschreven door ReizenmetLaura