Deze morgen staan we op in de mist. Het blijft koel tot een uur of 11, maar dan stijgt de temperatuur met rasse schreden en kunnen we het dikke vest en lange broek meteen inwisselen voor T-shirt en korte broek.
Vanaf onze camping loopt een 2 kilometer lang wandelpad naar Estaing en we hebben hier gisteren een stukje van gelopen om te zien of het ook met de fiets te doen was en dat is het. We dalen dus op de pedalen af en gaan het dorp verkennen, als derde van de plaatsen die we nog niet bezocht hebben. Ook Estaing is geklasseerd als een van de "Plus Beaux Villages de France" en is zijn klassering meer dan waard. Weer allerlei middeleeuwse straatjes, een schitterend kasteel en een mooie gotische kerk. In de kerk vergulde ornamenten boven de altaren en prachtige moderne glas in lood ramen gemaakt door Claude Baillon, een bekende glaskunstenaar in de Aveyron,
Ook bewonderen we een borstbeeld van St. Fleuret, een bisschop die op de terugweg van een reis naar Rome in Estaing verzeilde, daar bleef, diverse wonderen verrichten en stierf in het jaar 621. Ieder jaar wordt deze heilige herdacht met een processie. Één van zijn botjes is in het beeld als reliqui te zien.
We lunchen in het restaurant " chez mon père". Die naam bevalt me wel. (Mijn vader kon aardig koken, beter dan mijn moeder) De kok heet Pascal en aan het eind van de maaltijd komt hij langs de tafeltjes vragen of het gesmaakt heeft. Frits heeft een gerecht met rundvlees en ik met kip. Er liggen zoveel verschillende groenten op het bord dat het eruit ziet als een wild schilderij, maar het smaakt bijzonder goed. We drinken er een prima rode wijn bij van de appelation Estaing, de kleinste wijnstreek van Frankrijk, 18 ha.

Geschreven door Fritsenhanoppad