Ik had van Canadees Ben de tip gekregen om het Dam Sen waterpark te bezoeken als ik tijd over had. Op internet zag het er al erg leuk uit en voor m'n voorlaatste dag HCMC zou dit een goede invulling zijn. Semmy ging mee:).

We waren het er over eens om rustig aan te doen en pas rond 11 uur af te spreken bij Semmy's hostel. Ze wist niet precies waar ik lag dus dat was het makkelijkst. Taxi aangehouden en zo'n 20 minuten later stonden we voor het pretpark. Voor het waterpark moesten we ernaast zijn. Het zag er echt al groot uit en we hadden er echt zin in!! Voor 6 euro kochten we een kaartje. Het was wel heel druk. De Vietnamese kinderen hebben al vakantie dus zij zochten ook verkoeling in het zwembad. Boven op de 2e verdieping waren kluisjes voor buitenlanders en ligbedden. Hier was niemand te zien, ideaal!

De eerste glijbaan was meteen wen hele goede haha. Veiligheidsstandaards, tsja.. Waarschijnlijk voldeed de veiligheid niet volgens de Nederlandse regels, maar voor Vietnam was die schijnbaar goedgekeurd. Hij was erg stijl en ging heel hard. Erg leuk! Het ging zo hard dat ik echt pijn aan m'n kont had van de waterstraal en het neerkomen op/in het water. Ik was echt blij dat ik m'n lenzen uitgedaan had. Ik was er nog even over aan het twijfelen. We genoten er echt van als kleine kinderen. Helaas waren we wel een van de, misschien wel dé enige niet-Vietnamesen. We waren dus zelf een attractie binnen het waterpark. Gniffel gniffel, "hello".. Hihihi. Staren, praten over ons en "stiekem" naar ons wijzen... Alsof het ons niet opvalt haha. Zeker in het golfslagbad werden we bekeken alsof we naakt rondliepen. We vonden het best raar. Inmiddels waren we allebei niet wit meer en hebben allebei bruin haar dus we zijn alleen nog wat groter als hun. Na 3,5 week was ik er wel enigszins aangewend maar het bleef gewoon uitermate irritant.
We zijn nog van een aantal wat normalere glijbanen afgegaan en nog 2 waarin we in een rubberbootje gingen.
Even relaxtijd op de ligbedjes zonder aangestaard te worden. Muziekje op en bruin worden. Na een minuut waren we al droog en kookten we al van de hitte. Semmy ging in de schaduw liggen en sliep al vrij snel. Ik genoot nog even in de zon, maar het was wel heel heet.
Het eten was goedkoop, maar wel westers. Ik ging voor een spaghetti. Ze schepten het op en warmde het op in de magnetron haha. Moest er om lachen. Het was boven verwachting echt heel erg lekker! Even alle berichten bij lezen aangezien er WiFi was. We gingen nog even boven relaxen en toen weer wat actie met andere glijbanen.
Er was een glijbaan met een rubberboot maar hier moest je met 3 personen voor zijn. Mogen we niet met z'n 2e? Nee nee 3e. Zucht ons gewicht samen is minimaal 3 Vietnamezen mja helaas. Een meisje zag dat we niet mochten en gebaarde dat ze met ons mee ging in plaats van met haar vriendinnen. Echt super lief. Volgens mij vond ze het een grote eer om met de grote Europeanen van de glijbaan te mogen gaan. Win-win dus haha. Vond dit echt de allergaafste glijbaan!! Het was nóg stijler dan alle andere glijbanen en we schoten weer omhoog en gleden toen achteruit weer terug. Alsof je met de auto omkeert zeg maar. Vooruit en achteruit terugstoten. En aangezien ons gewicht wat meer is dan de Vietnamezen schoten we echt heel hoog door! Echt heel gaaf. De rest van de glijbaan was weer redelijk normaal.
We lieten ons opdrogen en rond 17.15 uur zijn we gegaan aangezien het er ook uitzag dat het ging regenen. Het was spitsuur in HCMC. Voor mijn gevoel was het dat altijd wel, maar dit was echt extreem. Honderden scooters, taxi's en bussen toeterden en reden kriskras door elkaar. Waarschijnlijk als we waren gaan lopen waren we sneller geweest, maar grappig was het wel. Uiteindelijk rond 18 uur in onze hostels. We zouden even douchen etc en dan rond half 8 gaan eten. Semmy wilde graag Indiaas eten, want er lagen er een aantal restaurants in de straat.
Het Noorse koppel bij Semmy op de kamer wilde ook mee.

Na weer gerend te hebben voor wat overstekende ratten kwam ik bij hun hostel. Het eten was echt heerlijk! En erg gezellig met de Noren. We hadden al met al bijna 2,5 uur in het restaurant gezeten. Het was semmy's laatste avond in HCMC want morgen gaat ze door naar Bangkok. Ik zou de dag erna vliegen naar Bangkok, dus misschien dat we elkaar daar nog zouden treffen. We namen afscheid en ben nog even naar de rooftopbar gegaan, maar had geen zin in een party of gezuip dus ben tegen 23.30 uur m'n bed in gegaan. Nog even met m'n knappe Amerikaanse kamergenoot gepraat en erna gaan slapen.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis