Om 7 uur ging mijn trein richting Probolinggo. Dus volgens Indonesische logica weer om 6 uur op het station on mijn kaartje te wisselen. Wederom een mooie treinreis.

Ik had al gelezen dat zodra de trein passeert ze je echt behoorlijk pushen voor tours en taxi's, maar toch overviel het me behoorlijk. Pff echt vervelend. Zo opdringerig en iedereen duwt tegen je aan. Ik zag wat meiden staan en vroeg of zij de bus gingen nemen. Zij wilden ook geen tour en wisten hoe welke minivan we moesten hebben.

Mona, Elodie en Marie reisden samen en kwamen uit het Franse deel van Zwitserland en Brigitte, een vrouw van 42, kwam uit het Duitse deel van Zwitserland. Ze hadden elkaar net in de trein ontmoet.

Het werd al een avontuur op zich! We vonden de minivan. Mona was echt een pittige haha. Zij regelde het wel even. Was echt blij want zelf was me dat nooit zo gelukt. Het is namelijk een grote maffia. Ze wilden ons al laten betalen voor vertrek. Maar Mona was keihard en we zouden pas betalen als we op het busstation aan zouden komen.

De minivan stopte tussendoor nog ergens, maar dat was niet het busstation dus Mona riep dat die door moest rijden en dat we niet zouden betalen. En zo kwamen we goed aan op het busstation.

Vanuit hier moesten we een bus nemen naar Cemoro Lawang. Maar het vervelende is dat die bussen pas vertrekken als er 15 mensen zijn of als je betaald voor de hele bus. Er stonden nog 4 mensen dus we waren in totaal met 9 mensen. Het werd al best laat en we verwachten niet dat er nog mensen zouden komen dus uiteindelijk hebben we maar toegegeven en meer betaald. Afzetters! Mja ze kunnen het zich veroorloven. Het was al met al een behoorlijk intense rit. Mja we waren in Cemoro Lawang! Op naar de Bromo!

De meiden hadden al een hotel geboekt, maar Brigitte en ik nog niet dus wij zouden een kamer ergens delen. Had bewust niks geboekt omdat ik echt geen idee had hoe en wat het zou gaan. We vonden een hotel... nja het stelt echt niks voor, maar het was maar voor een paar uurtjes slaap.

Brigitte en ik gingen wat eten en hadden echt een heel leuk gesprek. Ze had ook al haar hele leven gereisd en had eerst een super drukke baan. Er was een fusie in het bedrijf en nu was alles zo onzeker en had ze besloten weer te gaan reizen. Ze had wel mogen blijven maar het was niet meer leuk zei ze. En ondanks dat ze nu toch al ouder was besloot ze de gok te wagen. Echt mooi haar verhalen.

Het was inmiddels al 23 uur dus gingen toch maar eens slapen, want om
3.30 uur moesten we al beginnen te lopen naar de top om de zonsopgang te kunnen zien.

Met maar een uurtje of 3 slaap vertrokken we in het donker. De vele jeeps reden met veel kabaal naar boven, maar wij waren een van de weinig die liepen. De tocht was echt prima te lopen. Het was niet echt heel koud en de sterren waren super helder. Genoot er echt volop van! Zo blij dat we niet in zo'n stinkende, lawaaierige jeep zaten. In het donker zagen we al de contouren van de vulkanen.

We waren ruim op tijd boven en konden nu op het gemak ons ontbijtje nuttigen. Langzaam kwam er meer licht en kreeg de lucht gele, rode en oranje gloeden. Het werd mooier en mooier en de Bromo vulkaan was prachtig bruin-rood gekleurd. Echt genieten!! We waren bewust een bochtje eerder gaan staan dan de rest. We hadden nu bijna de hele plaats voor ons alleen in plaats van de toeristenmassa. Echt genieten van de rust, de wind en het prachtige uitzicht!! Echt wow! Precies zoals de google plaatjes, maar dan echt live!

Na vele foto's en genot vertrokken we naar beneden en liepen over het grote lavaveld richting de Bromo vulkaan zelf. De paarden gallopeerden langs en stoven het zand op. Het zag er echt mooi uit in de ochtendzon. Het deed me denken aan de grote open vlaktes van Mongolië met de paarden.

Bij de Bromo zelf was het wel heel druk. Eerst langs honderdduizenden verkopers en paardrijders die je een lift willen geven. Vervolgens een stuk lopen door vulkanisch as dat flink opstuift. Je moest echt je gezicht bedekken want het zand waaide op en sneed in je gezicht. Het laatste stuk was een trap naar de krater van de actieve vulkaan. Echt prachtig!! Het was een heel kabaal van de rommelende vulkaan. De stoom kwam uit de vulkaan naar boven en je zag de zwavel. Echt gaaf!

We liepen terug naar het dorpje pakten onze spullen en hadden weer hetzelfde probleem als op de heen weg. We waren met 7 personen maar moesten met 15 zijn. We wilden graag door omdat we ook de Kawah Ijen wilde beklimmen en dus vervoer moesten halen. Dus wederom maar weer extra betaald... grrrr! Mja

De trein gingen we niet meer halen, maar we konden wel de bus halen. Mona regelde het weer even met een vrouw van de travel agency. Haha wat een meid. Ze had ons echt al heel wat geld bespaard maar ze genoot er ook echt van haha. Mja ik hield mijn mond en liet haar mooi alles regelen. Ze regelde zelfs even dat een nog kregen op de nasi goreng want ja we waren met zijn vijven. Haha.. mij lukt zo'n dingen dus echt niet.

Maar goed.. na al een hele leuke morgen op naar de Kawah Ijen vulkaan!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis