8.15 uur, ontbeten, ingesmeerd en klaar om te gaan. Ewout zei dat ze echt om 8.40 uur weg wilde want ze moesten langs hun kleermaker en dan door.
Om half 9 kwamen ze naar onder. Ja sorry, we moeten nog even ontbijten haha. Rond 9 uur hebben we de bagage op de scooters gebonden en een kwartier later zaten we op de scooter op weg naar de kleermaker. Hun scooters zijn meer van die motorscooters. Beetje tussen een grote motor en een scooter in. In Nederland moet je hier een motorrijbewijs voor hebben zei Daniël later. Tegen 10 uur was alles klaar en konden we maar My Son vertrekken.

We hadden beide weinig plaats en zaten nogal op elkaar, alweer super heet en bezweet. Niet echt charmant. Af en toe moesten we even bewegen om wat wind tussen ons in te laten komen. Ewout zat met z'n knieën bijna tegen het stuur aan en ik helemaal tegen het bagagerek, maar het paste. Moest er best om lachen.

Of ik kon navigeren? Uh ja tuurlijk. Daar heb je met mij echt een hele goede aan; TomTom Inge verdwalen gegarandeerd. Gelukkig was het een hele makkelijke weg en stonden er ook al borden met My Son op. We moesten nog even een stukje om, want op de snelweg stond politie. Het was verder echt prachtig. Ik genoot van het tochtje van zo'n 38 km in totaal.

Een kaartje koste 6 euro en we konden met de gratis shuttlebus naar het park gebracht worden, maar wij liepen liever. Het was super mooi namelijk en Ewout en Daniël zitten zelf al de hele dag op hun scooters. Er kwamen zeker 10 shuttlebussen langs of we niet meewilde. For free, ja prima, maar wij lopen. Het was erg gezellig met de jongens uit Delft. Ik leerde hun ook wat beter kennen. Ewout was 21 en Daniël 23.

Bij het park aangekomen was de ruïne van het Champarijk echt prachtig!! Het lag er echt nog goed bij terwijl het al uit de 2e kwam. Tijdens de oorlog is het flink beschadigd geworden. De grote kraters in de grond zijn van bommen. Ook in deze regio liggen nog veel onontplofte bommen, net zoals ook in Hué. De lucht was ook perfect blauw en we konden foto's maken zoals ze uitzien in de boekjes. Echt heel mooi.

Het was best warm, niet super heet, maar de vochtigheid in de lucht liet ons echt extreem zweten. Stralen liepen langs ons af. Na een uur zijn we teruggelopen en besloten nu wel ket de shuttlebus terug te gaan gezien de temperatuur en het feit dat we super honger hadden. We aten een noodlesoep in het restaurant en gingen verder. Ze zouden mij afzetten in een dorp zodat ik de locale bus kon pakken. Helaas zijn er niet echt duidelijke busstops aanwezig en was het een beetje de vraag hoe dit ging. Maar goed. Ik zou me wel redden. Ewout zei anders kun je misschien ook die kleine busjes aanhouden vragen of je mee mag. Hij had het nog niet gezegd of er stopte er eentje. Een bus vol met toeristen van Hong Kong. Na wat uitleg snapte de reisgids me en vond het prima dat ik meereed naar Hoi An. Echt top! Even snel afscheid genomen van de jongens en voorin plaatsgenomen.

De Hong Kongertjes vonden me helemaal geweldig en toen ze vroegen waar ik vandaan kwam en mijn antwoord Holland was werd het in koor "ooohhhhh" haha. Ik vroeg wat ik moest betalen, maar ze wilde er niets voor hebben "free for you". Echt? Ja echt! Nice!! Ze vonden het echt leuk dat ik zo spontaan erbij kwam. Ik zelf vond het ook echt leuk:D wat een avontuur. Met een big smile genoot ik van het uitzicht en de herinnering aan deze super leuke morgen.

Rond half 3 was terug in het hostel en ben ik snel gaan douchen. Op straat was ik Carey nog tegengekomen. Zij had een flinke kater en was net wakker. Ze ging alleen even wat eten. Ze zag er beroerd uit. Ik was al heel blij dat ik niet met hun op stap geweest was. Had dit al zien aankomen.

Ik kon m'n jurkjes gaan halen! Spannend! Ik kwam nog langs een schoenwinkel en de vrouw lukte het om me binnen te lokken. Ik wilde nl ook nog nieuwe sandalen. Mijne waren in de disco Brown Eyes kapot gegaan en alleen op m'n slippers loopt niet fijn. Dusja voor 7 dollar (6 euro) perfect op maat gemaakte slippers laten maken. Volgende dag kon ik ze ophalen.

Mijn jurkjes pasten echt perfect en ik was helemaal verliefd. Helemaal af met rits, een onderrok en en prachtig lint. Ze waren alleen net iets te lang dus dat zouden ze nog wat inkorten. Ik vroeg of ze ook blazers maakten. Ik wilde namelijk nog een nieuw zwart jasje aangezien mijne ergens voor de vakantie is blijven liggen in café de Poart. Tuurlijk kon dat. Voor 50 euro kreeg ik een perfect op maat gemaakt jasje. Maten opnemen. Morgenvroeg om 11 uur klaar, top!! Echt een super leuke ervaring!:)

Ik besloot door te lopen naar het oude centrum aangezien ik nog niet tot daar geraakt was. Het was echt super druk in de binnenstad. Wat een verschil, maar wat leuk! Overal winkeltjes en een ontzettend leuke sfeer. Van 2 ex-collega's van de Rabobank had ik de tip gekregen om in Hoi An bij de Reach Out Teahouse thee te gaan drinken. Hier werken enkel doven en stomme mensen. Alles gaat met handen en voeten. Het was er dus heel stil en erg relaxed. Heel tegenstrijdig met de straat waar het extreem druk was. Echt een mooie ervaring in een hele sfeervol ingerichte theehuis.

Ik liep verder en het begon te schemeren. De lampionnen gingen aan en de sfeer werd nóg leuker en gezelliger. Oh wat was dit leuk!! Ik genoot er heel erg van. De night market begon. Overal lampionnen in alle kleuren, een draak langs het water die licht gaf en een hele grote lampion. Op het water werden een drijvende kaarsen gezet. Je kon als met een bootje over het water varen. Het zag er echt zo sfeervol uit en voor het eerst sinds een eeuwigheid had ik voor even een vriendje willen hebben. Het zag er gewoon zo romantisch uit. Het duurde echter niet lang, want ik vind het echt heerlijk om alleen te zijn.

Ik nam me echt de tijd om door het stadje te lopen en te genieten van alles wat er gebeurde. Nog ergens veel te duur voor een kleine portie langs het water gegeten. Op het pleintje werd er gezongen en zou er een Vietnamese bingo gaan plaatsvinden. Ik kwam nog langs een huis waar iemand piano aan het spelen was. Moeder en 3 kinderen waren aan het zingen. Ik bleef even kijken en luisteren en heb het stiekem gefilmd met m'n telefoon. Even later ben ik op een steen gaan zitten om gewoon te genieten. Wat een super super super leuk dag heb ik gehad! Was helemaal in de wolken. Zo spontaan en onverwacht. Kon alleen maar lachen. Ik liep terug naar het hostel want het was toch al bijna 21 uur en toch een stukje lopen nog. Viel me absoluut niet onveilig alleen op straat, maar wil het ook niet opzoeken.
Ik kwam langs een restaurant en zag Ruben en Niels zitten. Ik heb nog een biertje met hun gedronken. De groep van Hué zou vanavond allemaal in Hoi An zijn en we zouden met z'n allen wat gaan drinken. Julia en Russell kwamen ook. We zouden bij het café tegenover ons hotel wat gaan drinken. Op de groepswhatsapp hebben we onze Duitse vrienden laten weten waar we waren en zij zijn later ook aangeschoven. Heel gezellig!:) we twijfelde nog even om naar de Tiger Tiger bar te gaan in het oude centrum, maar het was toch al half 1 en voor we daar waren werd het te laat. Dus bleven we toch maar bij de Lavabar zitten. De Duitsers moesten terug maar hun hostel. Rond 2 uur bestelde Julia een broodje Bah Mi en kreeg ook honger. Toen ik eindelijk mijn broodje had wilde Niels al naar bed en Julia en Russel hielden het ook voor gezien. Ik had mijn broodje nog en Ruben wilde nog wel een peukie roken dus we bleven met z'n 2e over.
We kwamen in een heel serieus gesprek en bleven praten. Over relaties, het leven en de toekomst etc. Ruben vertelde me nog dingen en bekende dit nog niet eerder gezegd te hebben. Voelde me wel vereerd dat hij me wat serieuze dingen toevertrouwde. Mooi om zulke privé dingen met eigenlijk een wildvreemde te bespreken. Uiteindelijk zijn we om half 4 naar de overkant gelopen. Ik genoot nog even na van deze fantastische dag en sliep ik tegen 4 uur. Helemaal gelukkig!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis