Wat een heerlijk bed! Zonde om er uit te moeten, maar we moeten verder. Vandaag hebben we weer een leuk ritje voor de boeg. Bij het ontbijt vandaag ook nog ‘scrambled eggs’ en … gebakken bacon. Jippie, de dag kan al niet meer stuk!
We checken uit en de dame achter de receptie is zo vriendelijk onze boeking via Expedia om te boeken naar een Best Western boeking, voordeel: nu we 2x in een Best Western Hotel hebben geslapen, hebben we via ‘reward points’ recht op een gratis overnachting. De laiverd!
Om exact 9.00 uur vertrekken we en rijden naar het oosten. Via Waldo (zonder la-la), Magnolia en El Dorado rijden we naar Crossett. Een brede, eenzame weg door een bosachtige omgeving. Hier en daar wat bewoning (kleine bungalows/chalets/stacaravans) en verlaten huisjes en hutjes. Nauwelijks verkeer op de weg. De bossen maken op een gegeven moment plaats voor velden, met graan maar vooral met katoen. Uitgestrekte ‘cotton fields’, de velden staan in bloei, een prachtig gezicht. Soms ligt de weg bezaaid met plukken katoenpluis. Tegenwoordig wordt er machinaal geoogst en zijn alle negerhutten van Oom Tom verdwenen. De nazaten van de slaven werken niet meer op het land, maar hebben heden ten dage werk gevonden in de vele McDonalds, Wendy’s, Burgerkings, enz. Anderen halen hun bul op de universiteiten of scoren als prof-basketballer, sommigen als ‘rapper’. Waar wij echter toch naar op zoek zijn, is de Delta Blues, de blues die ontstond langs de Mississippi. We komen in de buurt. Na door Hamburg (!) te zijn gereden komen we aan in Lake Village, een plaatsje dat aan een ‘lake’ leek te liggen, maar toch meer en meer op een meer leek te lijken.
Even laten rijden we via een enorme brug over de ‘mighty Mississippi’, een van de langste rivieren ter wereld, die stroomt van Canada naar New Orleans om in de Golf van Mexico uit te monden. De rivier is tevens de grens tussen Arkansas en Mississippi, de ‘Magnolia State’. In Nederland kennen wij uiteraard de country-band Mississippi met bekende Eelder plaatsgenoten Anne, Gerard en Peter, maar het meest bekend is toch wel het lied Mississippi van Pussycat, die met dit nummer hoog scoorde. In de tekst komt ook het plaatsje Greenville voor (dat weten de Hopsingers als geen ander) en daar rijden wij nu naar toe. Overigens zongen we vaak als variant ‘k Mis me slippie’ in plaats van Mississippi, maar dit terzijde. We maken een stop bij het Visitor Center dat geherbergd is in een ‘river boat’. Buiten zijn wat ‘prisoners’, herkenbaar aan de gevangenisbroeken, bezig het park netjes te maken.
In Greenville checken we in in The Greenville Inn, een zeer bijzonder motel in oude stijl, aan de achterkant tegen de dijk van Mississippi gelegen. We hebben weer een prachtige kamer al slapen we ver uit elkaar op 2 ‘queensize’ bedden. Buiten hangt een bord met duidelijke tekst (zie foto).
Wat heeft Greenville verder te bieden? We komen er gauw achter. In deze plaats werd niemand minder dan Jim Henson (1936-1990) geboren, poppenspeler, producent en regisseur. Hij werd vooral bekend als de bedenker van Sesamstraat en de Muppets. Een van zijn eerste en bekendste creaties was Kermit de Kikker. Henson woonde iets verder op in Leland, waar we het kleine museum bezoeken. Een alleraardigste dame op leeftijd, Stephanie, vertelt ons in geuren en kleuren alles wat me maar over hem willen weten en vanzelfsprekend maakt ze een paar foto’s van ons met onze grote groene vriend Kermit. Uit de hele wereld stuurt men items van de bekende series naar haar op. Trots toont ze een Nederlands Sesamstraat kinderboek, dat ze zojuist heeft binnen gekregen. Wij hebben ook nog wel wat voor haar en noteren het adres!
Ook in Leland is het Highway 61 Blues Museum. Als we de auto parkeren voor het kleine museum zien we aan de andere kant van de straat een neger op een fiets die naar ons wuift. Bij binnenkomst vertelt de man achter de balie dat dat de bekende oude blueszanger Pat Thomas was. Helaas is hij mobiel niet meer te bereiken, anders was hij zeker nog even wat voor ons komen spelen, hetgeen hij hier regelmatig even doet. Het museum is klein, maar herbergt veel relikwieën van blues artiesten die hier allen oorspronkelijk vandaan komen of in de omgeving zijn opgegroeid en later wereldbekend werden, zoals B.B. King, Albert King en de gebroeders Johnny en Edgar Winter (wier vader nog burgemeester van Leland was). De US Route 61 of US Highway 61 is de officiële benaming voor de snelweg die zich uitstrekt over 1400 mijl (2300 km) tussen New Orleans, Louisiana en de stad Wyoming in Minnesota. De snelweg volgt over het algemeen de loop van de rivier de Mississippi en wordt voor een groot deel van de route aangeduid als de ‘Great River Road’, ook wel de Blues Highway genoemd en was vóór het snelwegsysteem een belangrijke zuid-noord verbinding. De snelweg heeft een lange muzikale geschiedenis met o.a. de ‘cross roads’ bij Clarkdsdale, de veronderstelde locatie waar singer-songwriter Robert Johnson een deal sloot met de duivel voor zijn successen. Bekend is de Highway 61 ook van Bob Dylans hit uit 1965 ‘Highway 61 revisited’.
Volgende week vindt hier een blues festival plaats, maar helaas past dat niet in ons reisschema. Morgen vervolgen we onze pelgrimstocht over deze blues route.

Geschreven door Jurronimo.op.reis