Pfff… Gisteravond uren bezig geweest om een beetje betaalbaar hotel te vinden in Nashville, waar we overmorgen naar toe willen. 90% van alle hotelkamers al volgeboekt en tegen wat voor prijzen! Beneden de $ 100 vind je echt niets, de prijzen lopen op tot $ 700 per nacht. Nashville is duur, zeker in het weekend! Vanmorgen om 6:30 uur weer aan het zoeken geslagen en ons reisplan iets bijgesteld. We gaan eerst 2 dagen naar Lebanon, iets boven Nashville in een zeer goed aangeschreven bed & breakfast, de Cedar Gove Inn. Ook niet goedkoop, maar toe maar….
Om 8:30 uur rijden we over de freeway naar Graceland, Elvis’ woonhuis in Memphis. Het is slechts een kwartiertje rijden vandaan. Online hebben we al tickets besteld voor de Elvis Experience Tour, waarbij we Elvis’ huis, zijn auto’s, zijn garderobe, persoonlijke bezittingen, gouden platen en diverse andere tentoonstellingen op het complex vrij kunnen bezoeken. We mogen daar alle tijd voor nemen. Op het enorme parkeerterrein parkeren we onze auto en zien op het complex eerst een introductiefilm. Daarna krijgt iedereen een ipad met een koptelefoon. Zo wordt je in je eigen taal wegwijs gemaakt op de ‘mansion’. We worden er met een busje heen gebracht.
Het huis met landgoed ligt aan de andere kant van de straat. Binnen kijken we onze ogen uit, we zien de hele benedenverdieping (de slaapkamers boven zijn uit respect niet toegankelijk voor het publiek), de woonkamer, de eetkamer, keuken en andere ruimtes. In het souterrain bevinden zich o.a. nog een bar en hobbykamer. Ondertussen vertelt de ipad-gids interessante details. Achter het huis bevinden zich nog meer gebouwtjes, met o.a. het kantoor van vader Vernon, een fitness-ruimte met squashbaan en een schietbaan. Verder zie je weidegrond die bij het terrein hoort, een zwembad en de plek waar Elvis begraven ligt, evenals zijn vader en moeder, zijn broertje en zijn oma. Alles is enorm indrukwekkend en maakt veel emoties los, het is niet te vatten om op een gegeven moment nog geen meter bij de King of rock ‘n’roll vandaan te staan, niet alleen jeugd-idool van Fenny en mij, maar van vele miljoenen anderen. Elvis stierf aan een hartaanval na overmatig gebruik van pijnstillers op 16 augustus 1977. Hij was pas 42 en liet een muzikaal tijdperk achter waar niemand kan aan tippen, hij werd een muzieklegende.
We maken ontzettend veel foto’s en worden daarna met het busje terug gebracht naar het expositieterrein, waar we in de enorme prachtig ingerichte hallen kunnen genieten van de vele auto’s van Elvis, van Ferrari tot Rolls Royce, van Mercedes tot race-auto. Vele tientallen en natuurlijk ontbreekt ook de roze Cadillac niet. In de andere ‘zalen’ vinden we exposities van al zijn motoren, zijn kleding, zijn ‘jumpsuits’, zijn boeken, instrumenten, versterkers, foto’s en alle andere zaken die hem nauw aan het hart lagen. Alles komt aan bod, zijn hele leven, inclusief de dienstperiode in Duitsland, de Hollywoodperiode en uiteraard hoe alles begon bij de Sun Studio van Sam Philliips in Memphis. Een speciale plek is er voor de vele honderden gouden en platina platen van over de hele wereld voor de verkoop van meer dan 5 miljard platen, een gigantische wand vol. Ook speciaal is de zaal waar de kleding hangt van veel van zijn vrienden, opgevrolijkt met hun originele instrumenten: Johnny Cash, Buddy Holly, Jerry Lee Lewis, B.B. King, Dolly Parton en vele, vele anderen uit de country- en rock ‘n’ roll wereld. (Gerard, ik heb vrijwel alle gitaren gefotografeerd!!) Prachtige spreuken aan de wanden van Elvis zelf, maar ook van o.a. John Lennon: ‘Before Elvis there was nothing’, vandaar de kop van dit artikel.
Vanzelfsprekend kun je weer te kust en te keur gaan wat betreft souvenirs. Wat zouden we graag een lading vol meenemen, maar alleen de foto’s en wat we van dichtbij zien is ons al goud waard. Het is echt overweldigend. Het liefst zouden we al dit fotomateriaal direct met jullie delen, maar we moeten eerst hieruit wat keuzes maken. Hopelijk komen we daar in de komende dagen aan toe. Voor vandaag hebben we slechts enkele uitgezocht.
Na vier uur aan de sjouw met een bak vol emoties en rolletjes vol kiekjes, stappen we weer in onze ‘car’, die bijna het loodje heeft gelegd in de gloeiende hitte (het is weer zo’n 36°C). We gaan naar ‘downtown’ Memphis om daar de studio te bezoeken, waar Elvis zijn eerste liedjes opnam, de Sun Studio van Sam Phillips. We rijden er 2x voor langs zonder het gebouwtje te zien. Memphis is weer zo’n typische Amerikaanse stad met brede wegen en blokken huizen en gebouwen die je het idee geven dat je op een industrieterrein rijdt. Maar we vinden het. Tegenwoordig zit het hoekpand er aan vast, zich uiteraard Sun Studio Café noemend, van waaruit elk uur een rondleiding wordt gegeven voor $ 14. Je kunt er ook wat drinken en natuurlijk allerlei Sun souvenirs kopen. Dit had ik eerder moeten weten, voordat ik de JIP-Sound Studio sloot!
We wachten geduldig 40 minuten, raken met diverse ‘geloofsgenoten’ aan de praat, krijgen daarna een rondleiding door het gebouwtje en zien uiteindelijk de kleine studio, waar alles ontstond. Leuk verhaal is nog wel dat de vrouw die de eerste (demo)opname van Elvis (“My Happiness” / “That’s When Your Heartaches Begin”, kosten $ 4) deed, Marion Keisker, secretaresse bij Sun Studio pas een jaar later Sam Phillips kon overtuigen van Elvis zangkwaliteiten. Daarna werd “That’s All Right," / “Blue Moon Of Kentucky" opgenomen en dat betekende de doorbraak.
De studio ademt nog dezelfde sfeer uit van toen met foto’s aan de wand van de velen die hier opnamen, zoals Johnny Cash, Carl Perkins, Jerry Lee Lewis, enz. Ook het instrumentarium en de opname-apparatuur is grotendeels nog aanwezig. Zelfs de microfoon waar Elvis voor zong. Mijn muzikanten- en producershart knalt bijna uit zijn voegen: ik mag de microfoon zelfs even in de hand houden! Jullie begrijpen dat ik nog uren en uren kan door vertellen over de belevenissen van vandaag, misschien dat ik dat later nog wel eens uitgebreider doe.
Na afloop van de rondleiding rijden we nog even langs Beale Street, waar de vele blues- en rock cafés gevestigd zijn en maken nog een ritje over de enorme brug over de Mississippi, die Arkansas van Tennessee scheidt. De mond valt ons open, wat een gigantische rivier! Maar ook wat een gigantische dag! We zullen even tijd nodig hebben dit alles te verwerken.
Elvis is back in the building!

Geschreven door Jurronimo.op.reis