We worden laat wakker. Reden 1: Het regent nog steeds. Reden 2: We horen geen kerkklok. Deze laatste, de kerkklok is voor ons vakantiegangers een belangrijk instrument. We dragen geen horloge en de telefoon is niet altijd bij de hand. Meestal hebben we geen wifi en heeft het geen zin hem steeds in de buurt te hebben liggen. ’s Morgens worden we vaak door het klokgelui van 8 uur gewekt (als we nog niet op zijn) en ’s avonds om 19.00 u. luidt de klok voor het aperitiefuurtje!
Als het even droog is fiets ik naar het Office de Tourisme om er achter te komen of het weer zo blijft vandaag en om even op internet te gaan. Het weer zal miezerig blijven vandaag zegt de weerman.

Rond de middag vertrekken we. De camper komt zonder moeite los van zijn zanderige (en nu modderige) plekje en we gaan naar Montferrand. Daar zou een mooie camperplaats zijn. Dat is niet gelogen en ondanks het sombere weerbericht is het zonnetje ondertussen ook terug en we kunnen het beddengoed weer even buiten hangen zodat alles weer droog wordt.

We zijn nu op een heel interessant punt langs het Canal du Midi. Het heet hier: “ Le seuil de Naurouze”.
Als je een kanaal graaft wat van laag naar hoog gaat en weer van hoog naar laag heb je een probleem met het waterniveau, hoe voorkom je dat het kanaal leeg loopt? Paul Riquet heeft daar een ingenieuze oplossing voor. Hij zorgt ervoor dat op het hoogste punt, 190 meter boven zeeniveau (het nulpunt), een watertoevoer komt die het waterniveau naar twee kanten toe regelt. Hij moet een systeem verzinnen wat genoeg watercapaciteit levert om in een constante watertoevoer te voorzien. Hij presenteert zijn idee aan de overheid, die gaat er mee akkoord, onder voorwaarde dat hij zelf de financiering draagt. Zo ontstaat in 1664 het bassin de St Ferréol, een spaarbekken met 6.300.000 m3 inhoud, gelegen aan de voet van de Montagne Noire, ongeveer 40 km naar het Noord- Oosten. Dit spaarbekken wordt gevoed door drie kleine riviertjes en nog wat beken die vanaf de Montagne Noire naar beneden stromen. Via een gekanaliseerd riviertje, Rigole du Canal du Midi, komt het uit in het Canal. Deze methode wordt nu nog steeds gebruikt. De dichtstbijgelegen sluis richting Toulouse heet Ecluse de l'Ocean en de dichtstbijgelegen sluis richting Beziers heet Ecluse de la Mediterannee.
Vlak voordat het water in het Canal du Midi stroomt ontwerpt Riquet nog een 8 hoekig bassin, dat is het Seuil de la Naurouze (seuil betekent drempel). Dit kleine bassin verzandt al binnen een paar jaar. De contouren zijn nog goed zichtbaar en dwars erdoor heen loopt een prachtige laan met immens hoge platanen die naar het Canal en de volgende sluis leidt. Wij gaan hier nog een stuk fietsen, de oorspronkelijke platanen staan nog langs het water. Ook bekijken we het punt waar de Rigole het Canal in komt en lopen nog een stukje langs de Rigole.
We hebben nu een compleet beeld van hoe het Canal du Midi gebouwd is en een aantal van de 90 sluizen gezien, heel knap gemaakt met de beperkte middelen van die tijd.
Het is een beeldend stuk geschiedenis waar heel veel handen aan meegewerkt hebben.
Het Canal du Midi is als geheel in 1992 toegevoegd aan de wereld erfgoed lijst van de Unesco .

Geschreven door Fritsenhanoppad