Dag 27, zaterdag 19 oktober 2024

Hoewel er nog een kleine 1000 km te gaan is komt de eindstreep in zicht. Morgen naar Ghanzi.
De overnachting op een redelijk bed in de tent is goed bevallen. Het is inclusief ontbijt in het restaurant en dat is ook niet onaangenaam. Vergeet ik bijna te vertellen dat we ook hier een grote leeuw hebben als vriend. Dit keer gestreept. Biefstuk en spek gaan er (zonder zeuren) gretig in.
Na het ontbijt beginnen we met het uitmesten van de camper. De vraag is:? Wat slepen we al
bijna 4 weken mee en waarvan kunnen we wel/niet afscheid nemen. Wat blikvoer, macaroni, rijst en meer van dat soort voer hebben we teveel ingekocht in de verwachting om uitgebreid in de camperkeuken te kokkerellen. Helaas is dat er niet van gekomen, omdat het of te winderig en/of te heet was. En we zijn er stellig van overtuigd dat het ook niet meer gaat gebeuren. Kookkunstenaars zoals wij zijn, moeten maar even berusten in het lot en uit eten gaan. Dat is af en toe ook goed betaalbaar hier. We verzamelen het met tranen in de ogen 😉, blikjes groenvoer, pak koffie (we hebben nergens een koffiefilter gevonden), thermoskan en genoemde spullen. Maaike maakt er 2 schoonmaaksters heel erg blij mee. Het ruimt lekker op. We rollen onze meegebrachte kampeermatrassen op, touwtje erom om ze koest te houden en richten de slaapplek opnieuw in met de slaapzakken en laken van de verhuurder. Verder alle kasten even nalopen en dingen terugvinden waarvan je weet dat ze ergens zijn, alleen niet waar. Hoe kan dat met zo’n kleine camper? 🤷
Het is bewolkt weer, geen zuchtje wind en zelfs bij stilzitten gutst de transparantie van ons af. Intussen zijn in onze tent de bedden weer netjes opgemaakt en is er gedweild. Dik voor elkaar.
Om toch wat spieren en gewrichten te activeren lopen we een stuk langs de rivier of wat daar nog van over is. Hij stroomt direct achter de camping. Normaal, als hij vol water zou zijn, schatten we de breedte op zo’n 150 a 200 meter. Nu varieert het van 5 tot 10 meter. Er zit een vrouw te vissen en ze vangt af en toe heel kleine visjes. We lopen over de uitgedroogde bedding waar nu een stel koeien wat te eten zoeken. Op de terugweg lopen we binnen bij een vreemd uitziend gebouw wat langs de weg ligt. Het blijkt een aantal shops te herbergen, een podium, een restaurant annex publiekszaal. We drinken wat, want praten lukt bijna niet meer met zo’n uitgedroogde mond. Voor een prijsbeeld: 2 cappuccino, 2 flesjes bier van 440 ml en een fles water voor net geen 11 euro. We blijven dorst houden. Bij de campsite weer een lading water drinken om de nieren in werking te krijgen/houden. Hier zien we de Franse wereldreizigers vertrekken. Ze komen nog even groeten. De camping is verder behoorlijk leeg. Er zijn binnenkort verkiezingen voor een af andere functie, want auto’s met reclame en luidsprekers rijden heen en weer. Ook zijn er vandaag veel kleinere vliegtuigen, model ‘Flying Doctors’, die vrij laag overkomen. Er is hier bij Maun een vliegveld.
Morgenochtend kunnen we zo inpakken, ontbijten, betalen weg. De receptie is om 06.30 u open en ontbijt vanaf 07.00 u. De dag en avond beginnen hier vroeg.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog