Taiwanezen zijn echt de liefste mensen ooit! Moeder Eve (haar Engelse naam) had een uitgebreid ontbijt voor ons gemaakt: ei, brood, komkommer, fruit, verse koffie.. verse koffie!! Dat was lang geleden. In China had ik nog 2x instant koffie gehad wat ik over had van Mongolië maar verder een koffievrije maand gehad aangezien de Chinezen alleen maar thee drinken. Heerlijk! En ook weer eens leuk om "als gezin" samen te ontbijten. Miste nu toch wel even mijn eigen familie. De vader van Julie ging naar de kerk en wij zouden met zijn vieren en hond naar Shimen gaan.

Eerst stopten we bij een uitzichtpunt en hadden geweldig uitzicht over Daxi, een stadje in de buurt. Super mooi! We vervolgden onze weg naar het waterreservaat in Shimen. We liepen langs het water en konden de hele dam zien. Ik was echt blij dat we met de auto konden gaan, want fietsend was dit niet mogelijk. De bergen waren heel stijl. Het natuurreservaat was leuk om langs te wandelen en het was erg gezellig met ons vieren. Eve bleef maar herhalen hoe leuk ze het vond dat we er waren. Ik zag een groep kinderen staan en dacht eerst dat het schoolkinderen waren, maar zag dat ze scouting outfits aan hadden. Super leuk dus wilde graag een foto met ze. Ze vonden het geweldig dat ik ook op scouting zat en maakten zelf ook foto's met me. Heel erg leuk!

We reden verder en zouden gaan lunchen. Eve had eten besteld.. véél eten!!! Niet normaal! Het bleef maar komen. Ik telde 8 gerechten exclusief rijst!!!!! Vis, tofu, bamboe, bamboe soep, groente, kip, ei en nog een salade. Zo ontzettend lekker! Ik bleef maar eten ondanks dat ik al aardig vol zat. Ik ben tot nu toe al best veel afgevallen sinds ik ben gaan reizen, maar Taiwan gaat me dik maken haha. Gelukkig fietsen we nu. En ja.. hoe graag ik wilde betalen het mocht niet. We zijn te gast en het was goedkoop en ze was super blij dat we er waren. Rollend gingen we naar buiten. Bohh echt propvol zat ik!

We gingen naar een waterval in de buurt, maar het was net begonnen te regenen. Met paraplu's liepen we door het bos, maar het begon nu echt te stortregenen. We konden in de grot bij de waterval wel even schuilen, maar het hield niet op. Het donderde en bliksemde. Aziatische donder is echt heftig!! In China had ik me ook al flink verschrokken en ook hier waren de slagen super hard. Na een half uur besloten we toch maar terug te gaan en zeik en zeiknat kwamen we bij de auto aan. Eve wilde toch nog een foto met ons 4e in de regen haha. Ze was echt zo lief!

Toen we langs Daxi reden zijn we daar ook nog gestopt en zijn door de oude straat gelopen. Heel sfeervol en gezellig. Eve probeerden ons nog eten en drinken aan te smeren... pff! Nee echt niet! Ze nam zelf een melkthee en na 4x aandringen mocht ik die toch uiteindelijk betalen voor der, maar het koste me veel moeite haha. Die melkthee's zijn trouwens heerlijk!!! "Bubble tea" is typische Taiwanees. Dit is milk tea met jelly parels onderin. Ik vind al die jelly dingen niet echt geweldig, maar de gewone milk tea is echt heerlijk!

Uiteindelijk zijn we na een hele leuke en gezellig dag teruggegaan. 'S avonds heb ik eindelijk weer eens even met mammie gebeld en ook nog even de rest van de family gesproken. In china was dat vanwege internet beperking niet mogelijk. Heel fijn om weer even wat gezichten te zien. Zo blij dat paps en mams achter mijn reis staan. Mam heeft al voor vele "fans" gezorgd en dat motiveert enorm als je weet dat ze thuis trots op je zijn. Mam zelf kwam al met de opmerking dat ik waarschijnlijk niet thuis zou zijn met kerst he? Uhmm nee.. ik begin daar steeds meer aan te twijfelen dat ik dan thuis ben. Ze vind dat mijn geld niet hard genoeg op gaat haha, maar ik vind dat het prima gaat zo!:) kan nog wel even weg blijven.

De dag erna zouden wij weer verder gaan. Uiteraard stond er weer een uitgebreid ontbijt klaar en moeder Eve maakte even duidelijk dat we alles moesten opeten! Haha. Julie had voor ons een kaart getekend en een lieve tekst op de achterkant geschreven. Echt een heel leuk aandenken! We maakten nog laatste foto's en met heel veel dikke knuffels namen we afscheid. Eve had het echt zichtbaar moeilijk. Zo schattig! Vond het ook echt erg dat we moesten gaan. Het was echt een leuk gezin.

Onze tweede fietsdag was super! Eerst een heel langs stuk bergaf. We reden door rijst en graanvelden en hadden echt mooi uitzicht. Ik herkende de dragonfruit planten die Eve ons had laten zien. Het weer was ook erg goed. Weer iets van 34 graden maar met wolken prima te doen. Na een uurtje stopten we even. Toen Gabriele naar de wc was sprak een Taiwanese man me aan. Hij zat met een vriend koffie te drinken en vroeg me hoe lang ik in Taiwan was. We werden uitgenodigd om erbij te komen zitten en uiteraard mochten we de koffie's niet betalen, want ja we zijn te gast in Taiwan. De man sprak goed Engels. Een echte business man en zeker geinteresseerd in landen en culturen. Het was een heel leuk gesprek. Met moeite sloegen we een tweede koffie af. We hebben meer dan een uur met de 2 mannen gesproken, maar we moesten uiteindelijk toch weer verder. We kregen nog zijn business kaartje. Als er wat was of als we iets nodig hadden konden we hem bereiken. Ook dit hebben we tot nu toe van alle Taiwanezen gehoord. Zo ontzettend vriendelijk die mensen!

We vervolgden onze weg naar Hsinchu. Hier zouden we wat tempels bekijken en dan verder gaan naar Zhunan. We wilden eigenlijk nog wat verder gaan naar Miaoli, maar vonden geen host. Chris (vriend van Wen-Chi) woonde hier, maar die was helaas in Taipei. Hsinchu was niet heel speciaal en ook de tempels waren niet heel bijzonder maar prima om door heen te lopen en onze lunch pauze te houden. We hadden immers tijd genoeg. We zouden naar het strand gaan even en dan langs de kust naar Zhunan fietsen.

Het strand was echt lelijk, nog lelijker dan de Nederlandse kust. Mja het zand was zacht en de temperatuur heel aangenaam. Ik genoot er toch van om lekker even door het water te lopen en af te koelen. Ik zag dat Gabriele al terug liep naar zijn fiets. Hij zeurde dat het lelijk was. Het is echt een baby af en toe. Vind het nog steeds moeilijk om met zijn koppigheid en egoisme om te gaan af en toe. Mja ik dacht ik ga er niet achteraan en neem mijn tijd hier. Dus ben lekker een stuk gaan lopen en genoot van de rust.

We vervolgden onze weg weer en fietsen langs de kust. Heel mooi en lekker stuk om te fietsen. Tegen 16 uur kwamen we aan in Zhunan en net toen we in de ijssalon zaten voor een heerlijk Taiwanees ijs begon het te regenen. Perfect getimed dus! Om 18 uur hadden we met Brandon afgesproken bij het treinstation. Brandon en zijn vrouw Lien kwamen uit Amerika en gaven hier Engelse les aan schoolkinderen. Ze hadden een leuk appartement. Helaas hadden ze wel maar een bed en sliep ik met Gab in een tweepersoonsbed. Op zich niks mis mee, maar toch beetje ongemakkelijk. Maar verder prima. Lien zei dat ze een vriendin had in Taichung, onze volgende bestemming, en zou haar even contacteren. En zo hadden we al heel snel een nieuw verblijf voor de dag erna. We zijn met Lien en Brandon nog kip gaan eten en een super lekker mango ijs met "snowegg". Dit is heel zacht ijs, zalig!!

We moesten vroeg op, want Brandon en Lien moesten om 7.15 al vertrekken naar hun werk. Mja voor ons goed, want dan was het nog niet zo heet. Ik nam wat fruit als ontbijt en om 8 uur waren we onze spullen weer op de fiets geladen en klaar om te gaan. Het was al heel heet. Om 9 uur had ik al bijna een een grote fles water leeg. De zon brandde heel fel. Het was een rechte, lange weg naar Taichung langs de kust. Op zich wel okee, maar niet super mooi. De weg zelf was niet heel zwaar, maar het was heet, héél heet! Daarnaast waaide het best aardig en we hadden wind tegen. Om 11 uur had ik al super veel honger en was echt blij met brood en cola. Ik had echt suiker nodig. Had ook nog goedkope zoute koekjes gekocht aangezien ik super erg zweette. Ik at alsof ik 3 dagen niks gehad had, maar het was echt een heftige tocht door de hitte. Ik voelde al dat ik aan het verbrandde was. Echt gek aangezien ik inmiddels al aardig bruin was.

Om 14 uur hadden we al 60 kilometer erop zitten en moesten nog ongeveer 25 kilometer naar de plaats waar we zouden blijven in Taichung. We konden onze flessen weer bijvullen in de tempel voor we het heftig stuk omhoog zouden moeten gaan. Ik had echt even rust nodig en in de tempel was het koel. Gab zei dat die al zou vertrekken, want anders werd die lui. Ik dacht gezellig.. ik wacht ook op zijn sigaretten mja. Hij zou wel boven of beneden de berg op me wachten. Ik zei dat die boven op me moest wachten. Kreeg terug dat ik mijn navigatie kon volgen en ik hem wel ergens zou zien. Pff.. dacht nja prima wat jij wil. Ik zou het op mijn tempo doen in elk geval.

Ik nam mijn tijd nog even en ben toen ook gegaan. De berg was niet te fietsen en in de volle zon met een veel te zware, wiebelende fiets liep ik naar boven. Het was echt heftig! Zo heet!! Om de zoveel meter moest ik weer even stoppen. Mja het werd ook wel wat mooier en maakte nog wat foto's onderweg. Ik kwam nauwelijks vooruit. Om mezelf te motiveren heb ik mijn muziek aangezet en zo op het ritme proberen te lopen. Dat hielp wel echt goed gelukkig. Eenmaal boven zag ik nog een ananasveld. Dacht eigenlijk dat die aan bomen groeide, maar schijnbaar niet. Aan het einde van de straat zat Gabriele dan toch op me te wachten.

Nadat we nog wat gegeten hadden gingen we voor onze laatste 12 kilometer ongeveer. De wolken kwamen! Eindelijk! Ik smeekte bijna voor regen. 20 minuten later regende het, maar echt heel hard was het niet. Nooit gedacht dat ik zou zeggen dat ik blij zou zijn met regen maar zalig! Het was veel te heet en we hadden eigenlijk veel te veel gefietst voor dit weer. Om 17 uur kwamen we aan en hebben nog even een welverdiend ijsje op het station gehaald bij de MacDonalds. Om 18 uur hadden we met Kate, de vriendin van Lien, afgesproken. Ka-pot was ik! Helemaal gesloopt door de hitte.

Kate is getrouwd met Sven, een Duitser. Hij was ooit bij Kate gaan couchsurfen toen hij aan het reizen was en zo hadden ze elkaar ontmoet. Nu woonden ze 1,5 in Taichung en hadden een super schattig meisje, Mika! Kate vroeg me of wij gingen trouwen.. ik zo uuhhh wij zijn geen koppel!!!!! Ohh zei ze sorry Lien had schijnbaar gezegd van wel. Ergens was er miscommunicatie ontstaan maar kon me wel voorstellen dat mensen dat dachten. Had hier zelf niet bij nagedacht aangezien het voor mij normaal was. Echt stom van me. Gabriele kwam net uit de douche en reageerde op de trouwvraag wie weet gaan we nog trouwen... ik was echt in shock!!! Ik dacht als ik een ding zeker weet is dat wij géén koppel zijn en worden!! Als die dat maar uit zijn hoofd laat! Wist echt niks uit te brengen. Heb er maar van gemaakt dat ik geen vriend wilde nu tegen Kate. En die reageerde gelukkig van nee kun je beter niet hebben als je reist. Ze voelde zich wel schuldig aangezien we weer in een bed zouden slapen.. zucht! Ze kon ook de bank opmaken zei ze, mja dat hoefde natuurlijk ook weer niet. Ben niet zo heel preuts, maar nee een koppel echt niet!!

Sven had voor ons nog veganistische burgers gemaakt en na het eten hebben we nog biertjes gehaald in de supermarkt. Heb nog even met Mika gespeeld, maar we zijn vroeg naar bed gegaan. Was echt doodop! We blijven hier 2 nachten. 1 dag gaan we als dagtocht naar de Sun Moon lake en de dag erna gaan we weer verder. Dit wordt maar een korte tocht.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis