Om 9.45 u staat de taxi voor de deur te wachten. Voor 6 euro inclusief tip brengt hij ons binnen een half uur in het centrum van Salta, zo'n16 km hiervandaan. We staan in een drukke stad en het krioelt overal van de mensen. Smalle stoepen en veel verkeer. We duiken eerst een overdekte markt binnen en gaan alle kraampjes af, want vandaag hebben we een 'missie'. Voor de tweeling van onze vriendin, gaan we op zoek naar voetbalshirtjes van Argentinië. Het is smoorheet en vreselijk druk. In een bepaalde hoek van de markt wordt ook nog gekookt en zijn er tafeltjes en stoelen, waar je kan zitten om het gekookte naar binnen te werken. Als er ruimte zou zijn, kan je over de hoofden lopen. Vlak voordat we gek worden, slaagt onze 'missie' eindelijk net op tijd.
Terug op straat lopen we veel winkelstraten af en kopen her en der nog wat kleinigheden. Van 13.00 - 17.00 uur gaat vrijwel alles wat winkel en markt is dicht. Siësta! Vlak voor die tijd duiken we een restaurant binnen om nog een vrije tafel te scoren. Het blijkt geen slechte keuze en we eten totaal voor 15 euro beide een uitstekende spies, salade en wat te drinken erbij.
Met onze nieuwe energie duiken we eerst het 'MAAM' museum in. Hier is een tentoonstelling voornamelijk gewijd aan de Inca's. Ze hebben hier veel info over. Er zijn op een hoogte van 6550 meter op een vulkaan 3 mummies gevonden van Inca kinderen die zijn geofferd aan de Incagoden. Deze mummies zijn in het museum aanwezig. Het betreft een meisje van 6, een jongen van 7 en een meisje van 15. Voordat ze werden geofferd kregen ze mais met alcohol zodat ze helemaal bedwelmd waren. Inca's geloofden dat het offeren van kinderen ten goede kwam aan de welvaart van de hele stam. Tja, je kan daar van alles van vinden, maar wij zijn geen Inca’s van 1000 jaar geleden. Het is erg aangrijpend en met name Maaike is er helemaal raar van. Het is wel heel bizar en vreselijk om een gemummificeerd kindje te zien in de houding waarin ze zijn 'begraven' en zijn gevonden. Het idee alleen al dat onze kleindochter van 6 zou worden geofferd bezorgt ons kippenvel. We houden het snel voor 'gezien'. Dit is helemaal niets voor ons. Salta is ongeveer het zuidelijkste deel van de Andes waar Inca's nog hebben gewoond. Vervolgens zijn ze door de Europeanen van hun gebieden verjaagd en verbannen naar plekken waar ze niet heen wilden. Maar dat was toen.
Na het 'MAAM' museum lopen we naar de 'Teleférico San Bernardo', die ons bovenop een berg kan brengen voor het panorama uitzicht. Onderweg passeren we nog een beroemde kerk, waar wij echter nog nooit van gehoord hebben en kijken even binnen. De kabelbaan brengt ons in een gondeltje naar boven en hier zitten we een tijdje heerlijk bij te komen van al dat geslenter door de stad. Salta is een plaats met ca 650.000 inwoners met alles wat een plaats van die omvang meebrengt: kerken, restaurants, musea, files, parken, markten, krottenwijk, vliegveld en veel drukte. Het is echter wel gezellig en er hangt wel een goede sfeer. Het ligt in een vlak dal met bergen op afstand.
Terug beneden in de stad drinken we nog een kop koffie en pakken dan een taxi terug. Bij het uitstappen kraakt alles zo hevig dat we denken dat de auto spontaan in hapklare brokken uit elkaar valt en de chauffeur zelf een taxi moet bellen. Het blijkt toch mee te vallen en met wat beleid sluiten de portieren toch nog. We zijn aardig gaar en nemen eerst maar eens iets stevigs te drinken ter ondersteuning van onze getergde ledematen.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog