Ik ging dus alleen verder, ofja zonder de mannen. Ontmoette Lucy en haar moeder weer in de bus. We moesten staan en werden weer alle kanten op geslingerd aangezien de buschauffeur weer eens te hard reed. Na een tijdje konden we alle drie zitten en kwamen we na een uur of 3 aan in Udawalawe. We zouden kijken of ook zij mee konden in de jeep maar ik kreeg later een bericht dat ze de safari ‘s middags al gingen doen.

In mijn guesthouse was het nog rustig maar een uur later kwam er nog een Nederlands koppel aan. Monique (Mo) en Leo. Meer Brabants kun je het volgens mij niet krijgen maar wat een leuke mensen! Leo was een stille man maar Mo daarentegen kletste er op los. Ze was 48 en had super lange dreadlocks. Ze was echt knettergek maar in de goede zin van het woord. Ik had direct een klik met haar/hun en hebben zeker een uur gekletst over reizen en nog vanalles. Zo interessant. Ze had ook echt humor. Moest heel erg om haar lachen. Zij gingen ‘s middags ook de safari doen en ik besloot Udawalawe in te gaan.

Ik liep lekker in gedachte naar het dorp toe en dacht na aan het gesprek en de ontmoeting met hun. Moest wederom lachen. Udawalawe zelf stelt niet veel voor. Er is eigenlijk niks te doen buiten het safari park. Ik liep wat op en neer om de tijd te doden en kwam langs een sportveld. Ik zag kinderen volleyballen. Het zag er echt leuk uit. Toen ik langsliep hoorde ik “helloooooo” door een tiental schoolkinderen. Heb ze vriendelijk begroet en toen riepen ze me. “Come, come, volleybal”. Nja dat liet ik me geen twee keer zeggen dus ik klom over de draad heen en gooide mijn tas neer. Giechel, giechel, giechel haha. Kreeg direct hee veel vragen. Waar ik vandaag kwam, hoe oud, naam etc. De standaard Engelse vragen die ze leren op school. Het was wel echt heel leuk. Volleyballen kan ik niet echt maar leuk was het wel! Heb een half uur ongeveer met ze mee gedaan.

Ik hoorde ze praten maar wist niet waar het overging tot ik “icecream” hoorde. Tsja dat woord is mij niet vreemd dus ik vroeg ze of ze ijs wilde gaan eten. Yes Yes.. dus we gingen met zijn twaalven ijs halen en nja voor 10 roepie voor een ijsje, 0,055 euro kun je wel een ijsje trakteren. 55 eurocent voor 10 ijsjes haha. De kinderen waren super blij en ik misschien nog wel meer. Wat een leuke spontane ontmoeting! We hebben nog foto’s gemaakt en toen ben ik gegaan.

Lachend liep ik verder. Het enige wat er verder te doen is is naar de olifanten te gaan. Het weeshuis vangt olifanten baby’s op en die verjaagd zijn of door stropers zijn verwond en zet ze later terug in de National Parks. Elke drie uur kun je zien hoe ze gevoerd worden. Het was helaas wel al 18 uur dus het begon al te schemeren dus mijn foto’s mislukte. Het was wel heel leuk om te zien. Zo schattig hoe die kleintjes komen aangerend voor eten en drinken.

Ik maakte nog kennis met twee Canadese meiden. Ze vertelden me veel over Canada en lieten me foto’s zien. Tsjaa.. weer een land toegevoegd aan mijn bucketlist!! Zoooo mooi! Mijn lijst blijft maar groeien. Had al op Facebook etc al dingen van Canada gezien en gelezen als iets voorbij kwam maar hun verhalen maakte de interesse weer groter. Onze wereld is zó mooi!.. zwijmel, zwijmel, zwijmel! Maar goed.. komt nog wel ooit! Nog genoeg te doen haha. Heel leuk om hun te ontmoette als was het maar voor een uurtje.

Ik liep terug naar het guesthouse en had nog hele leuke gesprekken met Mo. Echt boeiend! Zij raakte mij en ik haar. Heel bijzonder. We waren heel verschillend maar hadden toch ook wel echt veel gemeen. Een van de mooie dingen van reizen; de mensen die je ontmoet!

Ben vroeg naar bed gegaan want de wekker ging al om 4.30 uur! Oeff... moest om 5.15 uur bij het hotel zijn van Lisa om vanuit daar te vertrekken met de jeep naar het National Park. Ontmoette ook Hans en Ellemarie, ook Nederlanders. Dat was echt lang geleden dat ik zoveel Nederlands gesproken had haha. Met zijn vieren vertrokken we.

Vanuit de jeep werden we al getrakteerd op een waanzinnig mooie zonsopgang. Het park was echt super groot en op de kaart hebben we nauwelijks wat gezien. Maar wel goed zo hebben de dieren amper last van de jeeps. We zagen al direct heel wat pauwen die maar al te graag hun veren aan ons showde.

De driver stopte regelmatig de jeep en nam de tijd om ons te laten rondkijken. Zoveel verschillende soorten vogels! Zoveel kleuren en maten. De geluiden waren prachtig. We zagen in de verte ook herten rennen. Onderweg stopte die nog en we zagen een leguaan. Super groot dat beest en goed gecamoufleerd.

We reden verder na een ander deel waar we al een olifant zagen staan langs de kant van de weg. Ze was alleen. Normaal staan vrouwtjes nooit alleen en de chauffeur vertelde dat ze waarschijnlijk haar groep kwijt was. Ze kwam ook best onrustig over. Ze liet ons even toe maar had er toen genoeg van. Ze begon richting ons te rennen en de chauffeur reed super snel door. Best intens haha! Tsja het is toch de wildernis. Het ging echt zo snel, maar gelukkig was de driver sneller.

Bij een soort meer zag ik de meeste vogels die ik ooit bij elkaar heb gezien!! Zoveel soorten! Zo mooi. National Geographic film! Prachtig!! Pelikanen, super kleine vogeltjes, adelaar, uilen, hele grote vogels en prachtige gekleurde vogels. In de bomen sprongen aapjes van tak naar tak. Ook zagen we een aantal toekans. In een ander meer zagen we waterbuffalo’s en op sommige zaten vogels. We waren echt mega onder de indruk. Zo gaaf om te zien!

Even later zagen we ontzettend veel olifanten en kwamen we ook weer langs het vrouwtje die ons aanviel. Nu was ze super kalm want ze had haar groep weer bij elkaar. Mooi om te zien hoe ze nu veranderd was.

Zoveel dieren gezien! Echt tegek! Was zo blij dat ik dit gedaan had. Na bijna 4 uur in het park waren we terug bij het hotel van Lisa en nam afscheid. Het was best een stuk lopen maar lekker om even na te genieten.

Ik kon een kortere route nemen en liep meer landinwaarts. Werd door de locals super vriendelijk begroet en kinderen schreeuwden van afstand “helloooo”. Haha heel leuk! Een vrouw rende me achterna en gaf me een woodapple. Had het al eerder gezien en wilde het graag proeven dus dat kwam goed uit. Het was typisch Sri Lankaans. Heel lief van der!

Ik liep verder en een truck reed langs me. 3 kerels riepen ook hello en vroegen waar ik heen ging. Naar mijn guesthouse. Ze reden eerst weer verder en toen stopten ze weer. Of ik een lift wilde.. nja met die hitte zeg ik geen nee. Ideaal! Of ik “curd” lustte (soort van yoghurt van buffalo melk), uh ja dat is mijn verslaving hier. Ze wachten mijn ja niet eens af en rende naar de achterkant van de truck en haalde me een klein cupje curd. Dat waren ze dus aan het rondbrengen nu naar de winkels. Of ik getrouwd was.. Nope! Had ik maar ja gezegd haha.. kreeg vele vragen waarom niet en wanneer ik dan ging trouwen. Uiteindelijk zette ze me af bij mijn guesthouse en namen we afscheid. Leuk die spontane momenten!

Terug in het guesthouse waren Mo en Leo net aan het ontbijten dus ik heb ze vergezeld. Ook mijn ontbijt kwam en we spraken nog over vanalles. Ze namen dezelfde bus als mij naar Mirissa, zuid Sri Lanka. Dus we zouden samen gaan.

We kregen van de man van het guesthouse nog koekjes mee en vertrokken. Het duurde een uur of 3 en kwamen toen aan het einde van de middag aan in Mirissa. Ik besloot direct door te gaan naar Weligama, naast Mirissa. Ik wilde namelijk eindelijk gaan leren surfen. Had zo’n spijt dat ik het niet gedaan had in Bali dus nu wilde ik zeker gaan surfen. Dus afscheid genomen van Mo en Leo en de bus in naar Weligama.

Let’s catch some waves!:)

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis