In Vietnam heb je in trein een vaste plaats of bed in een vaste wagon. Je moet ongeveer een half uur van te voren op het station aanwezig zijn. Zodra de trein ruim op tijd arriveert stappen er uit elke wagon een conducteur en controleert de kaartjes. We liepen met al onze bagage door de smalle gang richting onze slaapcabine. In de opening van de deur keken we even het smalle hutje in en vroegen ons direct af hoe we dit nu weer moesten gaan doen. Er waren 2 kleine, smalle stapelbedden die totaal niet voor "grote" Europeanen gemaakt waren. Laat staan dat er nog plaats was voor bagage. We hadden een onder en een bovenbed. Rinske wilde graag onder dus ik offerde me op om boven te liggen. Tsjaa.. Hoe ging ik in godsnaam hierin komen. Voor de beeldvorming ik kon niet eens rechtop zitten op het bed, daar was de ruimte te kort voor. Weet niet hoe ik het gedaan heb maar ik lag. Ik had geen ruimte om me om te kleden en heb enkel m'n lenzen uitgedaan.

In onze cabine, noem het gerust een kippenhok, lag nog een Vietnamese vrouw te slapen. De trein begon te rijden. Moest er erg aan wennen. We lagen haaks op de rijrichting en de trein rammelde heen en weer. De cabine was muf, klein en oud, maar verder prima. De deken was oudbruin en ook heel muf. Maarja just deal with it. Oordoppen in en masker op en slapen. Het duurde even voor ik in slaap viel, maar uiteindelijk viel het reuze mee.

Ik werd rond 1 uur wakker en zag dat er nog een moeder met een kind in onze cabine erbij was komen liggen. Niks gehoord of gemerkt. Vroeg me wel af hoe ze dat deden met hun twee, want ik had nauwelijks plaats voor mezelf. Ik kon me niet eens omdraaien. Maar goed gelukkig viel ik snel weer in slaap. Ik ben nog een keer heel kort wakker geweest maar verder doorgeslapen. Ik werd wakker van Rinske die me aantikte. De Vietnamese moeder had schijnbaar gezegd dat we misschien ook wel eerder zouden aankomen. Half 6.. Gaap! Rinske had een stuk slechter geslapen als ik. Ik durfde het bijna niet te zeggen, maar misschien was dit wel eens een van m'n betere Vietnamnachten. Geen last van m'n rug van matrassen, geen te koude airco's en geen dronken kamergenoten. Dusja viel me reuze mee eigenlijk. Het was alleen weer een behoorlijke opgave om dat bed af te komen maar ook dat lukte uiteindelijk. Op het station in Dong Hoi stond er meteen een persoon met mijn naam op het bord. We werden namelijk opgehaald en naar het hotel gebracht.

In het hotel konden we ons even opfrissen, ontbijten en onze spullen laten liggen. We zouden vandaag naar de Paradise Cave en Dark Cave. We hadden nog niet echt een beeld wat ons stond te wachten, maat ik had er zin in. Ik had goede dingen gehoord van anderen en was wel nieuwsgierig. Rinske werd echter zenuwachtig. Ze had het eigenlijk niet zo op grotten. Tijdens het ontbijt was er nog een meisje die ons doodleuk vertelde dat in haar groep iemand vastgezeten had omdat er stenen waren gaan verschuiven! Fijn! Ik kon me er niet echt druk om maken. Zou wel goedkomen.

We werden opgehaald bij het hotel en zaten in een busje met een meisje uit Nederland. Ze was met haar collega's aan het reizen, een meisje van Uruguay en een meisje van Polen. Er zaten ook nog 2 Vietnamese ouderen dames en later kwam er nog een Amerikaans meisje bij. We zouden eerst naar de Paradise cave gaan. Een grot met stalagmieten en stalactieten die door mineralen helemaal verkleurd waren. Erna zouden we lunchen en zou de groep zich verdelen. We gingen met 5 mensen (de Nederlandse met haar collega's, rinske en ik) naar de dark cave gaan. Hierbij mochten we niks meenemen, enkel onze zwemkleren aan.

Rinske werd er steeds meer nerveus voor, omdat ze niet hield van grotten. Toen de vrouw zei jullie lopen de trappen af, maar krijgen extra tijd omdat het glad is in de grot. Er was 1 ingang en dat was ook de uitgang. Ik liep de trappen al af en hoorde rinske bovenaan zeggen dat ze terugging. Ze kreeg het benauwd en wilde echt niet gaan. Heb haar nog proberen te overtuigen, maar ze wilde echt niet. Vond het echt heel sneu voor der.

Zelf vond ik de grot echt prachtig. Het begin was inderdaad wat smaller naar onder toe, maar het was totaal niet glad. Er was gewoon een houten brug die af en toe was vochtig was. Ik ben heerlijk alleen foto's gaan maken en op m'n dooie gemak door de grot gelopen. Vond het echt heel mooi. Wel zielig voor Rinske, want eenmaal onder stelde het echt niks voor en wist ik zeker dat ze dit ook leuk gevonden had. Zoveel kleuren en vormen in de grot. Erg mooi. Heb ook echt mijn tijd genomen en helemaal doorgelopen. Tussendoor kwam ik de andere meiden nog tegen en nog even gesproken. Vond het wel fijn om even alleen te lopen.

Na de Paradise cave gingen we met een busje naar een restaurant vlakbij de dark cave. We kwamen met onze 5e bij een nieuwe groep. Paar zuid-Amerikanen, een Nederlandse jongen en 2 Duitsers. De lunch was wel prima, maar we hebben al beter gehad in Vietnam (sorry I know, ben verwend inmiddels).
Na de lunch gingen we richting dark cave. We zouden met een kabelbaan het eerste stuk doen, vervolgens met een hoofdlampje op de grot ingaan. Het was een moddergrot. Erna zouden we nog een stukje kayakken en hadden erna nog een parcours als we dat wilden. Spannend! Was erg benieuwd. Rinske niet, die twijfelde steeds meer.

Bij de cave aangekomen konden we ons omkleden. Rinske was nu zeker ervan dat ze niet meewilde. Ze vond het echt niks. Ze zou wel mijn camera en spullen bewaken. Wederom vond ik het echt sneu voor der, maar ja ik wilde wel gaan. We kregen z'on kabelbaan ding om, een helm met lampje op en een zwemvest om. Eerst een introductiefilmpje voor veiligheid en toen de trap op voor de kabelbaan. Best hoog, maar goed te doen. Hoppa daar ging ik. Niet zo hard, maar wel erg leuk. We moesten in het water gaan en een stukje zwemmen naar de grot. Ijskoud was het water!! Wel al heel gezellig met de groep. Hadden echt leuke mensen, allemaal jongeren. De grot zelf was echt heel erg leuk! We liepen door smalle steegjes in de modder. Af en toe zakte je al weg in de kleierige modder en we moesten lachen om het vieze geluid. Ik wist wel zeker dat Rinske dit niet leuk gevonden had. Er werden al grappen gemaakt als iemand wat uitgleed. We kwamen dieper en dieper in de grot en steeds meer kwam onder de modder te zitten. Haha wat een ervaring. Op het einde van de grot/tunnel kwamen we bij een steeds dieper modderbad uit. We zagen al mensen terugkomen die helemaal besmeurd waren tot aan hun gezicht. Het modder bad was geweldig!! Uiteraard een modder gevecht en elkaar ondersmeren! Echt leuk! Foto's maken met een GoPro van Duitser. Tegek! Heb ook even m'n huid gescrubd haha. Niet te hard, want wil wel m'n bruine kleur behouden,

Na 20 minuten ongeveer werden we toch verzocht om terug te komen. Jammer! Maar wat was het leuk:D

We moesten de zwemvesten aan en in de kayak naar de overkant. Uiteraard ging dat ook niet serieus haha. Aangekomen bij de kant mochten we zwemmen in het blauwe meer en een spoor van modder kwam van m'n bikini vandaan. Er was nog een kleinere kabelbaan waar we vanaf mochten om ons in het water te laten vallen. Het Uruguayse meisje wilde wel maar durfde niet. Kom, wij gaan samen!! Zij aan 1 kant en ik aan 1 kant. We lieten ons vallen en ik viel best hard op m'n rug, mja who care's! Wat een fun:)! Echt een top middag gehad met super gezellige mensen.
Echt jammer voor Rinske, maar ze kreeg wel geld terug. Dat scheelde. Ze had zich wel vermaakt zei ze. Het Zweedse meisje, wat in Hanoi bij ons op de kamer lag, was er ook en daar had ze onder andere mee gesproken. We hebben er nog gedoucht en ook na 5x wassen stroomde er nog modder van me af. Nja m'n bikini zou ik wel wassen in Hue.

Terug de bus in en nakletsen en lachen. Wat een topdag! Echt genoten en wat een leuke mensen! De Duitser vond dat we nog ff wat groepsfoto's moesten maken, hij zou ze op zijn travelsite zetten! Chauffeur vond alles prima dus bij een mooi uitzichtpunt allemaal de bus uit. Lachen!!:) helaas moesten we de trein hebben 's avonds anders was ik graag nog met een aantal wat gaan drinken.

We werden bij het hotel afgezet. Even opfrissen, diner en taxi naar het station. Daar zouden onze wegen scheiden!:( na iets meer dan een week samen gereisd te hebben was het toch raar. Rinske ging naar Hanoi en ik naar Hue. Mja in Nederland zullen we vast wel een keer afspreken. Op naar m'n trein!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis