Ik was aan mijn laatste dagen bezig in Japan en ik wilde hem nog even relaxen voor ik officieel afscheid ging nemen van mijn geliefde Japan. Miyazaki was gewoon een stad en daar had ik echt geen zin meer in. Mijn plan was al om naar Aoshima te gaan, een klein plaatsje maar bekend voor zijn strand en schiereilandje.

Heb de bus genomen naar Aoshima en al gauw kwam ik op het strand. Eerst even checken waar ik mijn tent kon opzetten en toen chillmodus aan! Heerlijk! Mja aangezien ik niet echt kan stil
zitten/liggen ben ik ook nog maar even naar het schiereiland gelopen. Leuk eiland waar je rondom kunt lopen. De golven waren echt heel hoog. Je mocht ook niet echt ver het water in aangezien de stroming te sterk was.

Ik lag 's middags heerlijk te zonnen en was echt een beetje ingedommeld toen ik ineens schrok van een vloedgolf die over me heen kwam. In een reflex sprong ik op om mijn spullen en telefoon te redden. Zucht! Echt heel veel was nat en smerig. Gelukkig deed al mijn apparatuur het wel nog, maar zoiets kan mij echt alleen maar gebeuren. Ben al super lomp van mezelf, maar ik trek het ook nog eens aan. Het was ineens vloed geworden en niet geleidelijk mij waarschuwen met mijn voeten nat te maken, nee in één vloedgolf. Dus mijn frisgewassen kleren die ik 's morgens aan gedaan had kon ik nu weer gaan uitspoelen met zand en zeewater.

Mja goed alles weer laten drogen, maar kom inmiddels na een week ofzo nog steeds zand tegen, haha. Maar goed Japanse souvenirs.

Heb de zon zien ondergaan en gewacht tot ik mijn tent kon opzetten. Heerlijk genoten van de sterren die boven me straalden en toen mijn tentje ingedoken. 'S morges uiteraard weer vroeg op en een prachtige zonsopgang gezien! Zo mooi:). Heerlijk die vrijheid van kamperen op het strand.

Ik heb nog een paar uur op het strand gelegen en wat geslapen. Ben 's middags Aoshima ingelopen, maar dat was niet meer dan een paar straten. Achter het strand lag een mooi park en ik besloot mijn boek weer eens te nemen. Zaliggg! Heb hem helemaal uitgelezen.

Ik moest lachen toen een man van het park aankwam. Heel bezorgd. Ik had mijn telefoon namelijk op de wc gelaten om op te laden. Hij wees me een stoel met een buitenoplader. Hij was heel bang dat iemand er met mijn telefoon vandoor ging. Haha het is Japan.. ik liet echt overal mijn telefoon liggen en ging ook naar de wc terwijl mijn laptop, telefoon en camera open en bloot lagen. Dit land is zo veilig. Ik had ook gewoon mijn backpacks achter een boom ergens gezet toen ik Aoshima inliep of naar het park ging. Maar hij vond het toch echt niks. Heel schattig haha.

'S avonds nog een keer de zon zien ondergaan en nog even in gedachte langs het strand gezeten. Mijn boek had me weer aan het denken gezet. Genieten!.. Er waren nog twee Afghanen bij me komen zitten waren ik nog even mee gepraat heb. Ze hadden me gisteren ook al gezien en wilde nu toch maar eens komen praten. Had hun niet gezien, maar het was wel gezellig. Zij studeerden in Miyazaki.

Ben daarna nog wat gaan eten en met mammie nog even gebeld. En vervolgens mijn tentje weer opgezet, deze keer in het park.

'S morgens was ik weer vroeg op, maar de zon liet zich niet zien dus geen zonsopgang meer. Was al vroeg klaar om te vertrekken en nu op naar mijn laatste bestemming Kagoshima! Kon er echt al verdrietig van worden dat ik Japan ging verlaten.

Mijn eerst lift kreeg van een surfgirl. Ze was gaan surfen 's morgens en nu op weg naar huis. Hele leuke meid! Ze was 28 eb sprak redelijk Engels.

Ik liep daarna een stukje door toen een man aan de overkant me riep. Hij ging net met zijn vrouw al lunchen maar ze konden me wel een station verder brengen. Nja zo'n spontaan aanbod sla je niet af ook al was het maar echt een klein stukje wat ik verder kwam.

Daarna stopte een vrouw met haar moeder voor me. Ze zeiden me dat als ik mee ging naar hun huis en tot 11 uur kon wachten zouden ze me nog verder kunnen brengen, want dan kon de broer me meenemen. Toppie!.. hun huis was wel echt heel smerig! Was echt verbaasd want zij waren best netjes, zeker die moeder zag er behoorlijk degelijk uit. Het was er heel klein en er liepen 5 puppies rond die nog niet zindelijk waren. Het stonk vreselijk naar die honden. Was er echt een beetje vies van. Maar goed 20 minuten wachten was wel te doen.

De broer met de moeder brachten me weer verder. Vervolgens kon ik nog een klein stuk met een man mee en als laatste met een gezin naar Kagoshima. Het jongetje was echt een leuke. Heel vrolijk en vroeg me vanalles wat moeder dan weer vertaalde al dan niet met vertaalapp.

Ik had me al bedacht dat als ik enigszins op tijd zou zijn in Kagoshima ik nog door zou hitchhiken naar Ibusiki in het zuiden. Ik wilde namelijk in stijl afscheid nemen met nog een onsen uiteraard. En Ibusiki staat bekend om de zandonsen. Het zand wordt natuurlijk verwarmd door de vulkanische grond en hotsprings.

Het regende vreselijk, maar besloot door te gaan, want in Kagoshima kon ik ook niks nu. Ik kon vrij snel mee met een meid van mijn leeftijd. Ze had een cd vol Dinsney liedjes op staan haha best grappig. Het laatste stukje nam een koppel me nog mee en zette me voor de onsen af.

Ik kreeg een soort kimono die ik aan moest doen. Vervolgens mocht ik op het zand gaan liggen en werd ik helemaal ingegraven tot aan mijn nek. Het zand was zwaar, maar inderdaad warm. Heel apart maar erg lekker! Ogen dicht en relaxen. Heb er bijna een half uur ingezeten. Het zweet liep langs mijn kop af. Ik heb nog even rechtop genoten van het zeezicht en me toen uitgegraven. Mijn kimono was helemaal nat van het zweet en de condens.

Vervolgens afspoelen en dan verder genieten in het water van de onsen. Een heerlijke sauna en dompelbaden. Echt genieten! Voor de aller allerlaatste keer in de onsen.

Helaas was het al te donker om terug naar Kagoshima te gaan dus ben ik in een hostel in Aoshima beland. Ik was samen met een man de enige gast, maar heerlijk om even een hele kamer voor me alleen te hebben.

Na een relaxte nacht doorgegaan naar Kagoshima. Eerst een stuk met een vrouw die geen Engels sprak en mijn aller allerlaatste Japanse lift heb ik gekregen van 2 brandweer mechanikers. 85 hitchhikes!! Hun gammele busje lag vol met werkapparatuur en ik zat klem tussen mijn tassen en hun spullen. Maar ze zette me voor mijn hostel af en zo ging ik mijn laatste Japanse dag in! Snik, snik, snik.. haha ik voelde me echt een beetje somber als ik eraan dacht haha.

Ben Kagoshima ingelopen maar met name op zoek naar nog één souvenir; een kimono! Ik vond ze zo mooi en wilde er echt zelf eentje hebben. In het hostel wezen ze me een winkelcentrum. Bij de informatiebalie liep de vrouw helemaal met me mee naar een winkel. Ik dacht meteen uhhh dit was niet de bedoeling. Het zag er al sjiek uit en dacht dit kan ik écht niet betalen als "souvenir". De man in de winkel zei ook van "too expensive". Maar zijn collega's renden naar boven en kwamen terug met yukata's, meer de zomerkimono's.

Er bleven er 3 over die wel tot mijn prijscategorie behoorden en ik viel direct voor eentje! Ik was echt helemaal blij! Kreeg ook nog vette korting en ze vonden het helemaal leuk dat ik weer eens stond te stuiteren van enthousiasme. Vond het zo leuk dat ik het ook uit een echte winkel heb in plaats van een toeristisch souvenir winkeltje.

Missie geslaagd! Dan kon ik nu toch nog even kijken naar de vulkaan haha. De Sakurajima is een nog steeds actieve vulkaan op een eilandje. Ik heb de ferry niet meer genomen maar de vulkaan vanaf de kant bekeken. Je zag echt de rook uit de vulkaan opstijgen.

Heb mijn laatste dag uiteraard in stijl afgesloten met sushi! De laatste keer sushi in Japan. In mijn hostel verder mijn backpack nog wat uitgezocht en nog een zandbak achtergelaten. Kon ook mijn boek weer ruilen dus heb weer nieuw leesvoer. En nu op naar Indonesië! 'S morgens de bus genomen en wachten en bloggen tot ik het eerste vliegtuig in mocht.

Goodye Japan!! Wat een prachtig lang hoofdstuk. Zonder meer mijn favoriete land en avontuur tot nu toe!! Heb me er helemaal thuis gevoeld. Dit is een land waar ik wel zou kunnen wonen. Taiwan was geweldig, maar had ik na 5,5 weken wel helemaal gezien. Japan zou ik echt nog 5 weken kunnen blijven en dan zou ik nog niet alles hebben gezien. Echt waanzinnig! Thank you Japan!!:) Indonesia here I come!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis