Mijn treinreis van Irkutsk naar Ulan-Ude was helaas niet zo spannend als de andere reizen. De vrouw tegenover sliep de hele rit en het meisje rechts van me had de woorden "sociaal" en "vriendelijk" zeker niet uitgevonden. Mja heb heerlijk muziek geluisterd en zelf ook wat uurtjes geslapen. Het uitzicht was zelf wel nog heel mooi langs het Baikal meer. Zo kon ik nog even afscheid nemen van het prachtige meer.
Het was al avond toen ik aankwam, maar een kort stukje lopen naar het hostel. De temperatuur was nog heerlijk. Hopelijk zou het goed weer zijn hier. Er was bijna niemand in mijn hostel. Ik had wel nog best honger en besloot mijn officiële eerste maand op reis goed te vieren in de Irish pub. Een goede hamburger met een heerlijk kersenbiertje:) het was er druk met jongeren. Leuk om wat mensen te spotten en verder wat te internetten.
In mijn hostel sprak ik nog met Ivan. Hij werkte ook in het hostel maar sliep bij mij op de kamer. Hij vroeg naar mijn reis etc. Oh ga je met de bus naar Mongolië. Ik zo nee trein, ik doe de transsib. Ohh principes zei die. Ik keek hem een beetje raar aan. Hij vertelde me dat de bus echt véél goedkoper was en het bij de grens veel smeller ging. Bij de trein duurde het soms 6-9 uur aan controles. Hmm.. dat wist ik niet. Het scheelde echt meer dan 40 euro. Alhoewel het toch een beetje voelt als spijbelen heb ik na even nadenken toch voor de bus optie gekozen. Voor 40 euro kan ik een week in een hostel slapen. En hoe dan ook is het weer een avontuur bus of trein, het is maar vervoermiddel.. maar toch beetje dubbel.
Ulan-Ude zelf is een heel sfeervol stadje. Het grootste Lenin beeld valt heel erg op op het plein. De winkelstraat is gezellig en de steer is goed. Het weer was echt verrukkelijk!! Zo vreemd hoe je van een bevroren meer met winden die dwars door je heen snijden even later ruim 15 graden hebt met volle zon. Maar ik klaag niet!:) ook deze stad lag aan een rivier, de Uda. En ja inmiddels heb ik de traditie om langs de rivieren te lopen en/of zitten. Het was zo'n heerlijk weer dat het dit keer liggen werd, echt zonnen! Heerlijk! Muziek op mijn kop en bruin worden... en dat was gelukt! Echt een kleur gekregen:) Ik deed mijn ogen open en zag dat er twee jongens langs de rivier zaten, even verderop. Ik zag dat ze naar me keken. Ik wilde eigenlijk graag terug gaan maar voelde me toch beetje ongemakkelijk. Een van de jongens zwaaide dus ik heb maar teruggezwaaid en moest wel lachen. Toen mijn liedje afgelopen was besloot ik toch maar op te staan. Een van de jongens kwam naar me toe. Sorry ik versta er niks van want spreek geen Russisch. Hij rende terug naar zijn vriend en die kwam toen naar mij maar ook hij kwam niet verder dan "what's you name?" Moest wel lachen hij was heel erg aan het nadenken. Hij vroeg nog (weliswaar in het Russisch maar snapte het toch) voor mijn telefoonnummer, mja als we niet kunnen communiceren heeft het geen zin. Hij was duidelijk teleurgesteld hihi. Ochja best leuk sjans van de Russen.
Tegen een uur of zes liep ik terug richting hostel en ik rende een paar tredes op bij het plein. Ineens bedacht ik me dat ik ook wel echt zin had om te gaan rennen! Ik kleedde me snel om naar mijn sportkleding. Kreeg van de van de hosteljongens de vraag of het niet te koud was om te rennen? Nee joh, het was zo'n heerlijk weer vandaag. Ik had al een eeuwigheid al niet meer gerend en vermoedde dat ik nauwelijks voor uit zou komen. Ik rende eigenlijk al vrij snel veel te hard maar ik had zo ontzettend veel energie en het weer was echt verrukkelijk! Ik kon gewoon niet stoppen. Ik werd door iedereen super raar aangekeken, mja de gekke Hollander kent hier toch niemand dusja boeie! Ondanks dat ik echt een blaar voelde opkomen onder mijn voet stopte ik niet. Genoot er zo erg van!! Met een steek in mijn zij moest ik toch even lopen maar meteen weer verder gegaan toen het kon. Mijn hostel was naar links maar besloot nog verder te gaan naar de brug. Hier heb ik nog met een grote glimlach naar het uitzicht gekeken. Het voelde zo goed! Het was mijn laatste dagje Rusland en had het niet beter kunnen afsluiten!
Wat een tegekke maand!! Wat een mooi land, vriendelijke mensen, prachtige natuur en heerlijk eten (behalve het ontbijt)! Ik had zoveel vragen gekregen of Rusland wel veilig was etc etc. En ik moet eerlijk zijn toen ik de grens overstak twijfelde ik ook wel hoor, maar ben me hier zo thuis gaan voelen! Heb me echt geen enkel moment onveilig gevoeld!! God wat vond ik het spannend om dat eerste treinticket te boeken en ik was veel en veel te vroeg op het station haha. Nu weet ik precies hoe het werkt. Mijn backpack pak ik steeds sneller in en nja spreek nog steeds geen Russisch, maar hallo, doei, bedankt en graag gedaan is gesneden koek. Communiceren zonder dat je de taal spreekt is echt niet zo moeilijk. Je wordt heel creatief haha. Heb heel wat toneelgespeeld al en dat zal ik de komende maanden nog meer gaan ontwikkelen. Ik leef al veel meer in het moment nu in plaats van alles zo vooruit te willen plannen. In begin was ik heel gehaast; moest alles zien, mijn grenzen verleggen, alles regelen, plannen etc. Ik rende mezelf voorbij. Ik kreeg mijn indrukken af en toe niet geplaatst. Voornamelijk in mijn tweede week werd ik ook wel beetje gek van de grijze steden, werd er echt onrustig van. Maar de grote ommekeer was echt de Altai Mountains. Alhoewel het erg duur was heeft het me echt heel veel gebracht. Vanaf toen voelde ik me veel relaxter en energieker. Mijn hoofd zat niet meer overvol en ik legde mezelf niet meer alles op maar liet veel meer op me afkomen. Ik krijg het al beter voor elkaar om geduldiger te zijn en erop te vertrouwen dat het goed komt. Echt niet gedacht dat ik al zoveel zou meemaken en zou leren in mijn eerste maand en dat ik dit land zó zou waarderen! Ik heb gewoon het grootste land ter wereld (voor een groot gedeelte) doorkruist! Hoe vet is dat!!:) met een enorm goed gevoel en mooie herinneringen ga ik hier weg! Thank you Russia!! Op naar Mongolië!! Best weer spannend om weer een nieuwe start te gaan maken, maar ook heel leuk! Boodschappen zijn gedaan en mijn laatste geld is zo goed als op!:) Mongolia here I come!!!
Geschreven door Ingeheuvel.op.reis