Zondagmorgen 9.15. Een gat in de dag geslapen, beetje laat voor het hotel-ontbijt, dus op naar Denny’s, hier vlakbij.
In tegenstelling tot gisteren is het er erg druk. Voor veel Amerikanen is het een uitje om met de hele familie op zondagmorgen uitgebreid te ontbijten in een (weg)restaurant van een foodketen. Hele gezinnen doen zich te goed aan de uiterst betaalbare en zeer gevarieerde ochtendmaaltijden. We nemen plaats in een ‘booth’, met skai beklede banken, waar je diep in weg zakt. Onze vriendelijke serveerster Brenda vertelt ons van de aanbieding van de dag: 2 worstjes, 2 bacon, 2 gebakken eieren, 2 pannenkoeken en hashbrown (soort rösti) met kaas en/of uitjes. Prijs $ 5,99. Dat lijkt ons prima en met 2 bekers koffie, die 3x gratis worden bijgevuld kan onze dag al niet meer stuk. Brenda, die ons ‘honey’ en ‘love’, noemt maakt nog even een praatje. Ze komt uit San Diego, maar daar is het te duur voor haar geworden.
We maken gebruik van Denny’s free wi-fi. Grappig, wij zeggen in Nederland ‘wiefie’ en de Amerikanen spreken het uit als ‘wajfaj’, oorspronkelijk zei men ‘wajfie’, wat bij ons weer klinkt als ‘wijffie’ en ga zo maar door. Anyway, Fenny vindt op het internet, dat hier niet al te ver vandaan een ‘Fall Festival’ (herfstfestival) is bij de Noble Oaks Farm even buiten Texarkana. We rijden er naar toe en komen aan bij een groot stuk land met boerderij, waar allerlei ‘plattelandsattracties’ zijn, met name voor kids om ze eens wat te onttrekken aan het dagelijkse hi-tec gebeuren en hen op een leuke en educatieve manier te interesseren voor het buitenleven. Je kunt er diverse ‘boerderijspelletjes’ doen en krijgt daar uitleg bij, zoals daar zijn: Cow Train (koeientrein), Hay Ride (een ritje met een hooiwagen getrokken door een tractor), zelf popcorn maken van mais, enz. Maar de grootste attractie is wel het bekijken en voeren van de Texas longhorns. Die willen we wel eens zien, want al rijden we nu al bijna een week door Texas, een longhorn hebben we nog niet gezien!
We zijn er als een van de eerste gasten en hoewel het geheel in principe is opgezet voor kinderen, heet men ons zeer welkom en is blij met onze interesse. De farm wordt gerund door moeder Janet Noble en haar zoon Pierce. Zij fokken geregistreerde longhorns, hebben een bijenfarm en telen groente en fruit. Hun opvoedkundige ‘festival’ is special opgezet voor kinderen en scholieren van alle leeftijden, hen uit eerste hand te informeren en hen te betrekken bij geschiedenis, wetenschap en agricultuur. Tijdens het festival worden zij geholpen door diverse medewerkers, waaronder Tamike, die ons met een golfkarretje naar het hek brengt van de koeienweide. Speciaal voor ons worden de longhorns naar de weide gedreven en mogen wij ze met wat koeiensnoepjes verwennen. De longhorns zijn hèt symbool van Texas. Tjonge, wat een hoorns! Sommige hebben een spanwijdte van ca. 1,8 meter! Ze zijn er in allerlei kleuren, de meeste kun je aaien en ze eten zó uit je hand. Pierce, een man van mijn formaat, maar nog iets groter en stoerder, gekleed in hele grote tuinbroek, vertelt ons uitgebreid over de dieren en Fenny klimt ondertussen even op de trekker: ‘Look, my dear in a John Deere!’
Op de achtergrond klinkt uit de geluidsboxen de Vogeltjesdans. ‘That’s one of our favourite tunes’, zegt Pierce, niet wetend dat dit een Hollands liedje is, waarbij wat spastische vogelgebaren horen. Bij de Pumpkin Patch (over een maand is het haloween) gaan we even lekker in de schaduw zitten. We krijgen gratis drinken en popcorn aangeboden, die ter plekke wordt bereid en Pierce, Tamieke en diens dochter Kiara (die 6 jaar in de ‘navy’ zat) blijven met ons aan de babbel. Vriendelijkheid ten top. Van een vergoeding voor de rondleiding willen Janet en Pierce niets weten. Ik beloof ze onze belevenissen door te spelen aan het thuisfront. Bij deze.
Mocht je ooit in de gelegenheid zijn, ga vooral eens langs bij de Noble Oaks Farm. Je kunt allicht nu alvast een bezoekje brengen aan hun website: http://nobleoaksfarms.com/
Wanneer we terug rijden zien we schuin tegenover de farm een nieuwe woonwijk in aanbouw, een soort Ter Borch, maar dan anders. De grootte van de huizen en de kavels verschilt nogal met die van bij ons.
In Amerika is alles BIG!

Geschreven door Jurronimo.op.reis