De zon komt al vroeg boven de berg uit gepiept, de lucht is strakblauw. Na de koffie pakken we in en rijden de ongeveer 20 kilometer die vandaag op het programma staan. Na een paar minuten zitten we tussen de bergen. Dat is het speciale van de Pyreneeën. Vanaf de hoogte van Toulouse kan je ze al zien liggen en zonder overgang zit je er dan ineens middenin.

Het doel is St Béat Lez, een dorp bekend om zijn marmergroeven.
Als we op de camping aankomen vraagt de mevrouw of we blijvers zijn of doortrekkers. Voor 1 nacht mogen we er staan, maar....er is geen warm water, de boiler is in reparatie. Dat is geen probleem, we warmen wel op als we nodig hebben. We hebben de indruk dat deze camping eigenlijk gesloten is, we zijn de enigen. Het gras is echter gemaaid en er is water en electriciteit, veel meer hebben we niet nodig. "Of er Wifi is" vraagt Frits. " Ik geloof het eigenlijk niet" zegt de mevrouw twijfelend. Ze heeft volgens ons geen idee waar we het over hebben.

Het dorp ligt mooi aan de rivier, grijze huizen met veelal leistenen daken. Veel is er niet te doen, we kunnen een rondje lopen langs hier en daar geplaatste marmeren beelden, er zouden er een twaalftal zijn, maar het is alweer warm, we vinden het informatiepunt niet en de winkel waar we een landkaart van de regio zouden kunnen kopen is gesloten. Terug naar de camping en in de luie stand dan maar!

Evenals op de camping in St Bertrand de Comminges horen we hier in St Béat de kerkklok de uren aangeven, maar het is niet zo spectaculair als vanmorgen om zeven uur, de ene na de andere klok in de buurt begon te beieren, ik lag er genietend naar te luisteren, Frits sliep er dwars door!

Geschreven door Fritsenhanoppad