Wat we te doen is in Abashiri? Nou niks, haha. Maar dat was ook niet mijn bedoeling. Ik wilde graag naar het Shitetoko National Park. Had hele goede dingen gehoord en gelezen. Voor het park moest ik mijn tent parkeren in Shari, maar dat was nog te ver om in een keer te doen.

Ik stond echt op een prachtige camping aan het meer en kon daar even bij komen van de lange liftdag. Ik had namelijk ook totaal geen plan meer en moest even de tijd nemen om vanalles uit te zoeken. Mijn telefoon en laptop waren zo goed als leeg dus mijn eerste doel was opladen en wifi zoeken. Liefst tegelijk, maar dat zat er niet in helaas. 7-eleven heeft wifi, maar geen stopcontacten. Ik mocht van de lieve mensen van het tankstation daar even opladen, maar zij hadden weer geen wifi. Zucht.. dus eerst opladen en dan bij de 7-eleven.

'S middags was mijn plan wel weer gemaakt, maar had verder niet echt iets te doen. Ik besloot dus al mijn spullen te pakken en te liften naar Shari. Ik werd al vrij snel opgepikt door een super lieve vrouw. Ze was echt super ongerust over me haha, bijna nog ongeruster als dat mijn moeder was toen ik naar Vietnam ging. Haha had echt beetje met haar te doen. Ze vond het maar niks dat ik alleen was en er stond bijna niemand op de camping enz enz. Het was maandag, dus best logisch. Ze liep zelfs naar de receptie voor me om te checken of er wel iemand was. Heel lief, maar heb er echt een aantal keren moeten zeggen dat ik me wel red. Haha ze wilde bijna niet vertrekken. Ze twijfelde echt of ze me wel achter kon laten. Nja red me al 4,5 maanden dus komt echt wel goed! Zeker in Japan, wat super veilig is.

Maar goed zo was ik dus al in Shari. De brazen van de camping waren ook heel leuk. Een ouder koppel en mevrouw sprak redelijk Engels. Ben erna door Shari wat gaan wandelen en eten gaan inslaan voor de dag erna.

Ik wilde echt heel graag Mount Rausu gaan beklimmen. Maar helaas mijn hele plan voel nogal in duigen..
Ik was vroeg opgestaan, want het was nog een uur vanuit Shari naar het national Park het was helaas echt super mistig, maar had de stille hoop dat het nog iets beter ging worden. Ik was net aan het lopen naar de grote weg toen de bazen van de camping stopten. Ze konden me wel naar Utoro brengen, vlakbij het national park. Ik kreeg nog tien keer te horen dat ik voorzichtig moest zijn. Zeker met de beren!! Ja.. daar had al bijna iedereen me voor gewaarschuwd, de beren op Hokkaido!

In begin had ik de waarschuwingen een beetje met een korrel zout genomen. Het aziatische "really far" en "very cold" etc. geloofde ik namelijk ook niet meer. Dus in begin dacht ik oh ja "dangerous", zal wel meevallen. Maar menige camping is gesloten vanwege de beren, de berenbellen zijn niet aan te slepen en de berenspray heb ik ook al heel veel gezien. Ook heb ik al vele borden langs de weg zien staan. In het zuiden van Japan zijn ook beren, maar die in Hokkaido zouden veel agressiever zijn. Dus ik heb de waarschuwingen toch serieuzer genomen en was wat meer op mijn hoede.

Maar goed ik was nog steeds met volle moed onderweg. Ze hadden me voor het informatiecentrum afgezet. Ik wilde daar informeren over een route enz, maar het weer was nog steeds slecht dus ik begon al een beetje te twijfelen. Daarnaast zag ik niks anders dan berenborden en ook ontzettend veel berensouvenirs. In het Shiretoko National Park zouden de meesten beren van Hokkaido zijn. Hmm.. meer en meer begon ik toch te twijfelen. De vrouw van het informatiecentrum zei me echt het niet te doen. Te gevaarlijk, het weer was slecht en zeker niet alleen. Nja duidelijk! Helaas, maar dan geen berg beklimmen. Ze zei me naar de vijf-meren te gaan. Dat was ook in het National Park maar veel beter.

Ik vond het echt jammer, maar ja veiligheid voorop en waarschijnlijk had ik toch iets gezien. Op naar de Five Lakes dan maar. Ik had veel te veel eten nu aangezien ik me voorbereid had op een flinke wandeling. Met de bus ging ik nu naar de Five Lakes. Wat ze me niet meteen verteld had is dat maar een gedeelte te lopen was, de rest moest met een georganiseerde four wat echt overdreven duur was. Het zou ongeveer 40 minuten duren om het stuk te lopen. Nouja.. dan moest je toch kruipend gaan, want met 20 minuten was ik er doorheen. Het was op zich wel heel mooi, maar helaas werd het zucht beperkt door mist. Het zat me niet echt mee helaas.

Maar goed.. uiteindelijk was ik om 13 uur alweer terug in Utoro. Tsja dat was echt niet de bedoeling. Had nu eigenlijk niks meer te doen. Nog even internet getapt, maar toen maar weer terug gelift naar Shari. Dat was wel heel leuk! Een Frans koppel, van middelbare leeftijd, was aan het reizen door Japan en namen me mee. Ze hadden al ontzettend veel gereisd en hun verhalen waren erg boeiend. Op hun beurt waren ze ook super geinteresseerd in mijn verhaal. Heel leuk! Dat maakte mijn teleustelling wel wat beter.

Terug op de camping wilde ik mijn tweede nacht gaan betalen toen de campingbaas zei "nee is goed zo". Ik zo nee nee ik moet nog betalen voor mijn 2e nacht. "My husband says it is okay" en ze duwde me nog 3 tomaten en een broodje in mijn handen met een big smile. Later kwam ze zelfs nog aan met wat jammetjes en een kaasje. Ongelofelijk toch?! Een campingbaas zegt laat maar zitten. Ik blijf me verbazen elke keer weer! Maar zo ontzettend lief!

Ben eerst wat gaan liggen en muziek gaan luisteren en 's middags nog naar Shari gelopen. Kon daar eindelijk mijn foto's bijwerken. Mijn avondeten bestond uit een verzameling van eten haha, restjes dag. Banaan met tomaat en wat yoghurt. Alles wat niet lang bewaard kon blijven.

Ik wilde eigenlijk na Shitetoko NP naar het Akan National Park, maar ik las dat ook daar vaak mist voorkwam etc. Om weer een teleurstelling te voorkomen besloot ik dat te skippen en mijn hele planning opnieuw om te gooien.

Ik wilde eerst via het zuiden naar Lake Toya en Lake Shikotsu gaan, maar mijn navigatieapp zei via Asahikawa en Sapporo. En dat bracht mij op nieuwe ideeën... Ik had namelijk een leuke, nieuwe vriendin die in Sapporo woont... de Belgische Anne!:) Ze had me gezegd dat als ik in Sapporo zou komen ik kon blijven slapen. Ik had toen gezegd dat ik al in Sapporo was geweest en dus daar waarschijnlijk niet meer kwam. Maar dit was een mooi plan en wie weet wilde Anne wel mee naar Lake Toya.....

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis