Hèt evenement van deze morgen zou zijn: het bezoek aan de grootste foie gras markt van Frankrijk. Het grote bord buiten de hal gaf mij deze verwachting. Ik stelde me een grote hal vol verkopers voor, maar toen we aan kwamen in het overigens prima gekoelde gebouw bleken er van de vele tafels maar twee bemand te zijn. "C'est le désert" zei de gendarme naast me die ook een blik naar binnen wierp. Het woord "désert", wat eigenlijk woestenij betekent, wordt door de Fransen te pas en te onpas gebruikt om aan te geven wat vroeger levendig en 'bevolkt' was, nu verlaten en achtergebleven is: een slaperig dorpje zonder bakker? Le désert!! een stadje zonder tandarts? Le désert!! Geen schooltje meer in het dorp? Le désert!! En ga zo maar door.
Gelukkig is er meer. Naast 'le désert' in nog een hal , nu met levende have. Dat is lang gelegen dat ik dat gezien heb! Kippen, hanen, kwartels, konijnen, duiven enz. En bovendien: in zowat het hele dorp is het markt. Wij zijn gewend dat op maandagmorgen alles gesloten is en het dorp doodstil, hier is het deze morgen overbevolkt. Het parkeer verkeer wordt geregeld door wat ik denk gepensioneerde gemeenteambtenaren, allen in geel hesje en éen zelfs met pet en fluitje! Dat veroorzaakt bij ons een lachbui.
Er wordt vandaag onweer verwacht en het is al vroeg drukkend warm. We pakken in en rijden naar de volgende camping richting Pyreneeën. Nu, in Montmaurin zijn we er nog ongeveer 35 kilometer vandaan. We kunnen de bergen in de verte als een zwart silhouet zien opduiken. We staan op een heuvel, op een eenvoudige, rustige terrassen camping. Jammer dat we vanaf ons plekje de Pyreneeën niet kunnen zien.
Aan het eind van de middag gaat het onweren en regenen. Dat levert nog een grappig schouwspel op. Even verderop is een caravan net aangekomen. Meneer trekt snel zijn zwembroek aan en rent zo rond de caravan om de pootjes te stellen.
De temperatuur gaat meteen 10 graden naar beneden, dat koelt lekker af. Deze avond voor het eerst binnen moeten eten en binnen filmpje kijken. Om 21.00 u. is het droog en verder blijft het rustig.
Rest nog te vermelden dat we in Samatan naast een grote caravan stonden, duidelijk een woonwagenbewoner. Daar is de primitieve romantiek ook ver vanaf! Wasmachine en droger gaan mee in een airodynamische aanhanger! Wat die grote ballen en dat net over de caravan wil zeggen weet ik niet, bescherming tegen hagel misschien?
Geschreven door Fritsenhanoppad