Daar ging ik dan! Het was een dubbeldekker en ik zat onderin. Het Duitse meisje had ik niet meer gezien, maar zat bovenin. Ik had eigenlijk een slaapbus verwacht zoals in Vietnam met stapelbedden, maar helaas. Het waren gewoon stoelen. Gelukkig was er naast een Pools koppel niemand anders en kon ik de ruimte nemen en de stoel naar achteren gooien. Vrijwel meteen kreeg ik een fles water, 2 rollen koekjes en een deken. Dit was dan wel weer beter dan in Vietnam.

De bus schommelde heen en weer in alle bochten en af en toe zat m'n hart weer in m'n keel. Er stond een vreselijke film op. Het was een en al geweld en het volume veel te hard. Ik hoopte serieus dat er geen kinderen in de bus zaten, want die hadden nachtmerries voor het leven. Gelukkig was dit de enige film en kon ik erna wel eens even wat muziek luisteren zonder dat de geweerschoten er bovenuit kwamen.

De bus stopte voor even en er werden een aantal zakken met eten gebracht. Super nice! We kregen zelfs eten. Van het openbaar vervoer in Azië kunnen ze in Nederland echt nog veel leren. Rond 22 uur gingen de lichten uit en probeerde ik mijn ogen dicht te doen, maar door het heen en weer geschud van de bus lukte dat nog niet.

Na een lange nacht werden we rond 5 uur wakker gemaakt. We waren ongeveer een uur verwijderd van het busstation in Bangkok. Bij aankomst stonden heel wat taxi's ons op te wachten. Taxi?, taxi?.. hello miss, taxi?... laat me alsjeblieft eens eerst uitstappen en mijn backpack op mijn rug hijsen.. zucht!
Vreselijk die opdringerige taxi chauffeurs die ik allemaal niet vertrouw. Mja ik liet me door iemand meenemen. Heb je een meter? Ja ja meter. We moesten best even lopen en vertrouwde er al niks van. Ik werd doorgewezen naar een andere man. Heb je een meter? No meter, 300 baht! Zie je.. wist het wel! 300 baht, no way, dat is 8 euro!! Oplichters. Dus ik liep weer terug en zag daar de plaats waar wél fatsoenlijke metertaxi's kwamen. Ik werd in een taxi geduwd en kon uiteindelijk naar het vliegveld voor een eerlijke prijs, 120 baht (3,19 euro).

Ik vond al snel de counter voor het boeken van mijn vlucht en kon over iets meer dan een uur al het vliegtuig in! Hoera! Inchecken, douane en hoppakee. Inmiddels ben ik een "pro" in vliegen haha. Geen zenuwen meer, geen stress meer alleen nog 6000 checks of ik m'n paspoort wel heb. Haha dat was een jaar geleden nog wel anders. Toen had ik een week van te voren al buikpijn en sliep ik slecht omdat ik moest vliegen. Kan er nu wel om lachen, toen niet.

Voordeel van overal lang wachten is dat ik wel weer even tijd had om verhaaltjes bij te werken. Na een uurtje vliegen stond ik alweer op de grond, aan de andere kant van Thailand, Surat Thani om precies te zijn. Vanuit hier moest ik de bus en ferry boot nemen om uiteindelijkkk op mijn bounty eiland aan te komen.

Al vrij snel had ik mijn bagage en bij de counter kon ik m'n bus-ferry combi kopen. 13.50 zou de bus gaan en 16 uur mijn boot... Urlghhh, het was pas 10 uur. Weer 6 uur hangen op het vliegveld waar de airco veel te hard staat en de WiFi slecht is, feest!

Na lang wachten, zitten, en hangen kon ik eindelijk de bus in. Veel heb ik niet meegekregen van de rit want ik was echt helemaal kapot. Wilde eigenlijk niet slapen, want anders had ik dadelijk misschien weer een jetlag omdat ik helemaal uit het ritme was. Mja wéér een uur wachten en om 16 uur eindelijk de overtocht.

De boot zat vol met mensen die uiteindelijk vertrokken naar 3 eilanden, Koh Samui, Koh pangang en uiteindelijk Koh Tao! Toen ik om 19 uur aankwam was het al pikkedonker en had ik welgeteld 24 uur reis- en wachttijd erop zitten!!! KAPOT!!

Bij mijn aankomst in het hostel werd ik al direct super vriendelijk ontvangen. Het was een super nieuw hostel. Later bleek dat het net een week open was! Alles super schoon! Heerlijk! Na een uitgebreide douche voelde ik me weer helemaal herboren. Ik wilde ook direct wat leuks gaan doen, want ik was wel klaar met hangen en reizen.

Ik zag 2 jongens aan een tafel zitten en vroeg of ik erbij kon zitten. Tuuuuurlijk... Josh een knappe jongen van Engeland en nog een jongen van Frankrijk. Later kwamen er nog 2 Canadese meiden bij, Karen en Jessica. Of ik mee uitging, Yes please! Party on the beach!

We kwamen aan bij de strandbar en was al direct verkocht! Een paar Thaise kerels waren met vuurballen aan het jongleren! Echt heel gaaf!! Ze waren nog vrij jong, maar het was echt een spektakel. Even later werd het springtouw met vuur uitgehaald en vele toeristen waagde de sprong om touw te springen. Ik keek liever, maar wel heel gaaf om te zien. Ook de limbo werd aangestoken en de vuurstok ging steeds lager. Dit kon me wel bevallen!!:) het was al na 23 uur maar bloedje heet nog. Er werd gedanst en gedronken. Wat een leuke avond weer!

Helaas is alles dicht om 00.00 uur. Koh Tao heeft tijdens de rouwperiode van de koning de regels overtrede en nu heeft het hele eiland straf! Echt balen!! Mja aangezien het een lange reisdag was, was het misschien maar beter.
Op de terugweg zijn we langs de 7Eleven gegaan voor de beste midnightsnacks die er zijn: de 7Eleven tosti's!!!! Boh wat ga ik die missen.. super cheap en super lekker!! Ham-kaas, pizzatosti, met bacon en ei... diverse keuzes. Je pakt ze uit de koelkast en ze maken ze daar warm. Overigens ook heerlijk als ontbijt.

In het hostel hebben we nog "even" gekletst en uiteindelijk was het nog 3 uur toen ik in bed lag, mja had wel een top eerste eilandavond en direct al weer nieuwe vrienden.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis