Over de rivier de Baïse valt een hoop te vertellen. Het voert te ver om dat hier allemaal uitgebreid uit de doeken te doen. Een paar feitjes: Vòor 1600 was de rivier te ondiep om als bevaarbare waterstroom te gebruiken. Leonardo dat Vinci had al een soort sluizen systeem uitgedokterd. Tussen de sluis muren werd de breedte van de rivier opgevuld met vierkante houten balken. Dat was een enorm karwei en het duurde enige tijd voordat de sluis geopend was en weer gesloten, en de volgende "deur" weer open, soms wel een hele dag. Op de foto bij dit verslag je kan je zo'n sleuf goed zien, In 1668 beval Louis XIV een studie te doen naar het bevaarbaar maken van de Baïse vanaf de Garonne tot Condom. Het duurde tot de tijd van Napoleon tot er daadwerkelijk aktie ondernomen werd. Tussen 1809 en 1891 werden 30 sluizen in de rivier gebouwd en konden transporten gerealiseerd worden, voornamelijk graan, Armagnac, hout. Vanaf de richting Bordeaux kwam zout, suiker, katoen en steenkool. De schepen werden voortgetrokken door paarden of koeien. Daarna is er nog van alles gebeurd en zelfs baron Hausmann heeft zich er mee gemoeid, hij heeft er in 1832 voor gezorgd dat er deuren in de sluizen kwamen.

Na de koffiepauze in de morgen vertrekken we richting het zuiden. We stoppen even bij de abdij van Flaran. Hij gaat bijna dicht voor de middagpauze, niet meer de moeite om naar binnen te gaan. We bekijken het gebouw aan de buitenkant en we zien dat de stenen waarmee de abdij gebouwd is gemerkt zijn. Iedere steenkapper had zijn eigen merkteken.

We gebruiken onze lunch in de plaats l' Ile de Noé, op een mooi plekje aan de rivier. Wij komen aanrijden, willen parkeren en de picknick tafel gebruiken die vlakbij staat. Uit een camper die naast ons al geparkeerd staat komt een mannetje gerend die vlug een tafelkleed op de tafel legt en zo deze plek confiskeert. Ik vind het wel grappig, wij verplaatsen onze camper naar de volgende tafel en daar leggen wij pontificaal een tafelkleed op!

Later in de middag komen we aan bij Sue en Simon, een Engels echtpaar dat een aantal jaar in Condat heeft gewoond en waar we veel mee omgingen. Ze wonen nu in Balesta, een kilometer of twintig noordelijk van Lannemezan. Ze wonen wat hoger tegen een heuvel aan en normaalgesproken kan je vanaf het huis de Pyreneeën mooi zien liggen, vandaag niet, het is heiig. Het is leuk en gezellig elkaar weer te zien. We mogen niet in de camper slapen, ze hebben voor ons de logeerkamer klaargemaakt. Dat is een onverwachte luxe. We blijven lang buiten barbecueën, drinken en praten, het is een zachte avond.

Geschreven door Fritsenhanoppad