Salam! Daar ben ik weer eens. Deze keer een kort tripje naar Marrakech. Was eigenlijk niet van plan t bloggen, mja thanks Jurgen haha. Ben al even terug. Mijn verhaal stond al klaar, maar nog geen tijd gehad om te posten.

Al bijna 9 maanden sinds ik terug ben van mijn wereldreis. En alweer genoeg gebeurd ondertussen. Eerst 3 maanden thuis feestdagen gevierd, vrienden en familie weer gezien en gesolliciteerd. Bij terugkomst wist ik al dat Limburg me te klein was en ik richting Randstad wilde. Was dan ook super blij toen ik in Amsterdam werd aangenomen.

En als je dan net in Amsterdam je plekje een beetje gevonden hebt blijkt er ineens toch wel een leuke jongen te zijn. Geen Amsterdammer, maar een echte Limburger, in mijn eigen dorp en zelfs in mijn eigen vriendengroep die ik al jaren ken.
Heb het hem niet makkelijk gemaakt. Ik was niet bezig met mogelijke vriendjes, was net verhuisd naar Amsterdam en nog veel te vrij. Had hem gewaarschuwd niet verliefd om me te worden, want ik ben een lastige. Dat wilde die niet geloven, maar he learned the hard way haha. Zelfs mijn moeder zei vind die jongen je niet lastig? Toen was mijn antwoord, inmiddels wel, maar heb hem gewaarschuwd. Maar ja het werd leuker en leuker en gelukkig is mijn vriendje heel erg koppig en uiteindelijk moest ik toch toegeven aan mijn gevoelens. En nu ben ik wel echt ook super blij met hem!

Mijn baan was niet echt wat ze me beloofden en het ging niet zo goed met het bedrijf maar kreeg een mooie kans om in Utrecht te beginnen bij een online marketing bureau. Ik begin daar 3 september, dus dat betekend vrije dagen opmaken! Frenk, mijn vriend, kreeg niet volledig vrij maar hij stuurde erop aan dat ik wel ging. In begin vond ik dat gek, maar ben zo blij dat die me zo makkelijk laat gaan.

Dusss hier zit ik dan ergens in de woestijn in Marokko. Dinsdag mijn laatste halve dag gehad op werk en woensdag het vliegtuig genomen naar Marrakech vanuit schiphol.

Van te voren zeiden vele zou je dat wel doen als vrouw alleen?!.. ik was héél zeker maar begon toch te twijfelen na al die vragen. Maar lang leve de Facebook groepen en de meeste backpackende vrouwen zeiden Inge ga! Dus off we go! Vriendjelief belde nog terwijl ik zat te wachten tot ik kon gaan. Zo gek dat er weer iemand is die bezorgd om me is en voor me zorgt. Maar zooo leuk!:)

Na 4 uurtjes vliegen stond ik in Marrakech. Had me ingesteld op hectiek, 100.000 taxichauffeurs die klaar staan om je te bezeiken en chaos. Maar niks.. had super snel een stempel in mijn paspoort en door. Ik had me door mijn hostel laten oppikken. Normaal deed ik dat niet maar aangezien ik toch beetje twijfel kreeg met het “als-vrouw-alleen” gedoe had ik nu wel geboekt. Mijn chauffeur stond er netjes en was meteen weg. Het ging zelfs zo soepel dat ik totaal vergeten was te pinnen.

Genoot van het taxiritje! Heerlijk weer even reizen al was het maar kort! Wegen waren best okee, maar links en rechts inhalen is gewoon normaal! Heerlijk! Had dat gemist. En laat ik net met het Offerfeest in Marrakech zijn. Werd meteen getrakteerd op vuurtjes in alle straten waar schapen verbrand werden en op karren hopen resten lagen. Tsjaaa.. ben maar blij dat jullie het niet kunnen ruiken.

In mijn hostel werd ik direct super leuk welkom geheten door Achmed! Hij vond het geen probleem dat ik nog geen geld had. Hij zou me wel even meenemen op zijn scooter. Hij wees me direct waar ik heen moest etc. Ik kon nog net de zonsondergang zien vanuit het dak van het hostel. Kwam al vrij snel met Gabrielle en “Roger” aan de praat uit Brazilië. Roger heet eigenlijk anders maar zijn Portuguese naam is niet uit te spreken.
We hadden echt een klik! Echte reizigers met heel veel verhalen. Oh wat blijft het toch mooi, reizen!! Mijn “Wanderlust” zal ik nooit verliezen. Al snel was het duidelijk dat ik met hun naar de Sahara zou gaan. Dacht eerst dat ik daar geen tijd voor had maar in het hostel zeiden ze me 1 dag marrakech is genoeg voor de hoogte punten. En dat bleek te kloppen!

We zouden nog eten in het hostel krijgen vanwege het offerfeest, maar duurde echt lang maar om 22.30 uur (23.30 NL tijd) zaten we dan toch aan tafel haha. Een heel schaap werd geserveerd Met wat aardappels en een beetje groente. Alles werd met handen gegeten. Tsja was niet heel erg onder de indruk maar het was wel lekker.

Na het eten zijn we, samen met nog een Portugees koppel naar het plein gegaan. Het was rustig en bijna alles was dicht vanwege het offerfeest. Na een tijdje wilde ik wel echt graag terug. Was stikkapot van de reis en alle nieuwe indrukken. Uiteindelijk lag ik om 1.15 uur in bed.

Marrakesh!! Had de wekker gezet want ja inmiddels ken ik mijn lijf en zelfs een uurtje tijdsverschil maakt me een zak aardappels. En inderdaad heel zwaar stond ik op. Mja tijd om de stad te bezoeken! Het was al heet in de vroege morgen. Ontbijt kreeg ik in het hostel en gelukkig maar want door het offerfeest was wederom alles dicht. De 2 Nederlandse meisjes Laura en Lucia, die ik bij het eerste paleis ontmoette, hadden daar echt last van en kregen nergens ontbijt.

Om 9 uur waren we bij Palais Bahia. Zij wisten gelukkig de ingang, anders had ik nog een uur gezocht waarschijnlijk. Wow wat was het mooi! Zoveel details en kleur in de muren, vloeren en plafonds. We waren er meteen toen het net open ging en maar goed ook. Toen we vertrokken kwamen de grote groepen toeristen binnen. We hadden alle tijd om alles te bezichtigen en foto’s te maken. Prachtig!

Na het paleis namen we afscheid. Zij hadden al veel gezien en het was hun laatste dag. Ik liep naar het 2e paleis, Palais El Badi. Meer een ruïne, maar heel mooi complex. Het was super rustig. Het staat ook bekend voor de ooievaarsnesten. Deze waren duidelijk te zien op de stadsmuren.

Ik liep door maar de moskee. Niet-molims mogen niet naar binnen maar van buiten erg mooi om te zien. In dezelfde straat ligt het super sjieke, dure hotel Mamounia. Een kamer is niet te betalen, maar het staat op de lijst van must-sees in Marrakech. Ik moest mijn tas achterlaten en liep door een tuintje. Het zag er allemaal mega duur en fancy uit. Voelde me er niet echt comfortabel eigenlijk. Had ook het gevoel dat ik er toch niet mocht komen dus dacht draai maar om. De beveilingsmannen keken me raar aan en vroegen of ik in de tuinen geweest was. Hij zei me heel vriendelijk dat ik moest doorlopen “beautiful!” Ik dacht oh nja okee. Dus toch maar verder gelopen. Het was echt mooi van binnen! Ik zag een stuk dat ik kende van alle instagram foto’s etc. Het was helaas dicht. Er stond een beveiliger in de buurt dus vroeg hem of ik daar kon komen, misschien via andere ingang. Of ik een kamer had.. hahaha I wish.. nee sorry. Hij twijfelde even maar pakte sleutel om me te laten kijken. Zo lief! Hij maakte nog foto’s van me en sloot de deur weer. Verder in de tuin viel mijn mond nog verder open. Zo groot en zoveel cactussen, bloemen en planten. Heerlijk om even te zitten en bij te komen van de hitte. 38 graden.. oeff! Was wel blij dat de beveiligers me doorgestuurd hadden. Heel mooi!

Liep verder naar het grote plein. Het was echt heet en begon nu honger te krijgen dus tijd voor lunch. Vele restaurantjes hebben rooftops zodat je uitkijkt over het hele plein. Ik koos voor Tajine, typisch Marokkaans gerecht. Lekker, maar heel zwaar. Met 38 graden en een kleine jetlag had ik meer behoefte aan een lichte maaltijd in plaats van aardappels met veel Kip en een beetje groente. Mja nog even gebruik gemaakt van de slechte WiFi en verder. Had al veel gezien maar wilde even wat rustiger aan doen. Hitte was echt extreem en vermoeiend.

Liep door naar het museum via de souks, markten, van marrakech. Normaal is het hier mega druk en hecktisch maar door het Offerfeest was bijna alles dicht. De vele kleine straatjes in de souks laten je makkelijk verdwalen.. en Ja echt iedereen verdwaald ook ik! Mijn kaarten app hielp niet genoeg. Er staan genoeg kerels klaar om je de weg te wijzen, maar die willen daar geld voor. Maar of het door het offerfeest kwam, Ze waren echt heel aardig en totaal niet opdringerig. Ik las dat het best intens kon zijn. Had nergens last van. Er was een kerel die me wel wat bleef achtervolgen, maar vond het niet eens echt erg. Liet mijn “trouwring” zien. Hij vroeg waar mijn husband was dan. Nja die ligt natuurlijk ziek in het hotel. Toen liep die weg en hoorde hem in het Frans zeggen dat die maandag middag me wel zou zien. Hij dacht dat ik dat niet verstond haha mja versta wel wat Frans. Verder kreeg ik af en toe wel wat “beautiful lady” en “nice ass” etc geroepen maar och ze kunnen ergere dingen roepen haha. Dus al met al echt niet vervelend. Ze doen al helemaal niks. Later vroeg me nog een jongen, hij was zeker 14 haha, of ik getrouwd was. Toen ik Ja zei klapte die heel blij en zei good good. Mja ben uiteraard niet getrouwd.

Het museum stelde niet heel veel voor maar de mozaiek en details waren wel heel mooi en we hongen wat mooie schilderijen. Was inmiddels echt kapot. Het was heel heet en had echt veel gelopen. Kwam toevallig bij de Secret Gardens. Heel aangenaam om even te relaxen en ze hadden ook nog eens hele goede wifi. Even bijkomen!

De Jardin Marjorelle, ook wel bekend als de tuin van Yves Saint Laurent, is echt prachtig! Misschien wel dé toeristische plek van Marrakech. Dat betekend dus ook heel druk. Dus of heel vroeg gaan of als het bijna dicht gaat. Ik dacht eerst dat ik met taxi moest gaan, maar de stad is echt niet zo groot. Laura en Lucia zeiden ook dat het makkelijk te lopen was. Het begon al aardig rustig te worden. Ideaal!! Kon heerlijk rondlopen en veel foto’s maken. Het blauw met gele huis in het midden van de tuin valt direct op maar is ook echt prachtig tussen alle cactussen en andere planten.

Langzaam liep ik terug naar de bazaar om te gaan eten. De zon begon langzaam onder te gaan en het plein kwam tot leven. Het vreselijke kabaal van slangenbezweerders schalden over het plein en vele kerels stonden klaar om je naar hun tent te krijgen om te eten. Maar wat ik niet wist is dat de Marokanen echt grappig zijn! Ze spreken zoveel talen en wisselen heel snel ook! Echt bizar! De eerste avond lachte we al. De brazilianen spraken uitgebreid in het Portugees en tegen mij begon die ook Met “prachtig!” “ graag gedaan” en “goed, goed”. Ik hoorde op het plein heel veel en moest echt lachen. Een kerel van een eettent zei tegen me “ 2 years of guarantee, no diarrhea” haha. En hoorde een andere jongen zeggen tegen toeristen “same shit everywhere, but all shit is good”. Haha vond het zo grappig! Een gids later haalde tegen me uit in het Nederlands “de kat krabt de krullen van de trap” haha. En echt alle talen spraken ze! Echt diep respect. Zo leuk!

Na het eten was ik echt helemaal gesloopt! Het plein werd drukker en drukker en ik vond het tijd om terug te gaan naar het hostel. De Brazilianen hadden de Sahara geboekt en ik sloot ook aan! Er zouden meerdere gaan van ons hostel dus was benieuwd! 3 dagen, 2 nachten tour, waarvan 1 nacht in de tent in de Sahara. Kamperennnnn!! Happy me!
Heb nog even bij de andere gezeten maar ik kreeg de gesprekken niet meer mee. Ben gaan douchen, spullen gepakt en gaan slapen. Op naar de Sahara!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis