Whaaaaa.. TOKYO!! Wat een stad!! Ben nog steeds helemaal in de wolken. Succes met lezen van dit "verhaaltje".. oeps. Maar goed.. nog even terug naar het begin.

Spannend.. heel spannend om naar Tokyo te vertrekken. Maar had er ook wel echt veel zin in. Ik zat al vroeg aan het ontbijt, want toast en jam was inbegrepen bij mijn hostel. Van de uitbater kreeg ik karton, maar toen ik vroeg me Tokyo en een andere stad op te schrijven wilde die dat niet doen. Dacht dat het een grapje was, maar hij was serieus. Het was onderdeel van mijn ervaring en zou er veel meer van genieten als ik het zelf schreef. Tsja eigenlijk had die wel gelijk, maar Ik wilde wel nog aankomen. Op mijn beste Japans heb ik vervolgens de "kanji's" (Japanse tekens) geschreven. Hij kon het lezen en Tokyo was zelfs perfect zei die. Haha. Het was ook wel echt leuk, TOKYO! I am coming to you:)

Na afscheid van de paar mensen in het hostel ging ik met gezonde spanning op weg. Op naar de eerste grote stad op de route. Werd al vrij snel opgepikt door een vriendelijke oudere man. We dronken nog koffie samen en wonder boven wonder snapte die dat ik niet naar het station wilde. Hij zette me echt op de grote weg af bij wat shops. Yes! Ik dacht al wel dat Tokyo nog te ver was, ook al zei mijn hostelbaas van niet. Het duurde even maar ben toen een ander bordje gaan maken in de convience store. En nu had ik weer vrij snel beet. Een vriendelijke vrouw stopte voor me. Ze verschuldige zich maar een keer of 20 dat ze geen Engels sprak haha. En haar Engels was nog best wel aardig eigenlijk. Ik kreeg nog een flesje drinken en appelchips en werd bij een service area afgezet.

Het duurde even maar ben toen naar een ander kruispunt gelopen. Vrij snel stopte een vrachtwagenchauffeur maar de jongen vond mij vooral een attractie, want hij gebaarde erna dat die de andere kant op ging. Hij wilde vooral foto's van me nemen. Zucht.. nja daar had ik dus niks aan. Hij vertrok net toen 2 vrouwen me wenkte. Ze gingen niet naar Tokyo maar naar een stad net voor Tokyo. Top! Het ging echt super vlot. Het was nog maar iets van 12 uur.

Moeder en dochter waren constant aan het kletsen. Vond dat helemaal prima. Naarmate op de borden "Tokyo" het aantal kilometers daalde, steeg mijn enthouasme. 70, 64, 60, 56, 48... whoehoee.. als een klein kind dat de borden naar de Efteling volgde zo keek ik de kilometers naar Tokyo weg. Ik wist dat ik nog een stop ging maken, maar baalde toch toen mijn ritje voorbij was. Ik was zooo dichtbij nu!

Ze hadden wel nog wat mensen voor me gevraagd of ze naar Tokyo gingen haha. Echt lief. Maar nja het werkte niet. Even een pauze bij een supermarkt. De cassières waren helemaal onder de indruk en wilde weten waar ik vandaan kwam enz. Haha heel leuk. "Segoj". Mijn lunch propte ik naar binnen, want wilde echt snel door. Was té enthousiast haha. Mijn zenuwen hadden plaats gemaakt voor pure enthousiasme. Stuiter, stuiter, stuiter..

Na een 10 minuten, die me nu echt te lang duurde, stopte een auto met 2 meiden. Yuki was 26, net als ik, en haar zus Hitomi was vandaag jarig en was 30 geworden. Heb haar mijn appelchips gegeven die ik gekregen had als cadeautje. Ik had geen leuker laatste ritje kunnen hebben met de meiden! Ze waren ook super enthousiast. Ze gingen naar het aquarium in Tokyo. Yuki vroeg me honderden dingen. Het was haar droom om ook te reizen. Kreeg amper een kans om aan hun dingen te vragen haha. Foto's werden weer gemaakt en we zongen met Amerikaanse popliedjes mee. Het was een waar feestje! De laatste 20 kilometer... whoehoeee..

Het werd drukker en drukker en er kwamen al meer gebouwen in beeld. Yuki riep dat we snel ook de Tokyo tower zouden zien. Ik stuiterde! En zij ook. Your first time Tokyo? YESSS!!... whaaaaaaaaaa haha. Offcourse.. ik kom hier niet elke dag haha. Het was echt leuk!

Ze zouden me bij een station afzetten en moest dan nog de trein nemen naar het station waar Yuya, mijn host, me zou komen ophalen. Ik nam afscheid van de meiden en nam mezelf even 2 minuten de tijd om rond te kijken... TOKYO babyyyy!!! Zo bizar!

Vond via een informatiecomputer op het station snel hoe ik mijn trein moest nemen en 20 minuten later arriveerde ik in Ikebukoro Station. Yuya was in de Mac. Donalds en kwam me al snel tegemoet. Een leuke spontane jongen van 23 jaar. Hij sprak goed Engels aangezien die in Engeland even gestudeerd heeft en kon zelfs een paar woorden Nederlands. Hij was al 3x in Nederland geweest. Heel leuk.

Op weg naar zijn appartement bespraken we al heel wat. Zijn appartement was héél klein! Mini gewoon. Maar echt helemaal prima. Het was eigenlijk een grote bijkeuken met een zoldertje waar net een tweepersoonsmatras in kon. Ik mocht daar slapen en hij sliep in zijn stoel. Vond dat wel lullig, maar hij zei dat die dat vaker deed als die te lui was na het studeren om de trap op te lopen haha.

We zouden samen gaan eten. Hij had geen voorkeur dus ik heb gevraagd of ik mocht kiezen... Hoe goed kun je Tokyo beginnen met sushi!! Dus sushi werd het! We zouden meteen naar Shibuya gaan. Hier ligt de bekende "Shibuya crossing", het drukste kruispunt ter wereld. Leuk, leuk, leuk!! Echt vet om daar te staan! En zo bizar hoe het gewoon werkt. Zó druk, maar niemand knalt tegen elkaar aan. Heel vet! Vanuit de eerste verdieping van de Starbucks kun je het heel goed zien. Zodra het stoplicht op groen springt steekt iedereen over. Een groot mierennest op een zebrapad. Heb mijn oven uitgekeken. Het was vrijdag dus ook weekend en dat gingen we goed vieren.

Na een heerlijke en gezellig sushi zijn we naar een English pub gegaan. Een mix van Japanners en buitenlanders. Heel gezellig. We kwamen aan de praat met 2 mannen van Amerika en Engeland, collega's van elkaar. In begin wel heel leuk, maar beetje apart. Als je 42 bent zou je niet achter 20 jarige Japanse meisjes aan moeten zitten vond ik. Maar goed.. Ik kwam nog aan de praat met wat Japanners en erna nog met een Franse jongen. Het was al met al een leuke, gezellige eerste avond. Japanners drinken trouwens ook echt heel veel! Zoveel dronken mensen op straat en het was niet eens zo heel laat. De Taiwanezen dronken hoogstens een paar, maar Japanners drinken echt heel veel. Maar goed... Ik ben in TOKYO!!! Whoehoeeeeee.

Dag 1! De dag starten met een sushi-ontbijtje. Klinkt goed toch?! Ik vind van wel. De Tsjukiji-fishmarket is de grootste vismarkt en een must-see in Tokyo. Alleen een paar dagen geleden is er een grote brand geweest in een van de restaurantjes. Echt heftig! 24 restaurants en shops zijn gesloten. Het zag er vreselijk uit en je rook de brandlucht. Sneu voor de uitbaters. Gelukkig waren er veel wel open, want het is echt heel erg groot. Zoveel eetkramen, visverkoop en souvenirs. Heel druk maar erg leuk. Er werd ineens ergens even een "tonijntje" binnengedragen. Ze moesten met zeker 6 mensen de vis op een kar leggen en dan naar binnenrollen. Indrukwekkend! Heb echt mijn ogen uitgekeken. De mensen, het eten, alle geluiden en geuren. Heb bij een aantal kraampjes kleine dingen genomen om overal wat te kunnen eten. Sushi, een of ander Japanse omelet en een gefrituurde fish cake.

Ben daarna naar het Hamarikju park gegaan. Zo bizar. Tussen de drukte en het lawaai van de stad zo'n mooi park. Vogels fluiten, krekels tjirpen en verder totale rust. Op de achtergrond de enorme gebouwen, maar verder had je niet door dat je in de stad was. Via Tokyo Tower en Tokyo station heb ik de trein genomen naar Harajuku hier zou ik Yuya weer treffen. Tokyo station is een replica van het station in Amsterdam. En wederom een groot contrast tussen de moderne, grijze gebouwen. Toch stoort het echt niet en is het echt een mooie bezienswaardigheid.

Ben met Yuya door Harajuku gelopen. Een grote en mooie shrine in het bos. Ook is er de Harajuku bridge een bekende winkelgedeelte. Maar het beste van de dag kwam 's avonds!!!

We zouden namelijk naar de grote vuurwerkshow gaan. We namen de trein en alleen dat was al een show op zich! Ge-wel-dig! Iedereen heeft wel eens gehoord van de "treinduwers" in Japan, maar serieus het is écht zo! Heb me doodgelachen! De treinen waren boem en boemvol aangezien iedereen naar de vuurwerkshow ging. Mensen duwden zich al de trein in en dat werkte een beetje maar om de deuren dicht te krijgen moesten de medewerkers van het perron diverse coupé's afgaan en alle mensen naar binnen duwen zodat de deuren dicht konden. Met 3 man sterk duwden ze, geweldig! Bij de eerste coupé bleef de blouse van een man tussen de deur, maar goed de deur was dicht haha. Bij de tweede coupé bleef een schoen van een man tussen de deur steken en ze hebben echt tegen zijn voet moeten schoppen om hem naar binnen de te krijgen zodat de deur helemaal dicht kon hahaha. Ik kon echt niet meer! Het was een groot amusement. Was uiteraard de enige die het leuk vond haha, maar ik had lol. Wij moesten dus wachten op de volgende trein en ook die zat propvol en we stonden echt op elkaar, maar ik kon gewoon niet stoppen met lachen. Yuya moest om mij lachen. Ook de aankomst was bizar! Het hele station was bezaaid met mensen. De stationmedewerkers hielden touwen vast om een looppad te maken naar de uitgang. En de ene trein was nog niet naar de uitgang of er kwam alweer een nieuwe lading mensen bij. Bizar! Maar wederom voor mij een grote show en bleef me verbazen en had de grootste lol.

Het was echt megaaa druk bij de vuurwerkshow. Echt bizar. Niet verwacht dat zóveel mensen daarheen gingen. En nou had ik wel gedacht dat het een flinke vuurwerkshow zou zijn, maar serieus dit had ik nóóit verwacht! Wist niet dat het kon. Bloemen, planeten, Pokémon ballen en Pikachu's in vuurwerk! Echt zó gaaf!! Het duurde een uur en er ging zoveel vuurwerk de lucht in! Ongelofelijk! Ik ben er ook achter dat vuurwerk echt iets is voor de zomer in Japan. Overal zijn shows tijdens de zomer. Nieuwjaar daarentegen vieren ze in totale rust. Om middernacht wordt er met familie gebid en naar de tempel gegaan. Jongeren vieren soms wel een feest erna maar vuurwerk hoort niet bij nieuwjaar.

Na de fantastische show waar ik echt mega van onder indruk was moest de hele meute natuurlijk ook weer de trein in. We hadden al besloten even te wachten maar ik heb me echt weer verbaasd! Zó druk, maar totaal geen geduw, geen gehaast, geen stress en geen voorgekruip. Er was een hele lange rij voor het station, maar iedereen lachte en stond gezellig te kletsen en bleef netjes in de rij staan. Niemand ergerde zich eraan dat die wel 2 uur moest wachten op de trein. Bizar!

We hadden besloten om maar eerst te gaan eten, rijst met beef. Ook hier stonden we in de rij maar hoefden niet heel lang te wachten. In Japan is het eten en wegwezen. Geen gezellig natafelen en meerdere drankjes drinken etc. Eten is vooral praktisch. In Tokyo zijn ook veel staan restaurants. Zo is er "standing sushi", eten en wegwezen. Vooral veel business mensen maken hier gebruik van.

Nadat wij gegeten hadden stond de rij nog altijd tot aan het einde van de straat. Maar wederom heel netjes en zonder ruzie en geerger. Yuya stelde voor om even in het park te gaan zitten met een drankje van de convience store. Dat deden al veel mensen. Toen we langs een groepje business mannen kwamen, die al duidelijk de nodige alcohol ophadden, werd ik aangesproken. "Hellooooo".. we werden meteen uitgenodigd om erbij te komen zitten en bier werd uitgedeeld. Het was heel gezellig met de kerels. Tsja Tokyo is mannen-in-pakken-walhalla.. heel vervelend natuurlijk haha! Ben niet zo van de Aziaten tot nu toe maar heb toch heel wat Japanse snoepjes in pakken zien rondlopen. Maar goed..

We namen afscheid toen de rij eindelijk voorbij was en zij ook wilden gaan. We bleken met een stuk of 4 van hen dezelfde trein te hebben. Ze wilden naar een club in Ikebukero, daar waar Yuya woont. Of we meegingen. Ik wilde uiteraard wel! Japanse nachtleven ontdekken met lokale bevolking. Yuya vond het ook prima, maar onder het lopen vroeg die me of ik het wel echt wilde want het was misschien wel raar voor me etc. Ik heb hem direct gezegd dat ik juist dat lokale wil meemaken. Hij hoefde zich echt niet te schamen want ik genoot volop. Toen was die wel weer gerustgesteld. Ze willen zo graag het goed voor je doen. Hij vroeg me ook heel vaak "are you okay?" " do you really like it?" Etc etc. Heel lief maar echt niet nodig.

De bar/club was niet groot en het was niet super druk maar heel leuk. En de Japanners lijken heel beleefd en super netjes, maar hun alcoholconsumptie heeft echt geen controle. Had de avond ervoor al heel wat Japanners op straat zien zitten, liggen en hangen in dronken toestanden terwijl het niet eens zo laat was. Ze werken super hard en laten zich daarna volledig gaan. En nja vanavond was niet anders haha.. maar deze keer was mijn controle ook volledig weg haha.

Het was echt alles bij elkaar. Ik genoot zo erg van alle bizarre dingen, was volledig onder de indruk, het was gezellig, de geweldige vuurwerkshow.. en de veleeeee cocktails! Door de alcohol kwamen de Japanse kerels ook los en ik heb ze nog beetje extra opgesteukt om mee te komen dansen. Echt wat een avond! De tijd ging zo snel en de alcohol hakte erin. Ik had helemaal niet het gevoel dat ik zo zat was.... tot de volgende morgen! Toen heb ik het geweten....

Ik kan er nu wel weer een beetje om lachen maar het voelde als een bijna-dood ervaring haha. Was als een blok in slaap gevallen maar werd om 8 uur wakker. Mijn maag keerde zich direct om. Oeps.. gelukkig had Yuya het niet gemerkt en hoopte maar dat het bij een keer bleef. Ik wilde namelijk een gratis wandeltocht volgen die ik gezien had op Couchsurfing. Maar had me nog niet opgegeven.. en een geluk! Haha

Yuya en ik namen samen de metro, hij moest vlakbij zijn voor zijn vrijwilligerswerk. Maar een metro en een kater is géén goede combinatie... believe me! De hitte en drukte en het geschommel... heb Yuya gezegd dat ik uit ging stappen want voelde me toch niet helemaal goed. Hij vroeg me of ik niet nog 10 minuten kon wachten. Nee!! En duwde me al naar buiten. Ohh schaamde me zó erg. Yuya had medelijden met me haha maar ik schaamde me alleen maar. Voelde me zó slecht!

Mja we zetten ons metroritje voort en zo nog altijd op tijd zijn voor de wandeltocht... als ik niet weer even de wc had moeten opzoeken. Oh zo erg.. een kater in Tokyo! Tsja het stond niet echt op mijn bucketlist, maar goed.

Ik had de wandeling gemist, maar goed ik was niet echt in staat om direct veel te doen. Yuya ging voor ontbijt maar de geur alleen al deed me besluiten toch nog maar even te wachten. Daarna ging hij nadat die 10x gevraagd had of het met me ging. Nja niet echt maar even rustig aan. Haha zo erg! Ben er niet echt trots op maar het wordt wel iets wat ik later nog aan mijn kinderen vertel als ze groot zijn denk ik haha. Het was wel een ervaring..

Ik ben even rondgelopen. Ik moest wat gaan eten, maar was er echt bang voor. Uiteindelijk heb ik een mangosmoothie genomen, nadat ik toch nog meer een keer naar de wc gegaan was. 11 uur 's morgens en ik gaf nog over! Haha zo erg. Is me echt nog nooit gebeurd zo erg! Normaal weet ik mijn grenzen goed te bewaken, maar daar was ik nu ruim overheen gegaan. Voorlopig hoef ik geen gin-tonics meer haha. Maar goed de smoothie deed me wel weer goed en langzaam begon ik me weer een beetje mens te voelen. Vanaf 13 uur was ik toch nuchter genoeg om wat van de stad te gaan zien.

Heb nog even over de Shibuya crossing gelopen in het daglicht en toen naar het Yoyogipark gegaan. Een heel groot park waar vele mensen op verschillende wijze van het weekend en de zon genoten. Er werd muziek gemaakt, gezongen, gedanst, mensen waren yoga oefeningen aan het doen, sommige sliepen en er waren mensen aan het frisbeeën. Heb weer mijn ogen uitgekeken. Kon langzaam weer genieten van alles. Een leuk groepje was muziek aan het maken en aan het zingen. Werd er echt weer vrolijk van en heb best lang staan luisteren. Ze hadden zoveel plezier! Heel leuk.

Zag ook weer van die extreme alternatieve mensen haha. Het past gewoon in het Tokyo plaatje. Een jongen in meisjes kleren met een blauwe staartjespruik was aan het dansen en zingen. Haha en niemand vind dit gewoon raar haha. Zo bizar wederom maar ik genoot er toch weer van. Het was gewoon echt het bizarre Japan/Tokyo wat ik wilde zien.

En nou dat werd nóg bizarder.. haha.. nam de trein naar Akihabara.. oftewel "electric city". On-ge-lo-fe-lijk! Een hele buurt met games, manga (Japanse strips), anime (van die Japanse tekenfiguren), Pokémon etc. Ik had al speelhallen gezien met vele computergames etc maar dit sloeg alles! Alleen de reclameborden zijn al hilarisch. Ik liep een speelhal binnen en werd direct gek van alle geluiden! Wat een oorverdovend lawaai van al die speelkasten. En er stond ook nog gewone (nja Japans gewoon) muziek en deuntjes op. Ik heb even wat op computers meegekeken maar niet normaal hoe die speelden haha. Zo snel en liefst ook nog tegelijk even wat berichten sturen op hun telefoon. En echt de meest bizarre spellen en deuntjes. Geweldig!

Ik had al gehoord van de themacafé's. Maidencafés waar de meisjes rondlopen in overdreven truttige serveersterkleren, uilencafés waar echte uilen zijn, kattencafés, legercafés en weet ik veel meer. Ik heb een koffie gedronken in een maidencafé. Heel bizar! Haha kreeg een konijnenoortjes diadeem op en werd bediend door die tuttige meisjes. Zo bizar. Het is wel heel commercieel maar vond het toch echt grappig. Echt mijn ogen uitgekeken in deze buurt.

Zag nog een sumoworstelaar die een commedieshow aan het geven was, mensen die via paraplu's met draden radio maakten.. geen idee wat hier de bedoeling van was maar het was echt bizar. Daarnaast heb ik nog wat Japanse mode bekeken en de meest kleurrijke kapsels gezien. Ik was zo onder de indruk! Echt lachte me dood. Genieten!!

Toen ik het wel gezien had ben ik maar Asakusa gelopen. Hier vind je dan weer de oudste tempel van Tokyo. Het was echt heel druk maar de tempel was prachtig. Maar helaas begon het al flink te schemeren en alle leuke souvenirshops gingen al langzaam dicht. Besloot hier de dag erna terug te komen. De straatjes waren wel een sfeervol verlicht en zelfs de rolpoorten waren helemaal versierd met Japanse decoratie en afbeeldingen. Heel leuk nu het wat rustiger was.

Heb nog een heerlijke visnoedelsoep gegeten en erna teruggegaan. Even wat slaap inhalen haha.

Maandag begonnen weer in Asakusa en weer naar de Sensoji-tempel, nu in daglicht. Heel mooi en ook de omgeving erg leuk. Lekker gestruind door de straatjes en kon wederom de souvenirs niet weerstaan. Heb echt veel gekocht haha zo leuk!

Kaartjes verstuurd, 2 mooie Japanse waaiers gekocht, mooi voor mijn Chinese, Japanse rijstkommetjes die eens niet van porcelijn waren met 2 houten lepeltjes en KitKats voor het thuisfront. Mijn broertje wilde graag KitKat banaan, maar dat was een limited edition maar vond wel matcha, framboos en dark chocolate. Had in Hokkaido ook al hele mooie chopsticks, eetstokjes, gevonden. Had er al van Vietnam maar kon ze toch niet laten liggen haha. Had mezelf beloofd in Tokyo niet op mijn geld te letten en nja dat had ik ook niet gedaan haha. De prijzen vallen me trouwens echt mee! Had eten en souvenirs veel duurder verwacht. Het is vooral de treinen en metro waar geld naartoe gaat. Maar goed..

Ben nog naar Tokyo Skytree gelopen. Alsof je in Parijs bent haha. Het is een replica van de Eifeltoren. Vanuit daar de trein genomen naar het Imperial palace, maar die was dicht op maandag. Mja het park eromheen was fijn om heel even bij te komen. Mijn dag geëindigd in Shinjuku, een business area. Hier kun je vanaf een van de overheidsgebouwen een prachtig uitzicht over de stad hebben. Prachtig! En mooi om te schuilen van de regen die net begon.

Doordat ik wachtte op de regen zag ik het uitzicht zowel in daglicht als in het donker met alle lichtjes. Heel leuk! Op een heldere dag kun je Mount Fuji zien, mja helaas die was bedekt met mist. Maar dat komt nog wel!:)

Ben in door Shinjuku gelopen en daar gegeten. Dit stuk staat bekend voor het vele restaurants en bars en de vele neon-reclames. Heel leuk, maar helaas op maandag heel rustig. Had op zich nog wel zin om een drankje te doen, maar Yuya moest studeren. Ben uiteindelijk teruggegaan en nog even door Ikebukero gelopen.

Mijn laatste dagje was ook wel heel bijzonder, maar niet zo hectisch en bizar. Ik begon mijn dag weer in het Imperial Palace aangezien het nu wel voor een deel open was. Ik had 's morgens nog maar weer eens een doos met spullen verstuurd naar huis. Had eigenlijk willen wachten om wat dingen aan mijn broertje mee te geven, maar mijn verzameling boeken en souvenirs was te groot geworden haha. Kon mijn broertje dat niet meer aan doen en mijn schouders ook niet meer. Ben gewoon niet goed in ultra licht reizen. Mijn Lonely planets zijn me te dierbaar en ben gevoelig voor souvenirs haha.

Had mijn ontbijt meegenomen en op het bankje opgegeten. Genoot even van de rust en had mijn muziek opgezet. Even stapje terug en wat indrukken verwerken van de afgelopen dagen. Het was zó hectisch geweest! Ben best lang blijven zitten. Zat helemaal in mijn gedachte en werd echt weer emotioneel. Best heftig ook. Maar wederom erg prettig. Ik voelde me zo alive en zat helemaal in het moment. Het boerendorpenmeisje had maar even de miljoenenstad doorcrosst. Zo gaaf! Wederom een trots momentje. Tokyo!! Ik was gewoon echt in Tokyo! Had niet verwacht dat die stad me zo zou raken.

Het palace zelf is niet open, maar de tuinen zijn prachtig. De muren er om heen zijn al heel indrukwekkend. Hele mooie bloemen, bomen en vijvertjes. Daarnaast nog een Japans theehuis en ander gebouw. Heerlijk even wat rustiger aan. Veel nagedacht en lekker muziek geluisterd. Bleef eigenlijk de hele tijd in mijn emotionele stemming hangen en betrapte me op tranen met een grote big smile. Tsja reizen is echt een emotionele rollercoaster soms. Maar die momenten waardeer ik zo erg, omdat dat de momenten zijn waarop ik merk dat ik leef, groei en echt mega gelukkig ben. Ben niet meer bang om mijn emoties te tonen, maar omarm die momenten juist.

Liep tussen de grote wolkenkrabbers naar Tokyo station en het was gewoon zó mooi. De blauwe lucht met de mooie wit te wolkjes die reflecteerden in de gebouwen. Voelde me tegelijk zo klein tussen de mega gebouwen maar ook weer zo sterk en groot tegelijk. De gebouwen straalden zoveel energie uit en samen met mijn muziek die ik nog steeds luisterde was het echt een mooi moment.

In Ueno ben ik nog door leuke winkelstraatjes gelopen en naar het park met een mooie tempel gegaan. Wilde eerst naar het National Museum gaan, maar het weer was zo heerlijk en zat zo in mijn gedachte en mijn emoties dat ik geen zin had om in een benauwd en druk museum te gaan lopen.

'S avond ben ik met Yuya mijn laatste avond gaan vieren zoals we hem begonnen waren. In Shibuya, sushi eten en naar de English pub gegaan. Haha, het was niet echt de bedoeling maar wel mooi vond ik. In de pub kwamen we nog met 2 mannen aan de praat. En met een van de had ik nog een hele leuke discussie. We hadden verschillende visies maar tegelijk ook wel dezelfde gedachtes over andere dingen. Het was echt interessant. Liet mij ook wel weer wat dingen van mezelf zien. Boeiende laatste dag. Terug bij Yuya nog even pap gebeld want die was jarig en leuk om Oma en mam ook nog even te zien. Ik kreeg ook nog hele leuke berichten en sprak ik mensen die ik jaren niet gesproken had. Heel leuk, maar vervelend het tijdsverschil. Haha uiteindelijk sliep ik pas om 3 uur, maar het was het waard.

Voelde heel vreemd om weer te gaan. De afgelopen dagen waren echt zo hectisch, bizar en prachtig. Mijn hoofd zat zo vol met indrukken. Had besloten de trein te nemen naar mijn volgende bestemming: Kamakura. Maar genoeg voor nu denk ik haha...

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis