Dag 16, dinsdag 8 oktober 2024

Het diner gisteravond was uitstekend. Twee heel lange tafels vol met mee-eters. Wij zaten wat schuin tegenover een gepensioneerd stel uit Zwitserland, dat al voor de 7e keer in Namibië is. Communicatie in het Engels. Zij is nog wel te verstaan, maar van alle woorden die hij in geluiden produceerde heb ik er maar twee verstaan en Maaike, die wat dichter bij hem zat, ongeveer 6. De rest van de tafelgenoten sprak grotendeels Duits dus neem ik aan dat ze ook die nationaliteit hebben. Het stikt werkelijk van de Duitsers. Zeker 90%. En heel veel is ook op die gasten georiënteerd. Je wordt in het Duits aangesproken, veel Duitse producten in de winkel, en info op de camping ook in ‘t Duits.
We hadden de ramen vannacht op een kiertje en dat scheelde in temperatuur en dus weer gekloot met teveel deken. En….. het was veel minder koud dan andere dagen.
Maaike wil wel weer eens rijden en ook proberen door het zand ploegen met een 4x4. Er was ook volop gelegenheid voor en dat is wel kicken.
We zijn een stukje stroomopwaarts (in feite dus een stukje terug) verhuisd, omdat de lodge waar we zaten volgeboekt was. Daarom heeft onze reisorganisator een nog veel mooiere lodge geboekt voor helaas maar 1 nacht. Na ruim een halfuurtje ‘fourwheeldrijven’ en allerlei nederzettingen van arme Namibiërs gepasseerd te zijn, moeten we rechtsaf een onnozel zandweggetje op. Er staat een grootbord met ‘Shametu Lodge’ bij dus moet het goed zijn. Na een paar honderd meter staan we voor en luxe poort. Het lijkt ‘Mar-a-Lago’ wel in Florida. Er staat een bord bij dat je moet toeteren om het open te krijgen. Maar voordat Maaike een ram op de toeter geeft, springt er een dapper strijder te voorschijn met een papier in zijn hand met daarop welke gasten hij vandaag verwacht. We staan erop als Ed Zuidema. Dat is een goeie binnenkomer. De receptie is open en na het invullen van al je persoonlijke gegevens, die in Nederland allang niet meer gevraagd mogen worden zonder dat er 4 A-4-tjes worden verstrekt hoe veilig er wel niet wordt omgegaan met je gegevens. We kijken hier onze ogen uit. Wat een luxe resort. Aan de rivier, met nijlpaarden, met een arrangement voor boottocht, gamedrive, spa, met een restaurant, apart restaurant voor de lunch, met een zwembad en kampeerplaatsen met eigen toilet/douche met spierwitte handdoeken, eigen braai (bbq). Tevens een eigen huisje met rieten afdak en aanrecht om af te wassen. Dat laatste is natuurlijk minder, maar gelukkig hebben we voor nood ook papieren bordjes.
Maar om even niet af te dwalen, daar stonden we natuurlijk om 10.30 u en onze ‘Camp 2’ (net als de vorige lodge) wordt pas om 14.00 u vrijgegeven. Maarrrrrrr……… laten ze hier nou gewoon een Spa hebben met massage! Wauw en de masseuses zitten net te wachten op 2 kreupele Hollanders die al ruim 2 weken, soms enigszins ongelukkig, in een camper geslapen hebben. Het is inclusief warme douche, handdoeken de hele reut, wij alle twee tegelijk. Heerlijk! We komen er glimmend gepoetst en ontspannen vandaan en gaan eens op zoek naar camp 2. Nog een wauw: er zijn betonnen plaatsen om je camper in één keer vlak te parkeren. Daar is nog eens goed over nagedacht! En 1 om het tafeltje en stoeltjes eens behoorlijk neer te zetten.
Eerst ff een kleine lunch scoren, dan kunnen we vanavond het restant van de chili con carne van eergisteren eten. Een hamburgertje met sla. Het blijkt ruim een pond gehakt. Gecombineerd met een schaal sla voor 4 mensen. Maaike een een kleine pizza. Echter ook geschikt om te delen met wie maar wil.
Vervolgens onze camper redden die in de volle zon op de parkeerplaats op ons wacht. Het stuur en de stoelen zijn bijna gesmolten.
We installeren ons en gaan in de schaduw zitten. Het is wel smoorheet vandaag 37 gr en weinig wind. We doen de rest van de dag verder niets.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog