25-5 avontrein: Nadat de nachttrein zo goed mee viel verwachtte ik dat de avondtrein ook wel mee zou vallen... Je voelt het al aankomen: NOT! Het waren maar 3 uurtjes, maar damn!! Vreselijk!

Ik schoot al in de stress toen ik begreep dat de trein die net aankwam, mijn trein al was, veel te vroeg. Was bang dat die al wegreed. Achteraf niet nodig mja, that's me. Wel pas m'n eerste keer gestrest dusja trots op mezelf! Ik had ook nog niet gekeken naar m'n wagon. Ik werd naar 1 gestuurd, maar bleek 4 te zijn. rennen, rennen, rennen met veel te veel bagage.. Niet chill. Nja uiteindelijk werd ik door een conducteur wagon 4 letterlijk ingeduwd en viel bijna over de trapjes. Fijn! Hij wees me m'n plaats en blij dat ik zat. Zucht! De hele wagon had natuurlijk weer zijn of haren ogen starend op mij staan! Grrr kijk de andere kant op. Ik ben geen attractie. Begon er wel gewend aan te raken, maar t bleef irritant. Jaja, ik ben een buitenaardswezen van Europa.

Mijn Vietnamese buurman was meteen al aan het bellen en zeker nog 5 telefoongesprekken gevoerd op 3 uur, de tv stond LOEIhard aan, ze waren aan het schreeuwen door de trein en elke 10 minuten (letterlijk!!) kwamen ze langs met een eetkar en drinken. Damn! Dat stonk! Urlgh.. Wat een feest die avondtrein!! Ik had m'n oordoppen al in, maar ik hoorde TV alsof ik hem zelf had opstaan. Het begon met een Vietnamese grappenmaker. Tsja verstond er niks van, maar de hele trein lag dubbel. Reclames waren al net zo erg, met veel te witte(!!), lachende vietnameesjes. Het toppunt was echter de Vietnamese Top Hits!!!!!! Oh my god!! Met alcohol op zou ik me doodgelachen hebben waarschijnlijk, maar nu stond het gewoon veel te hard. Het was vergelijkbaar met de allerslechtste Eurovisiesongfestival liedjes, maar dan nóg 10x fouter!! Een soort van foute Vietnamese boyband, een Jamaiachtige foute Vietnamese track en het toppunt was het nummer dat vergelijkbaar was met de (nog) ergere versie van Justin Bieber. Ik was even aan het twijfelen of ik ze mijn Spotifylijst waard vond, maar nee helaas!! Bijna! Haha.

Ik had het extreem koud door weer die stomme airco's, mja m'n vest zat ergens in m'n backpack die ik in m'n flightbag had gedaan. Na 2 lange uren ging eindelijk de tv uit en de lichten uit. We kregen ook een dekentje en ze kwamen gelukkig niet meer met die stinkende karren rond. De Vietnamees voor mij vond dat die gewoon z'n stoel naar achter kon gooien. Zo had ik nóg minder plaats en had ik m'n knieën bijna in m'n nek en morgen vast ook blauwe knieën.

Ik had mijn wekker gezet, zodat ik op tijd wakker zou worden als ik in slaap zou vallen. De conducteur gooide echter een kwartier van te voren de lichten aan en er blèrde vanalles uit de intercom. Begon het eindelijk leuk te vinden, was ik er al! Jammer zeg!:P pfffff doe mij maar een nachttrein! Flightbag af, backpack op m'n rug en daypack voor en go! Na 20 motorbikes en taxi's afgeslagen te hebben vond ik een groene taxi! Die moest ik hebben. Die zouden betrouwbaar zijn en rijden met meter. Kaartje van m'n hostel laten zien (meegenomen uit Hanoi) en na nog geen 10 min zag ik al het logo van m'n hostel (een rode buffel met een zonnebril, don't ask why!) top! Net iets meer dan een euro en ik was er. Hué en hostel: slapeeeeeen!!! Er waren helaas alleen maar dubbele bedden beschikbaar, waardoor ik dus maar liefst 12 dollar moest betalen in plaats van 7! Balen!! Lijkt nog niks, maar hier kun je daar toch veel van doen. 270.000 dong!! Mja had een bed!:) morgen kon ik over naar een eenpersoonsbed.

26-5 Hué: samenvatting: HOT, bloody hot!!
Uitgebreid verhaal:
Ik was er rond 23 uur en vrijwel direct naar m'n tweepersoonsbed gegaan. Was laat aangekomen en echt vermoeid van de super leuke dag in de grotten en de irritante avondtrein. Ik heb ook bijna niemand de kamer op horen komen. Het was een gemengde kamer, maar prima. Het hostel zelf was een stuk kleiner als in Hanoi, maar verder vergelijkbaar.

Ik werd al redelijk vroeg wakker, terwijl de rest nog in coma lag van het op stap gaan en alcohol. Ik besloot maar meteen te gaan ontbijten en te kijken wat er in Hué te beleven viel. Bij de receptie lag een kaartje en de vrouw legde mij vanalles uit. Je kunt ook een fiets huren, dat is beter anders zijn sommige tombes te ver. Okee dacht ik leuk:) even fietsen. Voor de hele dag? Ja prima, waarom niet. Had de tijd. Ik was nog niet buiten geweest, anders had ik me waarschijnlijk wel bedankt.

Ik had m'n fiets nog niet of ik dacht oeff tis nu al warm, 8.30 uur zoiets. Ochja komt wel goed. Hup op het fietsje, Jeff genaamd, en Hué ontdekken. Jeff had ook de lengte van een Vietnamees, okee een hele oude Vietnamees want hij kraakte ook nog aan alle kanten. Maar goed Leuk, lekker even alleen, rustig. Nja met al het toeteren en drukte van de stad is rust een groot woord. Maar toch beviel het me wel. Ik was nog eigenlijk helemaal niet alleen op pad gegaan zolang ik in Vietnam was. De eerste 20 minuten in elk geval. Hmm best warm, rustig fietsen en water drinken. Ik zou eerst richting een verlaten waterpark gaan. Het stond niet meer op het kaartje, maar ik moest maar even een Local vragen. Oke prima.

Er kwam een scooter naast me rijden en de vrouw begon tegen me te praten. Hello How are you? Ze wilde gewoon weer even Engels leren. Nja prima. Ze had 3 kinderen en kreeg nog vanalles te horen. Voor een Vietje sprak ze echt goed Engels. Ze bleef maar meerijden en ik was m'n weg een beetje kwijt. Heb gezegd dat ik hierin ging op de hoop dat ze doorging. Helaas, maar gelukkig ging ze een straat verder wel weg. Tsja misschien had ik haar meteen even de weg moeten vragen. Tsja komt vast goed. Even verder kwam er een tweede vrouwtje naast me rijden en moest ik weer een half levensverhaal aan horen. Zij wilde me wel een stuk op weghelpen. Mooi! Na 5 minuten fietsen zei ze me dat ik m'n fiets moest parkeren en kon ik wel bij haar achterop de scooter. Nee sorry ik red me wel, geen zin om je geld te geven, want ik ben ook niet dom. Weet wel waar je op uit ben. Ja mijn 5 kinderen studeren kun je me een bijdrage geven? Nee sorry, kinderen zijn duur, daarom begin ik er nog niet aan. Niet dat ik een vent heb, maar daar gaat het niet om. Heb netjes gezegd nee sorry en ben doorgefietst. En weg was ze, waarschijnlijk teleurgesteld in me, maar dat kon me niet zoveel schelen.

Pfff wat is het heet.. Ik was door m'n vietnameesje nog niet veel wijzer waar ik heen moest en besloot maar het te vragen. Tsja geen Engelssprekende Vietnamees in de buurt. Eentje kon hoogstens zeggen 2 kilometer. Echt? Zucht.. Ik heb er geloof ik al 5 op zitten en de zon brandde als een gek! 1 liter water was al op naar een uurtje fietsen.
Ik kwam bij een splitsing en de weg naar rechts liep het bos in. Even wat schaduw en kijken waar ik heen moest. Ik fietste langs een groepje Vietnamese hangjongeren die het natuurlijk niet konden laten wat naar me te roepen en te lachen haha. Verderop lag een sjiek huis of buitenverblijf.
Ik pakte m'n Vietnamboek erbij. Het waterpark stond er niet in maar wel een aantal graftombes waar Hué bekent om staat. Samen met m'n kaartenapp vond ik een graftombe die nog een paar kilometer verderop lag. Besloot daar maar heen te gaan.

Aangekomen bij de tombe van Khai Dinh, kaartje gekocht en de trappen opgelopen. Alwéér trappen! En dat in deze hitte. Op topje was geen droog plekje meer te zien, kon het bijna uitwringen.

De tombe was erg mooi! Het stenen complex was versierd met beelden van militaire, paarden en olifanten. Binnen werd het nog mooier met kleurrijke mozaïeken bloemen en dieren. Er stond een film op over de geschiedenis en het leven van keizer Khai Dinh. Vond vooral de waaier erg aangenaam.

Na een uur moest ik toch weer aan de hitte gaan geloven. Ik kocht mijn allerduurste fles water ooit (1,20 euro, meestal zijn ze de helft!!) en een ijsje en ging weer verder. Het was wel de meeste waardevolste fles ooit dusja. Damn wat was het heet! Nog niet eerder zo warm gehad hier. Ik had nog gezien in mijn boek dat op de terugweg ik langs de Nam Giao Dan kon gaan, het Terras van het Hemelse Offer. Het was gratis.
Het was een plein aangelegd in 1802 door keizer Gia Long. In die tijd was het een van de heiligste plekken van de stad. Het bestond uit 3 terrassen, 2 vierkante en 1 ronde, het symbool voor hemel en aarde.
Het plein lag in een park waar niemand was. Ideaal! Ik besloot eerst even bij te komen van de hitte op een bankje. Ben zelfs erbij gaan liggen. Even genieten van de rust. De zon schitterde tussen de bewegende bomen. Heerlijk:) Zeker een half uur zo gelegen en gechilled. Ik voelde letterlijk al m'n energie wegzakken en voelde me echt een zak aardappelen. Heel zwaar en vermoeid van de hitte. Mijn fles water was al zeker voor de helft leeg. Er kwamen enkel nog 3 Duitse jongens langs die me vriendelijk begroeten.
Ik besloot ook maar eens even te gaan kijken naar het plein zelf. Het stelde niet zo heel veel voor. Er stond een grote koperen soort van vaas/urn met daarin wierookstokjes en er was een offertafel met van alles erop.
Ik vond het goed genoeg voor nu en besloot richting hostel te fietsen. Ik ben nog even langs het water gaan kijken naar de bootjes. Er stonden Vietnamezen me weer aan te gapen en het was duidelijk dat ze over me aan het praten waren. Een meisje kwam aanrennen met haar iPad en moest natuurlijk met me op de foto. Een oudere vrouw trok zelfs haar jas uit voor de foto... Zucht!! Ze pakte me helemaal vast en ik moest mijn arm om haar heen leggen. Mens, ik ben hartstikke bezweet. Thank you, thank you... Jaja.. Zucht! Ik weet in elk geval zeker dat ik niet beroemd wil worden!!

Ik fietste terug naar hostel. Eerst maar even douchen en chillen. Moest ook maar eens wat "huishoudelijke taken" doen en dus mijn was naar onder gebracht om te laten doen. Meestal nam ik wat ondergoed of een truitje mee onder de douche, maar nu kon het toch echt niet meer. M'n handdoek stonk, m'n bikini kreeg ik op de hand nog steeds niet schoon van de moddergrot en m'n kleren van vandaag waren doorweekt.

Ik had het winkeltje tegenover het hostel vanmorgen al geschoten en wilde kijken of ze daar ook "olifantenbroekjes" hadden. Korte, loszittende broeken met olifantenprint. Ze hebben ze in heel veel kleuren en patronen. Iedere backpacker loopt daar in, dusja dan kan ik niet achter blijven. Ik vond een leuke en kon hem passen. Hoeveel? 70.000? Nee sorry te duur, 50.000? Nee nee 60.. Hmm nee 50.. Nee. Okee dan denk ik nog even... Yes Yes okee 50! Mooi! 2 euro voor m'n korte broek:). Een straat verder hadden ze er ook en ik zag een hele mooie zwart met lichtroze. En het spel begon opnieuw 80.000.. Nee nee.. Uiteindelijk voor 60.000 gefixt. 2,20 euro ongeveer. Hoppa! Helemaal gelukkig met m'n broekjes. Veel beter dan mijn stijve korte broeken.
Had geen zin om te zoeken naar een eettentje dus maar een gezonde papayasalade in het hostel. Eet hier heel veel fruit en groenten, maar door die treinreizen was het er gisteren en eergisteren niet echt van gekomen.
Ik was net binnen toen het ineens flink begon te regenen. Net op tijd! Maar gelukkig, hopelijk zou het iets afkoelen. Aangezien het regende besloot ik maar verder even op m'n kamer te blijven.

Op de kamer stonden 2 jongens te praten. Ah Nederlanders! Niels en Ruben kwamen uit Groningen. Oh nog Nederlanders. Julia was samen met haar broer aan het reizen en kwamen uit Amsterdam. Uiteraard moest mijn zacht G even worden uitgelachen haha maar het was goed bedoelt. Leuke mensen. De broer van Julia was ziek. Hij zag er ook vreselijk beroerd uit. Waarschijnlijk een voedselvergiftiging of iets. Tsja Azië he.. Afkloppen ik heb nog nergens last van gehad. Zelfs geen diaree. Rinske heeft dit zelf 3x gehad toen we samen reisden.

Mja het was gezellig en bijna 5 uur dussss happy hour dusss gratis bier! Dus op naar onder met z'n allen. Er sloten nog 2 Duitsers aan, een Deens meisje en een Engelse jongen. er werd over alles gesproken. Na 2 biertjes besloten we samen te eten. Ik was de grote verhalen van onze Engelse vriend en Deens meisje al snel erg moe, maar het was verder wel gezellig. Ben erna met Julia nog een rondje gaan lopen door de straat. Zij was ook blij om weer even met een meisje te zijn. Ze vond het fijn dat er eindelijk een "chill" iemand onder haar sliep. Ik moest even schakelen, maar dat was ik haha. Moest er erg om lachen maar leuk om te horen:)
Ik had hoofdpijn en was erg moe. Was voornemens het niet laat te maken aangezien ik me niet 100% voelde. Ik was verbrand en had constant kippenvel.
Toen we terugkwamen heb ik paracemols gepakt. We zouden nog even naar onder gaan en dan op tijd naar bed. De paracetamols werkte al snel goed en het was weer erg gezellig. 11 uur en de bar van het hostel sloot. Gaan we naar Brown Eyes (danscafe/discotheekje)?? Ja waarom niet.. Ik voelde me weer beter en was over mijn vermoeidheid heen. Het was gewoon ook super gezellig buiten en de biertjes smaakten goed.
Brown Eyes! Haha amazing!! Een discotheek waar ook Vietnamezen kwamen en laten dat nu de "beste" dansers zijn aller tijden!! Hahahaha hilarisch gewoon!! We waren al aangeschoten. Er stond een Vietnamees bij ons en probeerde bij ons te horen, maar had schijnbaar niet door dat wij alleen maar om hem lachte. We leerde hem stomme dansjes die hij meedeed, waardoor hij zich heel cool voelde. Ik kon niet meer van het lachen. Best erg eigenlijk maar ja wel grappig. Hij deed ook alsof die de tekst kende van de liedjes, maar het was heel duidelijk dat hij ze niet kende. Echt grappig!
Na een hilarische avond lagen we uiteindelijk tegen 1 uur in bed.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis