07072017.. haha moet er heel hard om lachen nu. Tot een paar jaar geleden stond deze dag gepland als mijn bruiloft!! Ben blij dat ik nu kan zeggen dat ik vier dat ik 4 maanden op reis ben:). Dat vier ik echt liever nu. Nee geloof niet dat ik nog ooit wil trouwen. Voor het geld van een bruiloft kan ik meer dan een jaar reizen. Ja het kan ook klein, maar 5.000 euro ben je zo kwijt.. daar kan ik dan meer dan een hálf jaar van reizen. Wie weet wijzigt mijn mening ooit als ik "de ware" vind maar betwijfel het. Mja de tijd vliegt voorbij! Al een derde van een jaar op reis! Bizar! En inmiddels ook al 5 weken in Taiwan. Maar niet meer lang want dinsdag 11 juli vlieg ik naar Japan! Mijn reis begint in Sapporo, de hoofdstad van het noord eiland Hakkaido!:) echt zin in! Mja het is nog niet zo ver...
Hualien! Ik kon helaas de eerste nacht niet couchsurfen dus moest ik mijn tentje weer ergens opzetten. Op de kaart zag ik dat rond de grote toeristische night market veel groen was dus hoopte daar een park te vinden. En die waren er genoeg!:) zag al gauw een plek waar ik mijn tent wilde zetten. Het was al aardig aan het schemeren toen ik aankwam dus eerst maar eens over de nightmarket lopen op zoek naar eten.
Ik mocht mijn backpack laten staan bij een tentje waar ik at en had dus een paar uur om rond te wandelen. Ik zag dat ik eens niet de enige "witte" was, want er liepen nog 2 jongens. We kwamen al vrij snel aan de praat. Pete en Ben kwamen uit Amerika en waren broers. Pete woonde in Thailand en Ben zat voor het leger in Zuid-Korea dus Taiwan was een mooi midden om elkaar te treffen. Kon niet zeggen wie ik knapper vond maar beide mochten ze er wezen. Mja we zijn samen verder gelopen en hebben nog ijs gegeten. We namen afscheid en Ik ging mijn backpack halen. Moest nog even wachten want het was nog best druk maar erna heb ik fijn mijn tentje opgezet. Wederom veel te heet uiteraard, maar na een veel te korte en gebroken nacht klaar om naar mijn host te gaan.
Puni woonde best een aardig eindje buiten het centrum, maar dat was wel naast de Taroko Gorge National Park. Dat was de reden waarom ik in Hualien was. Een must-see als je naar Taiwan gaat!! Ik ging weer liftend op pad om naar haar toe te gaan. Toen ik aan het lopen was om naar de grote straat te gaan vroeg een vrouw me waar ik heen ging en kon me al direct een stuk verder brengen. Ideaal! Al snel werd ik erna door 3 collega's meegenomen en zij hebben me bij Puni afgezet. Er was wat onduidelijkheid over het adres maar ik had een telefoonnummer en toen hebben ze Puni gebeld.
Puni woonde samen met haar vriend en haar schoonvader. Ik was haar eerste surfer en ze was duidelijk super zenuwachtig. Ze was weliswaar aardig, maar echt hoogte kreeg ik niet van haar. Ze sprak best goed Engels maar tot een echt gesprek kwam het niet echt. Al vrij snel was ik door mijn vragen heen. Mja ze ging met me mee naar de 7-eleven om mijn busticket te regelen maar schijnbaar deed de automaat het niet. Puni zei me dat ik haar scooter kon nemen. Tsja ik had net een lesje scooteren gehad van Alison. Die had me ineens gezegd dat ik het moest overnemen haha. Maar Puni zei me ook dat het super easy was en Ik kon haar scooter gebruiken om naar het park te gaan.
Dus daar ging ik dan. Eindelijk leerde ik scooterrijden. Haha best erg na al die reizen in Azië. In Vietnam was het er niet van gekomen en ik Thailand had ik het niet gedurfd. In begin toeterde wat vrachtauto's en auto's haha schijnbaar was ik te langzaam. Mja sorry het was mijn eerste keer. Maar al gauw had ik het aardig onder de knie en durfde ik wat meer aan het gas te draaien. Super leuk! En prachtig om door de geweldige bergen te crossen. Moest door aardig wat tunnels en regelmatig maakte ik nog een stop om foto's te maken en de natuur te bekijken.
Aan het einde van de 18 kilometer lange kloof was een dorpje. Ik lunchte en zag net Pete en Ben lopen. We hebben nog even gesproken, maar zij gingen alweer terug. Ze waren vroeg begonnen want ze hebben maar een paar dagen. Ik ging richting een waterval, maar helaas door vallende stenen en erosie was een gedeelte dicht. Wel prachtig langs de rivier. Toen het begon te stortregenen ben ik teruggegaan.
Puni zei eerst dat ze moest werken, maar schijnbaar was er iets verandert en was ze wel thuis. Ik heb haar even gezien maar erna bleef ze weer op haar kamer. Nog altijd kreeg ik niet echt hoogte van haar. Mja door de regen en mijn gebroken nacht was ik aardig moe en heb nog even geslapen.
'S avonds kwam ze iets meer los, maar het bleef vreemd. Haar vriend had vis gebracht en dat aten we samen. Ze zij me dat ze super enthousiast waren dat ik kwam, maar dat gevoel gaf ze me niet echt. Kreeg wel nog wat kaarten van de Taroko Gorge en armbandjes die ze gemaakt had. Om half 8 zei ze me dat ze moe was en ging slapen. Tsja ben ook maar naar mijn kamer gegaan en vroeg gaan slapen.
De dag erna waren we samen gaan ontbijten en ben ik richting de kust gegaan. Puni zei me weer haar scooter te nemen. Dus daar ging ik weer! Heerlijk! Had het nu echt onder de knie en de kust was zooo mooi! Ben regelmatig gestopt voor foto's. Prachtig!!
Vanuit de kust ben ik naar Hualien gereden. Emily had me het adres van een ijszaakje gegeven in Hualien. Snap niet waarom, want ik hou niet van ijs en ben echt geen zoetekauw ofzo hahaha. Heb zelfs in Taiwan een reputatie.. oeps!! Mja dat moeten we dus proberen! Melk ijs met rijst en wijn. Klinkt goed toch?! Nou het was echt héérlijk!!
Ben erna nog naar de night market gegaan en toen terug gescooterd. Puni was nu werken en haar schoonvader vertelde me honderden dingen via Google translate, want Engels sprak die niet. Hij gaf me meer het gevoel dat die echt enthousiast was dan Puni.
De volgende morgen ben ik met Puni en haar vriend gaan ontbijten. Haar vriend toonde wel wat meer emotie maar spreekt nauwelijks Engels. Na het ontbijt vond ik het wel goed geweest en ben ik gaan liften naar Yilan. Puni en haar vriend hadden me nog naar de grote weg gebracht en vanuit daar werd ik al door de eerste auto opgepikt door een vriendelijke man.
De weg langs de kust was prachtig! En alhoewel ik het gevoel had dat de man best haast had, gezien zijn rijstijl, is die een paar keer gestopt zodat ik foto's kon maken van de geweldig mooie oost kust. En zo kwam ik vroeg in de middag aan in Yilan.
Geschreven door Ingeheuvel.op.reis