Dag 6, 28 september

Vroeg op. Geen regen gehad vannacht. Wel iemand die mijn deken gejat heeft, zodat ik half bevroren wakker word. De dief lag naast me en natuurlijk ontkent die alles.
We gaan vertrekken. De zooi even ingepakt, de kastjes gecontroleerd op afgesloten zijn, gasfles dicht en go. Maaike is de piloot vandaag. De eerste 25 km is zandweg dus valt ze gelijk met haar neus in de boter. Links of rechts rijden maakt op dat soort wegen niet veel uit het voornaamste is de stukken ‘wasbord’ te vermijden en verder zoveel mogelijk in het spoor van de voorganger blijven. Alles gaat probleemloos en staan we niet eens in 1 zwierige beweging 180 graden gedraaid. De rest van de te rijden wegen zijn inmiddels allemaal asfaltwegen. Tweebaans, maar hele stukken heb je de weg voor jezelf. Je mag hier zelfs 120 km/u, maar we vinden 100 km/u genoeg. In Otjiwarongo vinden we een enorme supermarkt: De Spar! Hier slaan we weer de nodige mondvoorraad in samen met een nieuwe zonnehoed voor ons beiden. De parkeerwachter buiten heeft een heel verhaal voor een extra tip, wat we nog niet eerder tegengekomen zijn. Nadat we de auto geparkeerd hebben en hem vast zijn tip gegeven hebben zodat hij de auto in de gaten houdt, vertelt hij dat hij vandaag jarig is. En of wij voor hem cake of iets lekkers willen meenemen uit de winkel om zijn verjaardag extra heugelijk te maken. Ik vroeg hoe oud hij was geworden (ik schatte 40 of 45), maar het was 30 zei hij met de dikke bruine wolfranden in zijn tanden. “Ik denk het niet” antwoord ik “maar we zullen zien”. Binnen in de winkel is het flink druk. We eten eerst een broodje en een overheerlijke speciale cappuccino in het restaurant. We sjouwen de winkel heel systematisch door en de kar wordt voller en voller. Het is ook wel lekker idee om voldoende voorraad te hebben. De parkeerwachter krijgt zijn verjaardagscake. Hij is vergeten dat hij vandaag jarig is 😂 Tegenover de Spar kunnen we tanken en betalen NA$ 2.90 voor een liter normale diesel. Het is iets van € 1,05. Ik kan het nu niet omrekenen, want we hebben geen verbinding met internet. De ontvangst is hier heel beroerd.
Vervolgens nog iets van 200 km over kaarsrechte tweebaanswegen tot Toshari Etosha Gateway Lodge. Dit ligt ca 25 km van de Anderson Gate, de toegangspoort tot Etosha park. Toshari heeft voornamelijk lodges en slechts 3 campingplaatsen. Het is heel luxe. Een enorme receptie en groot restaurant, 2 zwembaden en nog meer decadente vakantie-ontspannings-mogelijkheden-voor-de-verwende-big-spender. Enfin, wijzelf zijn onschuldig (al zijn we wel akkoord gegaan met het voorstel), want onze reisorganisatie heeft dit bedacht, dus baden wij slechts in luxe in dit gereserveerde verblijf. De campingplaats is niet zo groot en gelukkig hebben wij maar een klein campertje. Als je met zo’n enorme woonark rijdt heb je hier wel effe een probleem. Maar let op: we hebben een privé toilet en douche met warm en koud stromend water en wel “All in the Open Air”. We blijven hier 2 nachten.
Nu voor het eerst uit eten. Het smaakt uitstekend! En terwijl we zitten te eten zingt het personeel a cappella. Iedereen zingt mee, terwijl ze staan te bedienen. Zelfs de kok, terwijl hij het vlees staat te braden! Overal staan ze te zingen. Ik kan hier geen filmpje uploaden, maar geloof me: Dit is kippenvel! Dit is Afrika ❤️
Welterusten allemaal!

Geschreven door Maaike-en-ed.reisblog