Helaas, geen zon dus! Vannacht zelfs even onweer gehoord. Op tijd er uit en Kim maakt weer persoonlijk een ontbijt naar keuze voor ons klaar. We maken tevens een praatje met het andere paar dat hier overnacht. Zij komen uit California en zijn op familiebezoek. Voor we vertrekken geef ik Kim als extra dank een cd van Gerard en mij. Ze is er erg mee in haar nopjes. Misschien komen we er in Tennessee nog eens mee op de radio.
We vertrekken naar Franklin, zo’n 60 mijl naar het zuiden. Even voor Nashville zien we een bord met een afslag naar de Hermitage, woonplek van voormalig president Andrew Jackson, de man die ook op het 20 dollar biljet staat afgebeeld. We hebben alle tijd, dus rijden er naar toe. De Hermitage is een historische plantage en museum 16 km ten oosten van Nashville . De plantage was eigendom van Andrew Jackson, de 7e president van de Verenigde Staten. Hij woonde slechts af en toe in het pand tot hij zich terugtrok uit het openbare leven in 1837.
Andrew Jackson (1767-1845) diende eerst kort in het Huis van Afgevaardigden en in de Senaat van de VS, als vertegenwoordiger van Tennessee en was een tijd rechter bij het Hooggerechtshof van die staat tot 1804. In dat jaar kocht hij kocht het pand, dat later bekend werd als de Hermitage en werd een rijke, slaven houdende planter. Toen het Congres in juni 1812 officieel de oorlog verklaarde aan het Verenigd Koninkrijk stond Jackson vooraan in de strijd. In de jaren daaropvolgend werd hij kolonel en leidde troepen o.a. tijdens de Creek oorlog van 1813-1814. Jackson’s overwinning op de Britten in 1815 in de Slag om New Orleans maakte hem een nationale held. In 1829 werd hij gekozen tot de 7e, tevens eerste democratische president van de Verenigde Staten. Hij stond alom bekend als een pleitbezorger van de democratie en de gewone man.
Weer komt een bekend lied in me op dat voor mij deze muzikale reis zoveel kleur geeft: het nummer Mexico van de Les Humphries Singers uit 1972, dat oorspronkelijk The Battle Of New Orleans heet, gaat namelijk over deze veldslag:

In 1814 we took a little trip
Along with Colonel Jackson down the mighty Mississip
We took a little bacon and we took a little beans
And we caught the bloody British in a town in New Orleans

We fired our guns and the British kep a-comin'
There wasn't nigh as many as there was a while ago
We fired once more and they begin to runnin'
On down the Mississippi to the Gulf of Mexico
MEXICO, MEXICO-O-O-O, MEXICO, MEXICO

Zoals je ziet slaat het refrein en de titel Mexico dus nergens op (alleen maar een beetje op de Golf)! 
Terug naar de Hermitage. We krijgen een rondleiding over het enorme terrein en bezoeken het woonhuis. Helaas mag er niet gefotografeerd worden. Het huis is vrijwel nog in dezelfde staat als bijna 200 jaar geleden, een prachtig plantagehuis met pilaren voor en achter. In de verschillende kamers worden we door gidsen in kleding uit die jaren uitgebreid voorgelicht. In de tuin ligt de voormalige president naast zijn echtgenote begraven in het koepelmonument.
Wanneer we na de rondleiding weer naar de auto lopen, begint het flink te regenen. Koud is het ook, was het eergisteren nog 97°F, nu is de temperatuur gedaald naar 59°F. Echt Nederlands weer, grrrrrrrrrr! Het blijft denken aan Holland, want even later staan we ook nog een half uur in de file.
Uiteindelijk komt alles toch weer op gang en een uurtje later komen we aan in Franklin, ons aangeraden door Kim en Rich met betrekking tot historische gebeurtenissen in de omgeving.
Voor de scriptie die ik ooit voor mijn eindexamen HBS moest schrijven, koos ik destijds voor de Amerikaanse Burgeroorlog (Civil War), een vier jaar durend conflict van 1861 tot 1865 tussen de Noordelijke Staten (de Unie) en de Zuidelijke Staten (de Confederatie) van de VS. Die oorlog heeft me altijd erg bezig gehouden en ik heb er veel boeken over gelezen. Vrijwel nergens in de geschiedenis vind je een oorlog waarin landslieden, families, zelfs broers en vrienden elkaar naar het leven staan. Het was ook de eerste oorlog waarvan fotomateriaal is. In vele staten vonden bloedige veldslagen en veldtochten plaats, die aan meer dan 600.000 soldaten het leven kostte.
Een van de laatste veldslagen tussen North & South (wie kent de serie nog?), ook wel de Blue & Gray (Blauwen en Grijzen) genoemd, was hier in het plaatsje Franklin op 30 november 1864. Tennessee lag eigenlijk midden op de belangrijkste route van Zuid naar Noord. De slag duurde vijf uur en eindigde met bijna 10.000 mannen die werden gedood, gewond of vermist. De Zuidelijken slaagden er niet in om de vijandelijke linies te doorbreken, waardoor de Noordelijken zich konden terugtrekken naar Nashville.
Er zijn nog een aantal historische sites over, waaronder het Carter huis, dat we vanmiddag nog kunnen bezichtigen. Het staat aan de Columbia Avenue 1140. Het huis was destijds tijdelijk in bezit genomen als legerhoofdkwartier en stond precies in de vuurlinie. De familie Carter verborg zich tijdens de strijd in de kelder. De middelste zoon van F.B. Carter, Tod Carter, raakte dodelijk gewond in de strijd. Hij kwam voor het eerst in meer dan drie jaar thuis en vocht direct mee in de Slag om Franklin. Hij leefde nog in de ochtend na de strijd, toen hij werd gevonden en naar het huis werd gebracht, maar stierf een dag later op 2 december 1864, omringd door zijn verwarde familie.
Zowel het woonhuis als enkele bijgebouwen, waaronder de rokerij en de keuken, zijn nog vrijwel in originele staat. In een van de schuren zijn wanden te zien met meer dan duizend kogelgaten, die de gruwel van de burgeroorlog nog eens duidelijk illustreren. Indrukwekkend. Morgenvroeg bezoeken we nog een andere historische site hier, de Carnton plantage.
Voor nu laten we dit even allemaal op ons inwerken in onze motelkamer niet ver van het voormalig slagveld vandaan, waar nauwelijks nog iemand beseft wat zich hier ooit heeft afgespeeld.

Geschreven door Jurronimo.op.reis