Ik werd wakker en werd helemaal blij toen ik Facebook opende. Anne, van het lichtfestival, had haar blog bijgewerkt en dat moest ik natuurlijk lezen. Ze schreef dat ze na een tijd weer eens in een hostel sliep en daar weer even aan moest wennen. Slechte douches, minder privacy en harde bedden.. maar toen was er haar reddende engel, Inge! Echt super leuk om dat zo spontaan te lezen. Voelde me echt heel erg vereerd, maar we hadden ook een hele leuke tijd samen gehad en mooie dingen meegemaakt.

Selina zou vandaag naar haar vrijwilligerswerk vertrekken en wilde niet mee naar The Black House, "hel". Ik vroeg Conny hoe is er het beste kwam. Wederom vragen bij de bushalte, niet moeilijk dus. Ik nam afscheid van de jongens en Selina en vertrok. M'n backpack mocht ik gewoon laten staan en vanmiddag komen halen.

De bus had ik al snel gevonden en was weer onderweg. De raampjes stonden open en ook de deur van de bus. Heerlijk die wind! Na 25 minuten werd me gezegd dat ik eruit moest voor the Black house. Na wat bordje te hebben gevolgd kwam ik bij de ingang. Het was gratis dus nog beter. Ik kon me de vergelijking met de hel echt heel goed voorstellen!!

Een zwart tempelachtig gebouw. Van buiten best mooi en indrukwekkend, maar van binnen best angstaanjagend. Vele donkere houten balken vulde het plafond. Langs de zijkant stonden lange houten tafels die ik in een normaal huis echt prachtig zou hebben gevonden, maar hier lagen er grote zwarte krokodillenvellen op en die kop keek behoorlijk eng. De stoelen waren gemaakt van grote beestachtige doodshoofden met hoorns. Brrr.. de bedenker had akelige fantasieën vond ik. Ook de schilderijen waren niet bepaald vrolijk en veelal met vuur en helachtige taferelen. Tsja wist niet echt wat ik er van vond eigenlijk. Van de ene kant wel indrukwekkend, maar ook best akelig. Het kon zo in een Harry Potter film wanneer Voldemort in actie komt.

Buiten waren nog meer gebouwen en tentoonstellingen, allemaal in dezelfde sfeer. Ik was wel blij dat ik er naartoe gegaan was. Het was toch best cool om te zien, maar inderdaad hemel en hel waren geen slechte vergelijkingen voor de witte tempel versus de zwarte. Om 12 uur moesten we van het complex af, want tussen 12 en 13 was het gesloten. Ik had alles gezien en besloot dus mijn bus terug te gaan zoeken. Ik liep nog langs een souvenirwinkel en m'n oog viel op een stranddoek. Aangezien het bijna tijd is om naar de eilanden te gaan vond ik dat een heel mooi excuus om deze te kopen. En wederom helemaal blij met een laken van een paar euro:)

De bus.. tsja aan de overkant van waar ik gekomen was ging ik maar staan. Geen idee of het echt een bushalte is en hoe laat de bus zou komen, Thai-Thai! Na 5 minuten kwamen er 3 Thaise vrouwen aangelopen en ik vroeg waar de bus kwam. Ik stond in elk geval goed en moest gewoon wachten. Hmm okee.. muziek maar op m'n kop en wachten.. en wachten...

Na ongeveer 10 minuten stopte er een auto naast me. Het was de vrouw aan wie ik de bushalte gevraagd had. Stap in, ik rij naar Chiang Rai!! Oh tegek!! Super aardig van haar. We reden eerst langs de bank, want ze moest daar geld afgeven. Wait here! Okee, weet niet waar ik anders heen moest maar ik zou wachten. Ze vertrouwde me schijnbaar want ik zat dus gewoon in haar auto te wachten. Even later kwam ze terug en reden we verder. Haar Engels was slecht maar met wat hand en voetenwerk zou ze me afzetten bij de bushalte. Wat een geluk! Had ook geen bus meer zien langskomen terwijl ik wachtte dus waarschijnlijk had ik nog lang moeten wachten.

Ze haalde tijdens het rijden haar telefoon uit en sprak wat dingen in. Ze gaf haar telefoon aan mij en ik zag dat het een vertalingsprogramma was. Leuk deze communicatie! Waar ik vandaan kwam, waar ik naartoe ging en hoe ik heette. Ze vertelde dat ze een dochter had van 22. Ik vertelde dat ik naar Koh Tao zou gaan om te duiken en m'n verjaardag te vieren. Dat vond ze uiteraard super leuk dus kreeg al mijn eerste en Thaise "happy birthday". Ze vond het knap dat ik alleen reisde en wense me nog veel succes en plezier. Super lief van haar. Ze wilde absoluut niet dat ik haar betaalde. Wat een leuke rit!:)

Met een glimlach besloot ik dat het tijd was voor een smoothie en WiFi. Ik moest tenslotte nog wachten voor ik m'n bus had en wilde me ook niet opdringen bij Conny. Na een tijdje liep ik met een grote omweg terug en kwam nog langs een mega kitscherige gouden klok. Ik besloot alvast inkopen te doen bij de 7Eleven voor in de nachtbus. Omg! Mijn nieuwe verslaving: tiramisu-magnums!! Waarom hebben we die niet in Nederland?!! Die ga ik vanaf nu meer nemen hier in Thailand, zó lekker!!

Het was nog steeds niet echt tijd om al terug te gaan, dusja nog maar een WiFi tentje voor een ijskoffie.

Uiteindelijk liep ik toch maar langsgaan terug naar Conny. Ze was nog bezig met vanalles, de was en poetsen van het hostel. Moet ik je helpen? Nee nee ben bijna klaar. Ik moest gaan zitten en chillen zei ze haha. Na 10 minuten zag ik haar met een grote deken en hielp ik haar even met opvouwen. Ze voelde zich super ongemakkelijk en bedankt me 10x. Ze was echt veel te goed en te lief!! Na een dikke knuffel nam ik afscheid en liep ik richting bushalte 2..

Are you going to the busstation? Een scooter was naast me gestopt en een blond meisje keek me aan. Ja klopt, naar terminal 2. Do you want a ride?? Huh?! Werd me nu voor de tweede keer spontaan een lift aangeboden?!
Het Franse meisje moest bij terminal 2 haar kaartje gaan kopen, dus ik kon achterop de scooter. Nja zo'n spontaan aanbod sla ik echt niet af. Ik navigeerde en zij reed. Top teamwork!

Ze vertelde dat ze in Chiang Mai super ver had moeten lopen met haar backpack en dat ze eigenlijk wel gewild had dat iemand gestopt was, maar dat helaas niet zo was. Dus ze voelde zich verantwoordelijk om voor mij te stoppen. Echt super lief wederom! Het was best een flink ritje, langer dan we beide dachten. Ook zij wilde echt niet dat ik wat betaalde. Voelde me echt schuldig maar ze wilde het echt niet. Ik had genavigeerd dus dat was goed zo.

Ik was nu wel 2 uur te vroeg. M'n bus zou om 18.50 uur vertrekken. Ik vond al snel de halte en plofte op een bankje neer. Tijd genoeg om wat verhaaltjes bij te werken. Ik zag een meisje wat onrustig op en neer ijsberen. Ik was gelukkig niet de enige die onrustig werd van de Thai-Thai-time. We kwamen aan de praat. Ze zou de bus naar Bangkok hebben van 18 uur, eentje vroeger dus dan ik. Het was inmiddels al half 7 dus ze vroeg zich af of ze wel goed zat, maar ze hadden gezegd dat ze moest wachten. Haha wat herkende ik dit, kon hier ook echt niet tegen. Mja als zij al een half uur moest wachten hield ik ook maar alvast m'n hart vast.

Er kwam een bus aan en ze zou gaan kijken of het die van haar was dus namen afscheid. Het was kwart voor 7. Pff dan moest ik nog wel even wachten dan. Er kwamen wat buschauffeurs vragen bij toeristen om kaartjes en vroegen ook naar mijne. Ze wezen naar de bus dat ik kon instappen. Zeker?! Ja zeker! We zaten dus gewoon in dezelfde bus haha. Bizar. Mja weer Thaise logica.

Op naar mijn langeeeeeeee reis richting eiland Koh Tao!!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis