We hebben ons reisplan iets bijgesteld en de route wat aangepast. Waren we eerst van plan via Birmingham naar Montgomery te reizen om daar het graf en museum van Hank Williams te bezoeken, alsmede het Witte Huis van de Geconfedereerde Staten, we reizen nu af naar Vicksburg, gelegen aan de Mississippi en zo’n 330 mijl (535 km) hier vandaan. Een pittige rit, ongeveer van Eelde naar Berlijn. Gelukkig kun je hier in de USA lekker doorrijden, zonder al te veel verkeer en duurt de rit een dikke 5 uur. Om even voor 9 rijden we weg.
De weg leidt weer (saai hè?) door een Veluwe-achtig landschap, voornamelijk 4-baans. Regelmatig worden we er op geattendeerd dat we door gebieden rijden van voormalige Indianenstammen, zoals de Cherokee, Crow, Chickasaw en de Natchez.
Met de cruise-control aan verloopt de reis naar wens. Birmingham laten we links liggen, hoewel we die plaats oorspronkelijk wèl vooraf hadden opgenomen in onze ‘music trail’, vanwege het feit dat de plaats werd bezongen door Randy Newman:
‘Birmingham Birmingham
The greatest city in Alabam'
You can travel 'cross this entire land
But there's no place like Birmingham’
Sterker nog, in de 80-er jaren nam ik met de North Star Showband dit nummer op in het Gronings en zong het als ‘Steernnacht’, in een vertaling van Koen Heidema. Het nummer wordt nog jaarlijks een aantal malen gedraaid op Radio Noord. Mooi nummer, mooie herinnering.
De laatste 150 mijl komen we bijna geen stadje meer tegen, laat staan een ‘food’ tent of een benzinepomp. Gelukkig hebben we vooraf getankt en de ‘animal crackers’ doen prima dienst als tussendoortje.
In Jackson, de hoofdstad van Mississippi, maken we alsnog even een korte stop bij de MacDonalds. Jackson is de enige stad in Mississippi met meer dan 100.000 inwoners (ruim 200.000) en is één van de 21 plaatsen in verschillende staten, die vernoemd zijn naar Andrew Jackson, de populaire president over wie we al eerder schreven. Jackson is vaak bezongen in liedjes, zoals ‘I’m Going To Jackson’, zowel door Johnny Cash & June Carter, als door Lee Hazlewood & Nancy Sinatra.
Een klein uurtje later komen we aan in Vicksburg, gelegen aan de Mississippi River, een plaatsje dat ook in de Amerikaanse Burgeroorlog een belangrijke rol heeft gespeeld. Er is een speciaal National Military Park voor ingericht, dat we morgenvroeg zullen bezoeken. Vandaag brengen we even een bezoek aan de ‘art wall’, een promenade bij de rivier. Hierop staan afbeeldingen geschilderd uit de historie van het stadje. Let bv. eens op de ‘train ferry’, een veerboot, die de trein naar de andere kant van de enorme rivier bracht voordat de dubbele treinbrug er was.
Verder hebben we nog net tijd om even een bezoekje te brengen aan het Biedenharn Coca Cola Museum.
Joseph (Joe) Biedenharn werd geboren in 1866 in Vicksburg als oudste van acht zonen en vier dochters. Zijn vader, Herman, en oom Henry, richtten een banketbakkerij op en Joe nam uiteindelijk de exploitatie van de snoepbranche over, de Biedenharn Candy Company.
In het geboortejaar van Joe, 1866, creëerde Dr. John S. Pemberton, een apotheker in Atlanta (GA), wat de meest bekende en populaire frisdrank ter wereld zou worden: Coca Cola. In eerste instantie werd de siroop hiervan jarenlang verspreid over diverse plaatsen en winkels en ter plekke aangemengd met sodawater. De klant kon het alleen kopen in een glas aan de tap. De vraag werd steeds groter en, aangezien men Coca-Cola alleen in de steden zou kunnen drinken waar de ‘fonteinen’ stonden, kwam bij Joe Biedenharn de gedachte op: "Waarom niet bottelen voor de handel?" Hij sloot een deal en zo werd het eerste flesje Coca-Cola gebotteld in Vicksburg. Het flesje staat hier in het museum en had nog niet de vorm, zoals wij die nu kennen. Er werd een wedstrijd uitgeschreven om er een herkenbare vorm aan te geven. De winnaar werd iemand, die zich had laten inspireren door de wulpse, vrouwelijke vormen van de bekende filmster Mae West. De rest is geschiedenis. Overal ter wereld zijn de bekende Coca-Cola flesjes te vinden, dankzij Joe Biedenharn uit Vicksburg. Het Biedenharn Coca-Cola Museum is een van de belangrijkste succesverhalen van Vicksburg en de Amerikaanse geschiedenis.
Het oude dametje met nog 1 voortand houdt het museumpje even voor ons open, hoewel het al sluitingstijd is. Het toont een mooi stukje geschiedenis. Zelfs het aangrenzende winkeltje is een museum op zich met de vele honderden soorten flesjes en promo-artikelen van het meest beroemde frisdrankenmerk ooit. Ook de oude frisdrank-‘fontein’, waar vroeger de cola uit getapt werd, staat nog in de winkel van Joe Biedenharn.
We rijden terug naar ons hotel en gaan nog even lekker uit eten: ‘southern fried chicken’ voor Fenny en een ‘sirloin steak (well done)’ voor opa. Fantastische bediening door lieve negerinnekes (of mogen we dat niet meer zeggen?), heerlijk eten en alles heel betaalbaar. We krijgen het niet eens allemaal op.
‘You want a ‘To Go Bag’, madam?’, vraagt onze ‘waitress’. En daarop zegt Fenny natuurlijk geen nee. Morgen de rest van de kip! Lekker!
Om met Daniel Lohues te spreken: ‘Wel dut mie wat vandaoge?’

Geschreven door Jurronimo.op.reis