Het is een frisse nacht maar we slapen heerlijk. We staan op met bewolking en er hangt een prachtige lage witte wolkenband over het dal van de Dordogne. Met mijn nog half slaperige ogen zie ik tijdens het ontbijt de aanduiding 'Vin de Domme' op de winkel etalage staan, wat mijn hersenen meteen vertalen in " vind de domme" 🤣.
Na het ontbijt rijden we naar het Chateau de Milandes, beroemd geworden als eigendom van Josephine Baker. Ze heeft er 25 jaar gewoond. Ik ben er ooit geweest, ergens in de 60er jaren maar in mijn herinnering was het een vervallen boel waar ik toen een beetje triestig van werd. Ik herinner mij de geadopteerde kinderen.
Het chateau en een groot deel van de inboedel heeft Josephine Baker door alle schulden die ze in haar latere leven had, moeten verkopen en het is nu particulier eigendom. Het uit de 15 e eeuw stammende kasteel werd eeuwenlang bewoond door de familie Chaumont en is in de 18 en 19 e eeuw vaak van eigenaar veranderd. Het is door Josephine Baker in ongeveer 1950 gekocht en aan haar wensen aangepast. Vooral de badkamers zijn indrukwekkend. Ze had helaas een gat in haar hand en in die tijd dat ik er was, was het denk ik zelfs niet open voor publiek en schromelijk verwaarloosd. Het is nu prachtig gerestaureerd en een van de mooiste kastelen uit de omgeving. De zalen zijn met veel gevoel voor smaak heringericht en er is veel informatie en beeldmateriaal over het leven van Josephine Baker.

Voor de jongeren onder ons: Josephine Baker was een Amerikaanse danseres/zangeres. Ze leefde van 1906 tot 1975, is beroemd geworden in het Parijs van de 20er jaren van de vorige eeuw, vooral door haar wulpse dansjes (het bananenrokje) en zang. Zo was ze puissant rijk geworden en werd geadoreerd door bekende franse personen zoals Jean Gabon en zelfs Charles de Gaulle.
Tijdens de tweede wereldoorlog speelde ze een belangrijke rol in het verzet.
Ze was, zelf van donkere afkomst, een strijdbare antiraciste. Ze had geen kinderen maar ze adopteerde er 8, 6 jongens en 2 meisjes uit allerlei landen van de wereld, die ze met veel aandacht en liefde probeerde op te voeden om op die manier te bewijzen dat mensen van allerlei kleur prima kunnen samenleven. Ze kon echter zo slecht met geld omgaan dat ze op het eind van haar leven alleen maar schulden had en zelfs door haar schuldeisers op slinkse wijze haar kasteel is uitgezet.
Die kinderen zijn iets jonger dan ikzelf nu ben en ik vraag me af wat er van ze geworden is.

Om nog meer toeristen aan te trekken is er bij het kasteel ook een roofvogelshow. Ik verwachtte er niet veel van maar het was verrassend interessant en heel goed gepresenteerd.

Het is een warme dag geworden en omdat het bezoek aan het kasteel ons tamelijk vermoeide, besluiten we maar een klein stukje te rijden en staan we nu op de camperplaats van St Cyprien en doen we verder vandaag niets.

Geschreven door Fritsenhanoppad