Haha wat leuk de reacties op mijn vorige blog! Ik ben blij dat ik het een beetje heb kunnen overbrengen. Ik had het er al met Goncalo over hoe je dit in godsnaam moest omschrijven haha. Een film was echt beter geweest. Ik weet niet of ik echt een persoon ben om een boek te schrijven, maar voel me vereerd door alle opmerkingen!:) wie weet, wie weet! Vind het in elk geval erg leuk om te bloggen. En ja meester Vaassen, "hoe overleef ik mezelf?!".. mijn hele reis is een overleving van mezelf. Ik verbaas mezelf in veel dingen. Hoe rustig ik ben en hoeveel zelfvertrouwen ik al gekregen heb, wat ik allemaal meemaak etc. Reizen is echt een grote leerschool! Het opent je ogen op zoveel manieren. Ik vraag mezelf regelmatig af ben ik dit?! Maar ja! Reizen brengt zo ontzettend veel!! En ik ben "pas" 10 weken onderweg.

En echt, de wereld is zoo mooi!! Heb al zoveel mooie mensen mogen ontmoeten in deze 2 maanden en ga er nog veel meer ontmoeten. Ik probeer het nieuws zoveel mogelijk te ontwijken. Uiteraard wil ik ook dingen weten die gebeuren in de wereld, maar alles wordt zo negatief neergezet! Wanneer komt het goede-nieuws-nieuws?!! Ja er gebeuren regelmatig nare dingen, heel erg en soms beangstigend.. helemaal mee eens! Maar die angst beïnvloed ons zo erg, we zien de mooie dingen niet meer!! We krijgen vooroordelen over landen, mensen en culturen. We vertrouwen niemand meer en worden egoïstisch. Ik ben blij en dankbaar dat ik nu de kans heb (en heb genomen!) om zoveel mooie dingen met mijn eigen ogen te zien en nja hoop middels mijn blog ook dit over te brengen, al helpt het maar een beetje. Maar ja zoals ik al zei reizen opent je ogen! Ik klaagde voorheen ook regelmatig over alles en niks, maar besef me steeds meer wat ik heb. Ik leef nu uit een rugzak met wat kleren; geen uitgebreide kleerkast en dan "nog niks hebben om aan te doen", geen dikke auto, huis en tv. En mis het totaal niet! En ja.. ik ben gelukkig, gelukkiger dan ik ooit geweest ben!... Sorry voor mijn preek, maar heb (had inmiddels) weer een lange treinreis, dat zijn vaak mooie reflectiemomenten. Maar goed ik ga weer verder:)

Na een uitgebreide douche zijn Goncalo en ik het stadje in gegaan. Het oude centrum mochten we nog niet in want de entree is 80 Yuan (10,56 euro), maar we zouden entreetickets krijgen van andere gasten later die avond.

We liepen wat rond en hadden nog wat gegeten. We kwamen op een gegeven moment uit op een beetje een buitenbuurt van het stadje. De mensen hier dragen nog veelal traditionele kleren en zijn heel anders dan de rest van de Chinezen door de Tibetaanse invloed. Normaal willen chinezen maar al te graag met je op de foto etc maar deze mensen waren veel terughoudender. In de buurt zagen we veel mensen vormen van Mahjong spelen of kaarten. We werden door een vrouw gewenkt en we zagen wat voor professionele tafels ze hadden. Super bizar! De stenen werden in een gat gegooid en de tafel husselde de stenen en legde ze netjes op een rij, alles automatisch. Heel boeiend om te zien, al snap ik nog steeds niet hoe het spel werkt. Heel anders dan het Mahjong van op de computer. Zou het echt graag willen leren.

Heel sfeervol al verder het stadje maar veel hadden we nog niet gezien, dat kwam morgen wel. Om onze busreis te vieren hadden we nog wat biertjes gekocht en in het guesthouse opgedronken. Trevin, een Amerikaan, vergezelde ons en zou ook morgen met ons meegaan als we het oude gedeelte van de stad ingingen met de kaartjes van andere reizigers.

Het oude gedeelte was echt ontzettend leuk! Heel veel leuke winkeltjes en hele sfeervolle, smalle straatjes. Toch begrijp ik nog steeds de 80 Yuan niet als entree. Het kaartje was weliswaar 2 weken geldig mja zo lang bleven we natuurlijk niet. Ideaal dus dat de geweldige vrouw van het guesthouse ons dit weer bespaard had. We hebben de hele dag rondgeslenterd. Het weer was heel goed vandaag en genoot er echt heel erg van. De Black Dragon Pool was ook heel mooi!! Een park met een meertje en in het midden van het meer een hele mooie tempel. Het park stond in bloei en de brug over het meer was prachtig versierd met olifanten en leeuwen. Echt pittoresk!

We konden de berg op en hadden een prachtig uitzicht over Lijiang. Het was een aardige klim maar absoluut de moeite waard. Goncalo kon nog steeds niet stoppen met praten over de busreis en had Trevin ook al volledig ingelicht en wederom moest ik weer super hard lachen om de manier waarop hij het vertelde en met emotie uitbeelde. En nee.. ik kreeg al opmerkingen over mogelijke emigratie naar Portugal.. een Portugees met een vriendin is geen optie! Dus don't worry.. neemt niet weg dat hij een geweldige reismaatje geworden is!

Ik genoot echt van de heerlijke dag en dit leuke stadje! We dronken wat in een paviljoentje langs het water, zo leuk! De Chinese rustgevende muziek, de geur van de bloemen en van thee, het uitzicht,... wat een geluk!:) prachtig! Voelde me helemaal happy!

De theewinkeltjes zijn trouwens heel gevaarlijk, zó ontzettend leuk! We kregen regelmatig thee te proeven en al die leuke thee serviesjes! Het liefst kocht ik alles maar ja budget en backpack zijn helaas belemmeringen. Toen we bij een grotere winkel kwamen, meer een groothandelachtige winkel, kon ik me toch niet beheersen en heb ik voor 10 Yuan (1,32 euro) een grote pot met verse thee gekocht. De koker was van karton dus dat moest goed gaan in mijn backpack. 1,32 euro en ik was de gelukkigste mens op aarde! Ik was echt helemaal blij met mijn pot met thee en maakte deze dag nog leuker. Genieten van de kleine dingen!! Het gaat op reis vanzelf.

We konden in het guesthouse gebruik maken van het Family diner voor 25 Yuan (3,30 euro). We waren met zijn vieren want er was nog een Poolse vrouw in het guesthouse. Oh my god.. ik heb nog nooit zoveel gegeten en zooo lekker! Bohh.. rijst, groentegerechtjes, iets met noten, een heerlijke aardappelpuree, een paar vleesgerechten. Geen idee wat het allemaal was maar zaliggg!! Ik kreeg helaas niks meer op. Echt een topafsluiter van deze simpele maar zo'n ontzettende heerlijke dag! Na een laatste paar biertjes zijn we vroeg het bed ingedoken, want de dag erna moesten we vroeg op voor onze hike door de Tiger Leaping Gorge!! Ik had er zin in!!

Om 7.15 uur zou onze bus vertrekken naar het begin van de hike. Ik had echt slecht geslapen maar geen idee waarom. Na 2 uurtjes kwamen we aan bij het dorp waar de trekking zou beginnen. Het was echt warm, iets wat we niet verwacht hadden. Het busje zat vol met toeristen, voor chinezen is dit teveel lopen hadden ze in het guesthouse gezegd. Die pakken voor alles de bus, taxi of whatever. Zelfs in het pandapark was er een mega rij voor de pendelbusjes, super raar!

Mja het begin van de hike ging al snel aardig bergop. Het was echt warm. Regelmatig werd er al gestopt voor drinkpauzes en om uit te hijgen. Je merkte best wel dat we al hoog zaten en dat de lucht wat ijler was. Het guesthouse lag al op 2.400 meter en we zouden nu tot ongeveer 3.000 meter hoogte hiken. Het was al snel heel mooi, maar ik ergerde me aan het stuk in de bergen waar ze aan het graven waren. Later begreep ik dat er een spoor en autoweg werd gemaakt, maar het verstoorde het uitzicht en de rust helaas. Toch was het al heel mooi. We zagen in de verte de bergtoppen met sneeuw en je kon ver het dal inkijken.

Het was echt bloedheet en was helemaal bezweet. Genoot er wel echt van! Na al de smogsteden was de lucht hier echt wen stuk beter in de bergen. Na een paar uur waren we gestopt voor een lunch bij een van de guesthouses langs de route. Toen ik pannekoek met chocolade zag staan wist ik wat ik ging nemen, maar helaas een groteeeeee tegenvaller. Het was meer een rond deeg/brood-achtig iets met een sausje dat niet eens naar chocola smaakte, mja het was een gok. Was jaloers op de rijstgerechten van de mannen, maar ook dat was niet super geweest. Het eten in deze regio is echt minder. Smaakloos en ook niet pittig. Heb overal pepertjes bij gedaan om het smaak te geven.

Na de lunch werd het weer slechter en begon het wat te regenen. Het was wel verfrissend want het was eerder echt een beetje té heet voor het beklimmen van de steile bergen. Tegen 16 uur kwamen we bij het guesthouse waar we zouden slapen. Het was best een heftige eerste dag geweest maar wel heel mooi. Na een lange, heerlijke nacht slapen waren we klaar voor dag 2!

Dag 2 kan ik samenvatten in "regen"! Het was niet koud, maar de hele dag had het geregend. Maar had het niet anders gewild! Het was echt heel gaaf, nog veel mooier dan de eerste dag.

Het was een stuk vlakker nu de route, maar veel mooier. Je kon het hele dal inkijken en de regenwolken bewogen langs de bergen. We zagen een koppel dat we ook in het guesthouse zagen en kwamen aan de praat. Henriette kwam ook uit Nederland dus we hadden een band. Ze was getrouwd met een Tibetaanse man. Ze had Chinees gestudeerd en had promotieonderzoek in taalkunde gedaan naar de taal van haar man en zo hadden ze elkaar leren kennen. Nu woonde ze al 10 jaar in China. Echt heel boeiend levensverhaal.

We liepen met hun verder. Er kwam een punt dat we ergens verkeerd liepen en juist toen begon het nog harder te regenen. De regen gaf echt een gave dimensie aan de tocht. De mistige wolken, de geuren en kleuren. Heel gaaf! We liepen terug en vonden het goede pad. We begrepen van een man dat veel mensen verkeerd liepen omdat Chinese tourgroepen de borden weghalen. Ze willen niet dat mensen alleen lopen. Boeiend om een Nederlandse vrouw zo Chinees en Tibetaans te horen spreken.

We stopten voor wat warms en henriette en haar man stonden erop voor ons te betalen. We waren in hun gebied en wij waren hun gasten. Het was echt heel leuk en wederom moest Goncalo het hele busavontuur weer vertellen haha.

Om 14 uur kwamen we doorweekt aan in het laatste guesthouse vanwaar de bussen terug zouden gaan naar Lijiang. Trevin ging door naar een ander dorp dus we waren wederom met zijn tweeën. Nog eventjes, want morgen gingen we helaas allebei een andere kant op. Goncalo probeerde me nog over te halen met hem mee te gaan. Ik wilde echt heel graag, maar mijn visum is helaas niet eindeloos dus moet je keuzes maken.

'S morgens zou Goncalo al vroeg vertrekken en namen we met een hele dikke knuffel afscheid. Ging hem echt missen als reismaatje. We hadden op 4 dagen echt super veel gedeeld en gelachen. Na een uur kreeg ik echter een bericht dat die terug was, want er waren geen bustickets meer dus hij moest tot 10 uur wachten. Heb hem dus vergezeld en ondertussen kregen we weer thee en veel eten van de lieve vrouwen van het guesthouse.

Toen hij weg was moest ik nog de hele dag wachten tot mijn nachttrein zou gaan richting Zhangjiajie. Het zou een langeeee tocht worden. Nachttrein naar Kunming, dan 4 uur wachten en om 10 uur weer 19 uur in de trein naar Zhangjiajie. En ja, weer hardseats! Toen ik mijn treintickets had dacht ik misschien had ik toch voor een bed moeten kiezen, mja als ik naar mijn budget kijk ben ik weer blij dat ik heb afgezien. Mja komt later!

De hele dag wachten.. het regende, mijn maatje was weg, het was zelfs koud.. zucht!! Ik kreeg er slechte zin van. Zag ook best op tegen mijn treinreis nu. 34 uur, hardseat en alleen. Wat een verschil. Mja toen ik reacties op mijn blog kreeg werd ik wel weer blij!:) en na een lange dag ging dan eindelijk mijn treinreis beginnen. Op naar Zhangjiajie! Hier ga ik de Avatar Mountains zien. Zin in!!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis