Tot nu toe heeft Frits zijn rug het goed volgehouden maar vandaag is een mindere dag. Slecht geslapen en veel pijn vanmorgen. Vanavond maar eens een paracetamolletje proberen.
We vertrekken vanaf onze camperplaats in St Cyprien en rijden op het gemakje naar Perigueux.
Op een mooi plekje aan de rivier de Isle in Boulazac, een dorpje naast Perigueux, installeren we ons. We staan nu op een gewone parking, netjes aangelegd en goed beschaduwd door oude platanen. Ons uitzicht is prachtig. Voor ons zien we een barrage en een watermolen. Er staan wat bankjes langs het water en daar wordt druk gebruik van gemaakt, ook veel wandelaars en fietsers.

Na de lunch pakken we de fiets en over de voie verte peddelen we de paar kilometer naar Perigueux.

Het eerste wat opvalt is natuurlijk de kathedraal. Hij is geïnspireerd op een Byzantijnse kerk, de Sofia, in Constantinopel. Ik denk zomaar dat de kruisvaarders deze bouwvorm gezien hebben en dachten: DAMOEMENOKÈN (vertaling: zie titel hierboven😀)
Hij heeft de vorm van een Grieks kruis (dus alle vier de poten even lang) en vier ronde koepels. Deze koepels hebben een doorsnede van ieder 13 meter en de eerste versie van deze kerk is ergens in de jaren 1200 gebouwd. In de loop van de eeuwen is de kathedraal uitgebreid en diverse malen gerestaureerd.

Het tweede wat direct opvalt in Perigueux is de kleur van de huizen. Het is duidelijk de de stenen die hier uit de rotsen gekapt worden veel bleker zijn dan in St Cyprien of in ons eigen streek. Ze zijn hier bijna wit. Dat geeft de stad een hele lichte, warme uitstraling. Ik kan me zo voorstellen dat het hier op zomerse dagen behoorlijk heet kan zijn. Op de vele pleintjes staan dik bebladerde bomen waaronder het dan vast heerlijk toeven is.
Mijn wandelingetje door het stadje maak ik alleen. Frits laat ik achter op een bankje bij de kerk.
Het weer is overdag prima te doen, maar tegen de avond wordt het frisser en we eten zelfs binnen in de camper.

Geschreven door Fritsenhanoppad