Heerlijk geslapen op deze camping in Urrugne. We vertrekken vanmiddag naar Irun, net over de Spaanse grens en ik ga eens kijken bij de receptie tussen de toeristische foldertjes wat voor leuks we vanmorgen kunnen doen. Het blijkt dat we maar een paar kilometer van de zee af staan en we kunnen er op de fiets naartoe, het is redelijk vlak. Op naar de zee dus.

We zitten hier precies in de bocht van de golf van Biskaje, gevaarlijke zee voor de scheepvaart en visserij vanwege de veel voorkomende stormen en de sterke stromingen. De golven zijn hier gemiddeld twee tot vier meter hoog en tijdens winterstormen zijn golven van 10 tot 15 meter geen uitzondering. Vandaag is het een prachtig zonnige dag met weinig wind en we zitten een tijdje hoog op een klif naar de brekende golven te kijken.
Er loopt een fietspad over deze kuststrook, de Corniche Basque van Urrugne genoemd en we volgen het pad naar de baai van Ciboure en St Jean de Luz, twee aan elkaar geplakte badplaatsen.
Wow, wat een uitzicht over die bijna ronde baai. We dalen af naar de baai en gaan naar het fort van Socca, een belangrijk bouwwerk in de historie van Ciboure. Zijn geschiedenis begint onder Hendrik IV, koning van Navarra en Frankrijk vanaf 1572 tot 1610. Hij slaagt er niet in om een fort te bouwen, rivaliteit tussen de verschillende dorpen maakt dat er niets van de grond komt, Hendrik heeft zowel Spaanse als Franse belangen, vandaar. Louis XIII, zijn zoon en populaire koning lukt het wel en het fort wordt gebouwd. In 1636 wordt het fort toch door de Spanjaarden veroverd, enkele jaren later weer terug heroverd door de Fransen en daarna vast nog vaak belegerd. Je kan je voorstellen dat daar heel wat kanonnen geweld aan te pas gekomen is. Een aantal van deze kanonnen hebben een tweede leven gekregen als bolders langs de kade.

Behalve oorlogsgeweld heeft de baai ook veel geleden onder natuurgeweld. Een massieve stenen dijk is gebouwd in de monding van de baai. Deze wordt regelmatig gecontroleerd en verder verstevigd door het afzinken van 500 ton zware blokken beton vòor de dijk. Zonder deze bescherming waren de vissersdorpjes St Jean de Luz en Ciboure al lang van de kaart geveegd. Een mooie tentoonstelling van foto's over het maken en vervoeren van deze blokken geeft ons een volledig beeld.

Later deze middag vertrekken we naar Behobia, een buitenstadje van Irun. We vinden na een beetje zoeken de camperplaats waar we de nacht doorbrengen. Het kost wat moeite om een parkeerkaart uit de automaat te toveren. Wij zijn niet de enige sukkelaars, vòor ons staan er ook mensen die het na veel geprobeer voor elkaar krijgen. Teruglopend naar de camper zien we net een controleur vertrekken. Zwaaiend me ons ticket proberen we hem er van te overtuigen dat we al een tijd bezig waren een kaartje te bemachtigen. Allee, vooruit dan, hij annuleert de bon die al tussen onze ruitenwissers zit. Later zien we hem een hele tijd aan de parkeermeter staan, te proberen om de ondertussen opgebouwde file op te lossen door de mensen te helpen bij het verkrijgen van een parkeerticket.

Verder amuseren we ons met het bekijken van de werkelijk hordes mensen die hier drank komen kopen. Met bussen komen ze aan en het is grappig om te zien dat de laadruimte onder in de bus zich niet vult met koffers, maar met dozen wijn. Wij laten ons uiteraard ook niet onbetuigd en bezoeken een paar van de vele winkels om wat whisky en ricard in te slaan, en voor mij wat alcoholvrije San Miguel biertjes.

De nacht is onrustig, veel verkeer en (misschien daardoor) rare dromen.

Geschreven door Fritsenhanoppad