Dag 02, zaterdag 5 april

Bij de receptie van het hotel hebben we gevraagd om de ‘Taxi Tour’ te bestellen. Je wordt dan met een Engelse taxi bij je hotel opgehaald voor een tour door Belfast langs de plekken waar zich gedurende 30 jaar de ongeregeldheden afspeelden tussen de katholieken en de protestanten. Hierbij zijn meer dan 3000 mensen om het leven gekomen.
Helaas hebben we geen echte Engelse taxi maar gewoon een busje. Wel een toffe chauffeur, Eugine van 67 jaar, die alle ellende in zijn leven heeft meegemaakt. Hij vertelt honderduit. Hij frist ons geheugen op. Onze kennis bereidt behoorlijk uit met veel nieuwe informatie. Onderweg komen we nog meerdere andere taxi’s tegen die allemaal het zelfde doen. Er zijn vooral veel schilderingen op muren en huizen. Overal op plekken waar zich het nodige heeft afgespeeld. Nog steeds staat en een heel groot deel van een muur (op sommige plekken wel 17 meter hoog) dwars door de stad. Het en der zijn poorten die nog steeds ‘s avonds om 19:00 uur gesloten worden door de politie.
Niet dat je dan niet aan de andere kant van de muur kunt komen, maar je moet dan een stuk omrijden. Aan de kant van de wijk met de katholieken staan woningen pal aan de scheidingsmuur op ongeveeer 1 meter afstand. Die woningen hebben, aan de kant die aan de muur grenst, een balkon. Dat balkon is helemaal voorzien van een stalen kooi met met kleine openingen. Dit om te voorkomen dat, ondanks de hoogte van de muur, er materiaal over de muur kan worden geschoten of gegooid wat hun woning kan beschadigen. Puur voor de veiligheid. Ze leven naast elkaar, zijn in aantallen vrijwel gelijk en ook hun economische belangen zijn vrijwel gelijk. Maar de situatie is gevoelig.
Na ruim anderhalf uur laten we ons in het stadscentrum droppen. Eerst maar eens koffie scoren. Overal is het druk. Mogelijk komt dat door het prachtige weer en omdat het zaterdag is. Na de koffie pakken we de hop-on-hop-off-bus. Een dubbeldekker met een open dakje. We krijgen korting. Hoewel het in de zon lekker is, zorgt de rijwind ervoor dat de jas dicht moet. Het is niet echt een ‘must-do’. We zien wat bijzondere gebouwen en de haven waar ooit de Titanic gebouwd is. De chauffeur laat duidelijk merken dat hij het ritje al 9864 keer gereden heeft. Als er geen mensen bij een ‘stop’ staan die weer mee willen, maakt hij ook geen aanstalten om af te remmen of iets om te roepen. Bij de markthallen stappen we uit. Specialiteit-gerechten van heel veel landen kan je hier kopen en eten. We zagen de gebruikelijke spullen van een markt.
Als we weer op de bus willen stappen komen we terecht in de verkeerde bus. Er blijken meerdere rode bussen te rijden van verschillende organisaties. We worden vriendelijk verzocht de bus weer te verlaten. Geen consideratie en moeten we een tijd wachten voor de goede bus verschijnt. De tocht eindigt in het centrum. Helaas blijkt de oude bibliotheek eerder dicht te zijn omdat het zaterdag is. Heel jammer. In het centrum hangt een gemoedelijke sfeer en veel jongelui maken er een gezellige boel van en iedereen lijkt te genieten van het mooie weer. Tot onze verbazing zijn we overigens nog geen enkele Nederlander tegengekomen.
Gelukkig staat ons hotel niet ver van het centrum en kunnen we lopend terug.
Morgen gaan we wat verder naar het noorden.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog