De zonsopkomst boven het meer is prachtig, het begin van weer een zonovergoten dag.
Na een ontbijt met een verse croissant rijden we om 9.00 u. weg van de camping, naar Samatan, ongeveer 5O km zuidelijker.
Nog steeds hetzelfde landschap, vriendelijke heuvels met stoppelvelden afgewisseld met bosjes.
Op de piepkleine camping municipal vinden we een plekje ( met schaduw) en na de ochtendkoffie gaan we eerst een kleine verkenningstocht maken op de fiets. Achter het plekje waar we staan is een wandelpad, er is geruis van water en er komen veel mensen voorbij gewandeld. We gaan eens kijken waar dat rustgevende geluid vandaan komt en het blijkt een stroomversnelling te zijn in het riviertje de Save. Het pad loopt verderop rondom (alweer!) een kunstmatig aangelegd meertje.

Het dorp ziet er al heel wat zuidelijker uit dan Beaumont.
Het meest interessante zijn een tweetal reusachtige hallen, gebouwd van rode en oranje baksteen.
De bouw is begonnen in 1870, voor de historici onder ons, aan de vooravond van de Frans-Pruisische oorlog, maar pas opgeleverd in 1878, vanwege het toenmalige gebrek aan staal en gietijzer.
Ze zijn bijna 100 jaar in gebruik geweest als handelshal voor allerlei produkten en maar (tot vreugde van de dorpelingen) in 1980 omgebouwd tot feestzaal en bioscoop.

Samatan is bekend om zijn foie gras. Daar is een niet zo spectaculaire grote hal voor gebouwd en morgenochtend is het daar markt. We gaan zeker eens kijken!

Achter ons plekje, aan de rand van de camping, is een wal, begroeid met struikjes, daar dus het al eerder genoemde wandelpad. We kunnen de wandelaars niet goed zien, wel horen!! Hele groepen komen er voorbij gekakeld, allemaal op weg/of retour naar het meertje, daar is ook een restaurant. De gemiddelde leeftijd is ruim boven de 65, maar ook hier...wat kan dat volkje ouwehoeren zeg!!!

Geschreven door Fritsenhanoppad