Dag 29, maandag 21 oktober 2024

We hebben de campingmatrassen dus al in de reisverpakking gedaan en nu liggen we op de zitkussen van de bank. Die zijn behoorlijk stug en als ik ga liggen doet alles zeer. Zo zeer dat ik er om 2 uur de brui aan geef en in de cabine op de bijrijdersstoel ga zitten. Ook dat is niks en besluit ik met een fleece vest aan, tegen de kou, het nogmaals te proberen. Het lukt tot 6 uur te slapen. Geen happy night voor mij. Vreemd genoeg heeft Maaike, ondanks haar pijnlijke heup, wel een houding gevonden om te kunnen slapen.
Ons vertrek gaat weer via hetzelfde k….weggetje. Gelukkig weer geen lekke band. Eerst even op zoek in Ghanzi naar een ‘craft shop’. We kunnen hem niet vinden. Als we ernaar vragen worden we diverse kanten opgestuurd. Het blijkt sinds kort te zijn verhuisd! En…. we vinden ‘m. ‘Gewoon’ tegenover de Spar. Hij is gesloten! Maar op de hoek zit een klein houten kraampje, waarvan de eigenaar wat zonnebrillen en petjes verkoopt. Hij weet dat de craftshopper er niet is! Mooi wij ook. Maar niet getreurd. Hij loopt een stuk verderop bij de slager naar binnen en komt terug met een vrouw met een slagersmuts. Zij krijgt van hem de sleutel van de shop. Bijzondere samenwerking. Dit is dus Afrika!!! We kopen iets breekbaars en dat wordt in 4 dubbel dik papier verpakt.
We kunnen eindelijk gaan. Een prima weg en het verbaast ons dat de bomen en struiken groen zijn. Niet alleen in blad, maar mooi lichtgroen. Misschien toch geregend. Het is best wel een flink stuk naar de grens. De overgang heet ‘Buitenpos’. Daar begint de narigheid. Er wordt verbouwd/gerenoveerd. Het waait er heel behoorlijk en er zijn zandverstuivingen, waardoor je vrijwel niets meer ziet. Er staat een vrouw iets onverstaanbaars te roepen. Het blijkt dat we moeten parkeren en een lijst moeten invullen met NAW. Waarheen gaan jullie en waar-vandaan kom je, en hoe en waarom. Ze houdt kantoor in een soort party tent met stenen op de papieren, zodat ze niet wegwaaien. We krijgen een papiertje met blanco vakjes mee. Boven aan moet je je kenteken invullen. Vervolgens door het zand om het nieuwe gebouw heen rijden, parkeren en naar binnen. Daar staan 50 kinderen met begeleiders uit Zimbabwe. Allemaal met een paspoort of id. en ze zijn allemaal voor ons gearriveerd! Het blijkt een ‘on stop border crossing’ te zijn. Aan de ene kant van de hal, Botswana, andere kant Namibië. Hoe begin je , waar en wat willen ze hebben? Gelukkig zijn er mensen die er vaker zijn geweest. Een tijdje achteraan in de rij en dan ineens bij een loket. Later blijkt dat het niet uitmaakt welk loket, het schorum wat erachter zit maakt met hun onbeschofte houding gebruik van hun macht om een stempeltje te weigeren, omdat je een vakje niet ongevuld heb. Waar ter wereld moet je 20x het kenteken van je auto invullen. De kleur, het bouwjaar, het chassisnummer, het type, de km-stand toen je binnenkwam was n Botswana (weten wij veel, want dat werd niet gevraagd toen we Botswana binnenkwamen) en de stand nu. Het tijdstip van invullen van het formulier. Al met al zijn we bijna 2 uur bezig. De laatste check is buiten en er blijken 3 stempels te ontbreken en we moeten eigenlijk terug naar binnen naar het laatste stuk ellende, wat die stempels (politie Namibië?) niet gezet heeft. Er komt een andere vent bij die in de camper wil kijken en de koelkast. Hij vindt alleen alcohol en op zijn gesloten vraag of de politie dat gezien heeft antwoord ik natuurlijk: “ Ja!”. De drie ontbrekende stempels regelt hij zelf, aangezien we we wel een bonnetje hebben dat we wel degelijk hebben betaald 🤬🤬🤬 We hoeven nog net geen ‘omkoopbedrag’ te betalen. We kunnen eindelijk door.
De weg naar de lodge staat een beetje vreemd beschreven, maar we vinden hem. We hebben een reservering voor de camping. Maar 1 blik blik op de camping in de zinderende hitte, besluit ons a la minute om een losgedraaide te vragen, zodat we een goede nacht hebben. Bovendien blijkt de camping en het restaurant 2 km uit elkaar te liggen. Niet echt handig, als je net als wij, de laatste avond uit eten wilt.
De lodge lukt! En daarmee komen we in de meest luxe lodge terecht van deze reis. Kudu’s voor de deur, een fantastisch uitzicht aan de voor- en achterkant, 2 lekker zachte brede bedden, een riante badkamer, een restaurant met een voortreffelijk diner en morgen ontbijt. Niet goedkoop, maar wel 20% discount omdat we een ‘last-minute’ boeken. Allemaal lekker en heerlijk.
Echt een aanrader deze locatie, maar alleen als lodge! Op je toneel kan je cheetah’s, luipaard, giraf en alle soorten grazers verwachten. Geen leeuwen. Morgen ontbijt om 8 uur. Kunnen we daarvoor vast wat opruimen in de camper. Nog een flink stuk rijden morgen. Hopelijk niet te veel gezeur bij het inleveren van ons mobiele verblijf.
Onze vlucht is morgen avond. De verhuurder brengt ons even, want het is maar 5 minuten.

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog