Ik heb het echt getroffen met mijn familie, de familie Baldé. De afgelopen weken mocht ik verblijven in een vriendelijke, warme, lieve familie waar altijd iets te beleven was.
Door de vele kids en de familie en vrienden die er regelmatig verbleven verveelde ik me zeker niet.
Ik deed heel wat leuke activiteiten met de familie zoals koken, naar de markt gaan, naar de boutique gaan, fataya's eten, kwartet spelen, een Senegalees kaartspelletje spelen, kleuren, foto's en filmpjes maken, muziek beluisteren, leren lezen, babbelen, ... Er was steeds iets te doen. Als ik effe rust wou moest ik me terug trekken in mijn kamer, maar dat respecteerden ze wel 🙂.
Op weekdagen sta ik meestal samen met de kids op. Zij maken zich klaar om naar school te gaan terwijl ik me klaar maak om te gaan werken. Op zaterdag en zondag moeten sommigen ook naar school, maar dan ben ik meestal op uitstap. En als ik toch thuis ben, dan blijf ik een beetje langer liggen 🙂.

Even een korte voorstelling.

Mevrouw Baldé, néné, is een huisvrouw, die meestal thuis is. Ze is echt een hele lieve mama. Soms begrijp ik haar niet steeds, want ze heeft in november 2016 een CVA doorgemaakt en heeft nog steeds een beetje spraakproblemen. Verder spreekt ze niet zoveel Frans, dus ze spreekt tegen mij Wolof ondersteund met gebaren. Ze begrijpt het wel als ik iets in het Frans zeg, maar ze kan niet antwoorden.
Baba, meneer Baldé, is de directeur van een openbare middelbare school. Het is een drukbezette man, maar hij probeert steeds tijd te maken voor zijn familie. In het weekend is hij steeds thuis en 's avonds kijkt hij samen met de zonen voetbal en nadien helpt hij de kids met hun huiswerk.

Mevrouw en meneer Baldé hebben samen zes kids, waarvan er in de week steeds vier hier verblijven en in het weekend vijf. De oudste dochter, Korodji (1991), heeft haar studies in Frankrijk beëindigd en woont nu in Dakar. De oudste zoon, Allhassane (1995), studeert momenteel in Frankrijk. Doulo (2000), Tobo (2005), Seymour (2007) en Jamilatou of Djemi (2011) zijn hier altijd om leven in de brouwerij te brengen 🙂. Verder wonen er hier ook nog drie nichtjes van de familie, Tiedo, Maoude en Maïmouna.

Doulo staat steeds klaar om met met iets te helpen, zoals het muskietennet omhoog hangen of me water te bezorgen als de douche weer niet werkt, maar voor de rest heb ik niet heel veel contact met hem. Hij is vaak met zijn gsm bezig of kijkt tv. Tobo die ziet me graag komen en vraagt dan steeds of we iets gaan kopen om te eten. Ik ben een paar keer met hem iets plaatselijk gaan kopen om eens te proeven en nadien hebben we het samen opgegeten. Als het aan hem lag, zouden we dit elke dag doen. Verder voetbalt hij veel met zijn broer Seydou. Ook speel ik regelmatig een spelletje met Tobo en Seydou. Djemi daarentegen, dat is een ander verhaal... Een meid met pit! Ze is de jongste van het gezin, maar ze is daar de chef in huis. Als ze zegt dat je iets op een bepaalde manier moet doen, doe je het maar beter zo 🙂. Ze geniet er van om op mijn kamer wat te komen kleuren, knippen, spelletjes te spelen, te neuzen in mijn spullen, ... Verder houdt ze er ook van om spelletjes te spelen op mijn iPhone. Ik heb dus maar wat spelletjes erop gezet voor haar.

Met de drie meiden breng ik de meeste tijd door. We maken vlechtjes, gaan naar de boutique of de markt, we koken samen, ... Echt leuk! Ik heb ook eens bissap gemaakt met Maïmouna. Tiedo helpt me meestal met het wassen van mijn kleren. Super dat ze dat doet, want het is echt moeilijk om hier je kledij met de hand te wassen. Het witte topje en t-shirtje dat ik mee heb, heb ik eenmaal gedragen en nadien naar mijn valies verbannen. Wit is echt aartsmoelijk om te wassen. Jammer genoeg zijn mijn verpleegkundige pakjes allemaal wit... Verder ga ik iedere avond na het avondmaal wandelen met haar en de mama. De twee andere nichtjes blijven meestal thuis. Maïmouna neemt regelmatig met mij 's ochtends de taxi, dan hoeft ze niet naar school te wandelen. En gelijk heeft ze 🙂. Doulo gaat ook soms mee, maar hij heeft meestal moeite met uit zijn bed te komen waardoor ik zonder hem mag vertrekken, want anders ben ik te laat. Er wordt ook regelmatig gedanst en gezongen door de meiden. Maoude houdt van dansen en Maïmouna zorgt voor de muzikale ondersteuning. Maoude is overigens dé specialist in het vlechten. Ze maakt vlechtjes in het haar van elk familielid en ook buren en vrienden komen langs om hun haar door haar te laten vlechten.

Bajoo, de 'bonne' mag ik ook niet vergeten in deze voorstelling. Elke dag, behalve op zondag, zorgde ze ervoor dat het huis kraaknet was. Ze poetste, kookte het middagmaal, deed de was, ... Iedere morgen zag ik haar en het enige wat we tegen elkaar zeiden was: 'Bonjour! Ca va?'. Jammer genoeg konden we niet echt een gesprek voeren, want ze sprak enkel Wolof.

Echt een warme 'thuis' dus waar ik de afgelopen zes weken heb mogen logeren. Ik ben ontzettend blij dat ik bij deze familie terecht gekomen ben en zal heb stiekem wel een beetje missen 🙂.

Geschreven door Katrien.tripjeSenegal