M'n bagage was gepakt en het Vietnamese monopoly geld gepind. In een klap was ik miljonair!! Omgerekend is 25.000 Vietnamese dong 1 euro waard, dus met mijn 2 miljoen dong had ik toch 80 euro kunnen pinnen. Tijd om naar het centrum te gaan naar mijn hostel, een avontuur op zich!!
Ik wist dat ik buslijn 7 of 17 moest hebben, dus op zoek naar de bushalte. Ik was het vliegveld nog niet uit of ik werd al overspoeld met Vietnameesjes die me in een taxi wilde krijgen. No thanks, no thank you, No en dit een keer of 15!... Ik vond een bord waarop stond lijn 7 of 17 met een pijl dat het de bocht om was. Mooi dacht ik dat gaat vlot. De bocht op gelopen, geen bussen of iets wat op een bushalte leek. Taxi? No thanks, no no no.. Ik gevraagd waar de bushalte was en ik werd naar de overkant verwezen. Oké prima dacht ik wel niet om de bocht zoals op het bord, maar goed. Maar helaas weer geen lijn 7 of 17.. Ah daar komt... uh gaat bus 7!! Ik zag hem komen aanrijden maar reed mij zo voorbij, handig! Ik was dus wel al wijzer dat ik verderop moest zijn. Eindelijk zag ik de bushaltes en na 5 minuten kwam bus 7. Een kaartje kostte 8.000 dong, z'on 0,20 euro. Ik kon op m'n app de weg meevolgen en als ik in de buurt zou zijn zou ik wel ergens uitstappen dacht ik. Na 1,5 uur in de bus, waarbij ik mijn ogen uitkeek op straat en me zeker 20 keer mijn hart heb vastgehouden vanwege de bijna-ongelukken, werd ik wat moe van de reis en merkte dat ik wat dagdroomde. Ik schrok op toen ik een dikke kever op het raam zag die mij vrolijk kwam ontmoeten. Ik was er wat minder blij mee, maar hield me wel weer even goed wakker. 5 minuten later genoot ik weer van de chaos en verbaasde me wat allemaal vervoerd kan worden op een scooter, nou alles!! Ik zag hoe een heel gezin op 1 scooter zat: zoon voorop, papa stuurt en mama geeft haar baby borstvoeding achterop! Mijn gedachtes werden ruw verstoort door de buschauffeur die zei dat ik eruit moest. Iedereen moest eruit, maar god mag weten waarom.
Tsjaaaa en nu dan??!! Sta je ergens midden in een grote stad, alleen en niet wetend waar je heen moet. Ik was verbaasd van mezelf, maar ik moest er simpelweg om lachen. Geen stress, ik was super chill. Ik had tenslotte vakantie en het was nog vroeg in de middag. Ik had nog de hele dag. Nadat ik 3 taxi's had afgewezen, omdat ik dat alleen eigenlijk niet wilde, moest ik er toch maar aan geloven. Ik kon geen bus vinden en het begon net wat te regenen. Toch maar een taxi dus. Hoeveel? 200.000 dong (8 euro)? No way! Ik heb kunnen pingelen tot de helft. Ik was er behoorlijk trots op, want dit is eigenlijk niks voor mij haha. Waarschijnlijk had ik nog veel te veel betaald had. Maar goed, de kerel bracht me naar mijn hostel! Hoera!:)..
Het hostel zag er erg leuk uit en kon direct inchecken. Ik werd meegenomen naar m'n kamer op de 6e verdieping. Meteen werd ik verontschuldigd want ze waren nog niet toegekomen aan onze kamer schoon te maken. Ze zouden direct een vrouwtje sturen. Ik kon gelukkig wel al lekker douchen. We zouden met maximaal 12 meiden op een kamer liggen. Ik had niet gevraagd om een vrouwenkamer, maar vond het prima.
In de middag ben ik nog een klein rondje door de stad gaan lopen en verder rustig in het hostel gechilled. Ik sprak nog af en toe iemand heel kort. Terug op de kamer was er een Engels meisje, Rosie. Ze was heel spontaan en geïnteresseerd. Het was happy hour, gratis bier dus. Ze vroeg of ik meeging een biertje drinken. Eigenlijk drink ik geen bier. Sinds de carnaval drink ik halfom, dat vond ik al heel wat voor mij. Maar als backpacker ontkom je er niet aan, want bier is heilig. Dusja 1 biertje, 2 biertjes en ja nog een biertje, het was tenslotte gratis en ik dronk met een Engelse! Ze vroeg me van welk deel van Nederland ik kwam, de zachte of harde "G"? Nja als rasechte Limburger duidelijk de zachte. Ze vertelde dat ze ook met iemand gereisd had van de zachte G. Ze had bij hem achterop de motor gezeten en een heel stuk gereisd samen. Ik had al een voorgevoel en vroeg haar hoe hij heette. Ze keek me een beetje raar aan maar zei "Mark" en ik zei "Coenen" No way???? Super toevallig!! Ze had met mijn ex-collega Mark gereisd en nu lag ik met haar op een kamer. Meteen hebben we een foto gestuurd naar Mark. Hij was ook in Hanoi en zou later die avond in ons hostel wat komen drinken.
Met Rosie ben ik mijn eerste streetfood gerecht gaan eten in de stad. Heerlijk!! Het was ook erg leuk om door de straatjes en steegjes te wandelen in het donker. Iedereen zit op lage krukjes, het lijken wel kinderstoeltjes.
Rond een uur of 8 kwam Mark met een vriend van hem Marius. Hij kwam uit Denemarken. Met z'n vieren bestelde we een tap bier. Echt super leuk om Mark weer te zien en erg gezellig met zijn vieren. Het feest begon los te barsten in het hostel. Rond half 11 gingen Mark en Marius terug naar hun hostel en gingen Rosie en ik in op de muziek. We kwamen nog aan de praat met een leuke Amerikaanse jongen die ook pas net aangekomen was. Ik was al behoorlijk aangeschoten. Eigenlijk was ik van plan vroeg naar bed te gaan na de lange vlucht en om in het Vietnamese ritme te komen. Het was echter veel te gezellig en ik besloot er maar van te genieten. Rond 12 uur was het feest afgelopen in het hostel en konden we verderop naar een discotheek/danscafe achtig iets. Ik wist totaal niet waar we waren. Ik drukte Rosie op het hart om bij me te blijven aangezien zij ook mijn sleutel had. Niks voor mij eigenlijk om in een vreemd land, vreemde stad zonder iemand te kennen me zo te laten gaan. Maar het was zo leuk en alles ging vanzelf. Ik vertrouwde Rosie ook meteen en wist dat het goed zou komen. Ik ging in elk geval niets meer drinken. Uiteindelijk waren we na een geweldige eerste avond om 1 uur in ons hostel.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis