Deze morgen staan we redelijk vroeg op, helemaal in de startblokken om een flinke fietstocht te maken. We hebben aan de campingmevrouw gevraagd of het voor ons als recreatieve fietsers mogelijk is naar Millau te fietsen en ze zegt dat het “te doen” is. Wij willen nog een stuk verder proberen, tot aan het viaduct.
Het is 's morgens erg fris, maar na 8.30 u. komt de zon boven de berg uitpiepen en wordt het snel aangenamer.
Het stuk tot aan Millau leidt over een kleine regionale weg. Zodra we in Millau aankomen is er zelfs een fietspad. Dat is niet zo vreemd als je ziet hoeveel campings er op dat stukje zijn. Het is heel toeristisch, allerlei activiteiten voor de zich snel vervelende kampeerder, we zien midget golfbanen, speeltuinen, vtt parcours, tennisbanen, pizzatenten, het is een hele kermis, blij dat we daar niet staan. Op onze rustige camping “la Belle Etoile”, staan alles bij elkaar misschien 20 kampeerders en er is verder niets te doen, wel een snackbar, daar gaan we ons vanavond eens tegoed doen aan een portie frietjes!
We zien in de verte de contouren al van het viaduct, er gaat volgens de kaart een fietspad naar toe, maar dat is niet gemakkelijk te vinden. Ook als we er na een paar kilometer verkeerd rijden eenmaal op zitten, is het goed opletten, soms staat het maar in 1 richting aangegeven, of met een half vergaan groen op de weg geschilderd fietsend mannetje. We komen door een prachtig dorpje, Creissels, we rusten er even uit, hebben er al dik 15 kilometer op zitten. De brug zien we nu al van redelijk dichtbij, maar nu gaat de weg ineens steil omhoog, een flinke kuitenbijter. Boven, om de bocht, zien we het viaduct zelfs helemaal niet meer, alleen nog meer heuvels. We besluiten dat het beter is om terug te keren, het is nou ook niet nodig om de brug aan te kunnen raken.
Over een drijvende voetbrug over de Tarn komen we in de stad Millau aan. We vinden het na Rodez een minder interessante stad, veel toeristischer, met veel eetgelegenheden en winkelstraatjes. Na een heerlijke lunch gaan we weer terug naar Aguessac. In het doorgaan gingen we veel bergafwaarts, nu meer bergop, en ook nog een flinke tegenwind, het dessert van daarstraks, chocoladetaart met slagroom, is er wel weer af gefietst, alhoewel...er komen weer frietjes bij!

Geschreven door Fritsenhanoppad