Oeff.. ja mijn vorige verhaal was geen topper, maar inderdaad dit hoort er ook bij. Reizen is niet altijd een feest, maar het werd uiteraard weer beter, véél beter!! Ik weet zeker dat mijn kettinkje me geholpen heeft. Ik had van een van mijn lieve vriendinnen voor vertrek een kettinkje met een klavertje vier gekregen. Het zou me vast een keer van pas komen tijdens mijn reis had ze gezegd. Nou dat had die zeker. Was blij dat ik hem om mijn nek had. Hopelijk zou die me ook in Barnaul van pas komen. Ik was namelijk hier omdat ik graag een tour naar de Altai Mountains wilde boeken. Ik hou van wandelen en natuur, mja kon hier niet alleen naartoe dus moest een excursie of tour zien te vinden. Van mijn reizen naar Vietnam en Thailand wist ik dat er meestal veel agencies waren dusja ik verwachte dat hier ook wel.
Ik had een aantal websites met adressen gevonden en besloot maar een voor een af te gaan. De websites kon ik meestal niet lezen dus maar op weg. Flexibel en geduld, Inge.. de basisregels van reizen. En god wat ben ik daar goed in... ahummm. Ik was bijna bij het eerste bureautje toen ik nog een andere agency tegenkwam. Ik besloot hier maar te vragen. Ik had die ook al op internet zien langskomen. Ze spraken slecht Engels. Vond ik best raar voor een reisbureau maar goed. Ze zeiden me dat ze dat zo snel niet voor me konden regelen maar hadden wel een ander adres die erin gespecialiseerd waren om tours te boeken naar de Altai. Het was weer even lopen maar vond het reisbureau snel.
Meteen werd ik heel hartelijk en in goed Engels ontvangen. Ik kreeg al thee aangeboden en er werd me gevraagd wat ik wilde. Uh ja eigenlijk geen idee. Het was best een spontane actie gweest om de trein te nemen. Wilde graag wandelen en hoorde dat het hier mooi was dusja. Een dag hiken kon niet maar wel 2 of 3. Prima ik had nog de tijd voor mijn visum zou verlopen dusja geen haast. Na overleg kreeg ik een aanbod gedaan. Het zag er goed uit, alleen die prijs was echt wel heel duur. Veel meer dan ik had willen betalen. Tsja het was natuurlijk een privé tour, want het toeristenseizoen is pas weer in de zomer. Ik besloot er maar niet over na te denken en aangezien ik nog net mijn laatste vakantiegeld ontvangen had moest dat hier maar deels aan besteed worden. Ik was niet voor niks naar hier gekomen en zelf kon ik het niet regelen dusja. Slik, pinnen en handtekening zetten.
Whoehoee ik had mijn tour geboekt! Morgen zou ik om 9 uur opgehaald worden bij mijn hostel. Ik kon mijn backpack bij hun op kantoor laten en dan zouden we gaan. Verder stelde Barnaul niet veel voor dus heb mijn middag verder in het hostel besteed. Mam had ontdekt dat ze kon facetimen en met oma naast haar was ik heel blij om weer even wat mensen van thuis te zien!! Het gaf me heel veel energie en had echt zin in morgen. Ook wifi was heel goed hier dus kon 's avonds zelfs netflix kijken. Zalig! Even zwijmelen bij een romatische film.
9 uur.. Eugene, mijn 22 jarige gids die gisteren ook alles voor me geregeld had, kwam binnen. Ready? Oh yesss I am!:) had er echt zin in! Ik maakte kennis mt Deniz, de chauffeur. Denk ook rond 25-26 jaar. Hij sprak nauwelijks Engels, dus Eugene was het aanspreekpunt. We moesten nog ongeveer 4,5 uur rijden. Onderweg kreeg ik al heel veel informatie over dorpjes, de Altai, wat legendes en andere dingen. Het landschap veranderde steeds meer naarmate we dichter in de buurt kwamen. Meer heuvels, bebossing en langzaamaan steeds bergachtiger.
Onze eerste stop was bij een skilift. Het weer was inmiddels ook helemaal opgeklaard. Amper een wolkje aan de lucht en volle zon. Eugene en ik gingen naar boven. Het was echt heel hoog en we hadden echt een waanzinnig uitzicht!! Wow.. ik genoot er echt volop en bleef maar foto's maken. De lucht was zo zuiver. Geen uitlaatgassen, geen getoeter, betonnen gebouwen of lawaai. Pure rust en natuur. Héérlijk!! Genoot er echt nu al van. Voor de wandelen hadden we een heerlijke lunch! Pelmeni.. Russische dumplings. Zo ontzettend lekker. Als drinken had ik "kompote". Het ziet eruit als thee maar het is gemaakt van gedroogd fruit. Heel zoet, maar erg smaakvol. De eigenaar vond het helemaal geweldig dat ik van Nederland kwam en vroeg of ik in mijn eigen taal wat in zijn boek wilde schrijven. Best raar om ineens weer over te schakelen naar het Nederlands haha maar heb een leuk verhaal erin geschreven, Hij vond het echt fantastisch.
Na de lunch reden we nog een stuk en vanaf daar zijn we gaan wandelen door de bossen. We moesten eerst een brug over. Kreeg echt al meteen een goed gevoel. Heerlijk. Zo mooi! Ik had dit echt even nodig naar al die drukte van de steden. We kwamen uiteindelijk bij een waterval. Eugene toonde me dat in de zomer als het ijs voledig was gesmolten de waterval zeker drie keer zo groot was. Echt raar om voor te stellen. Het was nu echt heerlijk. IJs en sneeuw, zon, maar ook groen van de bossen en de waterval erbij. Ik had alles. Het was heel warm geworden en ik had echt veel te veel lagen aan. Had verwacht dat het in de bergen kouder zou zijn, maar we zaten uiteindelijk nog 400 kilometer zuidelijker.
Ik had de rivier al meermaals gezien maar wilde er graag heen lopen. Wauw! De stukken ijs nog deels op de rivier en deels ook al gemolten. Beautiful! Even niks zeggen en alleen maar genieten. Op de terugweg moesten we dezelfde brug weer over. Ik voelde me zo anders. De wind ging langs me en voelde me zo vrij en goed. Vol energie! Ik strekte mijn armen en maakte voor de grap een opmerking over de Titanic. Eugene zei waar Leo (nardo DiCaprio) was? We grapte dat die al onder het ijs lag. Ik had Leo niet nodig, de natuur was voldoende. Zalig!!
Ik genoot er nu al van vroeg Eugene? UH JAAAA omgg prachtig. Oh wacht maar tot morgen! You will love it even more. Ik was nu al benieuwd.
We gingen uiteindelijk naar ons hotelletje in Chemal. Een houten gebouwtje midden in de bossen. Het rook echt heerlijk en deed me denken aan ons scoutingkamp. In september gaan we altijd met de hele scouting op kamp en dan vind ik het altijd heerlijk om 's morgens met koffie buiten te staan in de heerlijke geur van het bos. Alle duffe koppies van de leiding terwijl de kinderen buiten al rondrennen. Helaas ga ik dat dit jaar missen.
We kregen diner. Een soep met erna een vis met frieten. Niet heel speciaal maar prima. We zijn erna nog met zijn drieën naar de supermarkt gegaan en hebben bij de jongens op de kamer onze biertjes opgedronken. Eugene studeerde talen en had Duits als eerste taal en Engels als tweede. Hij gaf ook les aan kinderen. Hij was heel geinteresseerd in het verschil in Duits en Nederlands. Bizar dat ik zo kort op de grens woonde en dat Europa zo klein is. Er hong een kaart van de Altai regio. Hij liet me zien dat we vandaag ongveer 400 kilometer hadden afgelegd!! Zo bizar. De regio alleen al was gewoon 2x de oppervlakte van Nederland. Zó gek. Rusland is hugeeee! Ik vertelde dat als wij vanuit Limburg naar Amsterdam moeten gaan dat we dat al best ver vinden, 2,5 uur met de auto ongeveer. WHAAATTT??? daar zou hij een moord voor doen. Haha deze verhalen had ik al vaker gedeeld. Alle Russen waren zo verbaasd. Wij Europeanen konden zo overal heen. Ook met Amerikanen was dit altijd heel boeiend om te bespreken (Vietnam en Thailand). Als je reist besef je pas hoe goed wij het eigenlijk hebben en hoe klein Nederland écht is. Eigenlijk ook gek wat ik gedaan had. Ik was 5 uur met de trein naar Barnaul gereis om vervolgens 400 kilometer met de auto af te leggen om 2 dagen te wandelen. Alsof ik even naar Spanje op en neer ging voor de Pyreneeën. Eugene zei ook dat die blij was dat die "zo kort" bij de Altai woonde (lees 400 kilometer).
Even later kwam er een reisprogramma op de tv. De Russische Floortje Dessing. Alhoewel ik er niks van verstond kon ik met beelden natuurlijk wel alles volgen. Het ging over Bangkok, Thailand. Zo grappig en heel herkenbaar uiteraard. Ik liet Deniz en Eugene mijn foto's zien die op de tv kwamen. Het was echt gezellig. Uiteindelijk ging ik naar mijn eigen kamer.
Altai dag 2! Alhoewel Russen helemaal verzot zijn op hun ontbijt moet ik eerlijk bekennen dat ik dat niet ben. Zij slaan nooit ontbijt over. Het was een of andere pap weer. Beter dan in Moskou, maar wederom was ik er niet kapot van en wisselde koffie af met pap. Ook was er een of andere kaas rondje. Het leek beetje op Rosti koeken maar dan met kaas. Heb het maar flink in de saus geduwt want vond het erg droog. Het brood met boter was eigenlijk het lekkerste met kaas erop. De boter was erg zout maar had heel veel smaak. Wat ik ervan vond, Russisch ontbijt? heel lekker natuurlijk.... met koffie! Zo hebben ze echt lekker eten, maar ontbijt is niet aan mij besteed hier.
Maar goed we gingen weer op weg:) We reden weer voor ongeveer 1,5 uur en kwamen bij een prachtig gebied uit. Nu heel veel rotsbergen met kleine bebossing. Onderweg kwamen we een aantal groepen wilde paarden tegen en later ook koeien. Geweldig, zo mooi! We zouden hier een stuk omhoog klimmen zonder looppad en dan naar een uitzichtpunt. Heel gaaf was het en soms erg stijl. Klimmen en klauteren omhoog. Ik had al de helft van mijn kledinglagen aan van gisteren maar het was nog altijd veel te warm. Wat een zalig weer. Dik 10-12 graden en volle zon. Bovenaan was een hele rotswand waar proffesionele klimmers konden klimmen. Bohh het zag er akelig hoog en gevaarlijk uit. Het bergwater konden we drinken, net als gisteren. Zo zuiver was het. We hadden een prachtig uitzicht. Eugene liet me de tekeningen zien die in de rotsen waren ingekerft, meer dan 1.000 jaar geleden.
We liepen verder naar het uitzichtpunt. Are you ready? YESSS!! come here... woooooowwwww!!! Wat een uitzicht! zo gaaf. We waren best hoog en je kon heel ver kijken. De rivier met ijsschotsen, bergen, wat steppen, bossen etc. De vogels floten en af en toe hoorde je een ijsschots in het water vallen, maar verder helemaal niks! Waanzinnig! Ik wilde hier echt blijven. Hij had gelijk het was nog veel mooier. Ik voelde me vol energie en ademde diep de frisse, zuivere lucht in.
Nadat we helaas echt weg moesten stopten we nog bij een stuk waar we nog gingen lopen naar een oude dam die vroeger als centrale dienden. De stroom was nu niet heel heftig aangezien de helft nog bevroren was. Prachtig die kleuren van de rivier. Sommige stukken waren helemaal nog dichtgevroren, andere deels en sommige stukken stroomde het water helemaal. Soms leek het ijs op een doorzichtige spiegel. Wow! De natuur is zo mooi.
Helaas helaas moesten we echt terug en na ongeveer 5 uur kwamen we terug in Barnaul. Ze reden me in Barnaul nog rond om me in de stad nog dingen te laten zien waar ik ook nog eventueel kon wandelen morgen. We haalden mijn backpack op en sprak nog even met de manager. En dan 100 bedankjes zetten ze me af bij het hostel. Wat een geweldige dagen had ik gehad en ondanks de erg hoge prijs was ik ontzettend blij dat ik het gedaan had. Wow!
In mijn hostel hadden ze nog wel plaats voor me, alleen bij de jongens. Er was namelijk een hele groep kinderen hier. Nja maakte me niet veel uit, wilde gewoon een bed en dan morgen terug naar Novosibirsk. Het waren wel écht héél veel kinderen.. urlgh! Na een uur kreeg ik te horen dat er toch nog een plaats was bij de vrouwen of ik dat wilde. Ja hoor prima, want voelde me toch een beetje een attractie tussen 2 jongetjes, 2 twintig jarigen en 2 oudere heren. Maar wat ik toen nog niet wist is dat ik bij 10 meisjes kwam te liggen. Stuiter, stuiter, stuiter.. Ze kregen Engels op school dus ja ik was de Sjaak.. What is your name? Where do you live? My name is.... etc een keer of 10. Giechel giechel giechel. Moest selfies mee maken en ze wilden alles weten... jaa ik ging nog langgggg niet slapen. Ik was echt kapot van de reis en alle indrukken. Nadat de eerste de ballen had gehad om bij me op het bed te komen zitten had ik natuurlijk een hele speeltuin om me heen. Google-Translate werd er nog bij gehaald en kreeg honderen vragen. En ik maar netjes yes well done.. you speak English very well. zucht... leave me alone.. ja dat is ook Engels!! Om 12 uur moesten de kinderen van hun leiding gaan slapen. En kon ik eindelijk ook gaan liggen. Ik voelde twintig ogen op me gericht en was blij toen het licht uit ging.
's nachts amper een oog dicht gedaan. De kinderen moesten vroeg op en ja dat ging natuurlijk niet heel stil. Wat een rust toen ze weg waren en sliep nog even verder. De douche bleek het ook nog niet te doen in het hostel.. zucht. Mijn trein ging helaas pas om 1 uur 's nachts dus moest de hele dag overbruggen in Barnaul. Er was hier niet echt veel te doen, maar de Ob was weer in de buurt. Kwam weer eens wat kerkjes tegen mja die heb ik wel genoeg gezien. Heel langzaam at ik eerst in het park mijn ontbijt op en luisterde wat muziek en liep vervolgens door naar de Ob. Heb daar de hele middag gezeten en genoten van de rust en mijn muziek.
Tegen een uur of 18 besloot ik dat ik koffie zou nemen om op te warmen en met wifi typte ik nog een blogje. Ik liep terug naar het hostel en merkte dat ik toch moest gaan doorlopen. Het weer werd echt vies en hett begon te regenen. Bij terugkomst kon ik gelukkig in mijn hostel wachten tot middernacht tot ik naar het station kon. Pff ik was heel moe, de kinderen hadden me echt te lang wakker gehouden en ook nu was het al laat. De twee heren in het hostel vonden het wederom geweldig dat ik uit Nederland kwam en met Google-Translate kreeg ik honderden vragen. Pff eigenlijk echt geen zin in. Wilde naar mijn trein en slapen. Er kwam nog een meisje bijzitten die wel Engels sprak en moest alles voor de heren vertalen. Ze vond het duidelijk niet leuk haha net als ik eigenlijk. Het ging over niks namelijk mja. De oudere man van de twee had een taxi voor me geregeld en ging zelfs mee. Hij vond het maar niks dat ik alleen reisde. Inga-man?? Nee nee geen Inga-man.. en hij had zijn hoofd geschud. Hij betaalde ook de taxi voor me en wilde geen geld. Hij liep helemaal mee naar mijn coupe en had al die tijd mijn bagage gedragen. Echt heel lief van hem. Ik was ook een half uur te vroeg daar en hij had net zo lang buiten staan ijsberen tot ik vertrok! Het was een zitcoupé voor 5 uurtjes, niet echt heel chill dus. En naar weer veel te weinig slaap kwam ik om half 6 's morgens aan in Novosibirsk.
Mijn trein naar Irkutsk vertrekt wederom om 1 uur vannacht. Ik had met Martijn nog afgesproken dat we zouden gaan ontbijten en dat ik bij hem in het hostel mijn spullen zou zetten. Uiteindelijk had ik besloten om een kamer te boeken, want kwam veel te vroeg aan, twee dagen veel te weinig slaap gehad en de douche was kapot. Ik kon om 6 uur meteen mijn bed in. Om 8.15 uur waren we nog gaan ontbijten voor Martijn naar school moest. Erna lekker terug naar bed gegaan en geslapen tot 13 uur. Nu zit ik al de hele middag te wachten tot mijn trein vannacht gaat vertrekken! Straks nog even douchen, spullen pakken en waarschijnlijk nog even met Martijn praten voor mijn taxi naar het station vertrekt. De komende 1,5 dag zit ik weer in de trein naar Irkutsk en dan gaat mijn laatste stuk in Rusland beginnen :). Dus tot over een paar dagen weer!!
Liefs, Inge
Geschreven door Ingeheuvel.op.reis